Dübner, Friedrich [Hrsg.]; Cougny, Edme [Hrsg.]: Epigrammatum anthologia Palatina: cum planudeis et appendice nova epigrammatum veterum ex libris et marmoribus ductorum, annotatione inedita Boissonadii, ... apparatu critico instruxit ; graece et latine (3) (Parisiis: Firmin-Didot, 1890)

IN CAPIT. III-V.

609

$


o

8^

o

Φ

Cap. V, n. 6 b. Ex Aristid. schol. narrante : Λέγου-
σιν ότι έκωμωδουν όνομαστί τούς μέχρις Εύπολίδος. Ιίε-
ριειλε δέ τούτο Αλκιβιάδης ό στρατηγός καί ρήτωρ· κω-
γάρ παρά Εύπολίδος, ερριψεν αυτόν έν τή θαλάττη
x συστρατευόμενον, ε’.πών. Βάπτες μ’ έν... —
Cicero (ad Attic. VI, 18) an etiam poenas a
tantas exegerit Alcibiades, nedum irrisorio
nine eum carpserit. « Quis, ait, non dixit Εύ-
τής αρχαίας ab Alcibiade, navigante in Sici-
jectum esse in mare? Redarguit Eratostbenes:
dm, quas ille post id tempus fabulas docue-
n idcirco Duris Samius, homo in historia
i, quod cum multis erravit, irridetur ?» — Cf.
Anecd. Oxon. I, p. 7, 11.
V, vs. 57. Annot. p. 436. — De quo adi
t. De Sept. miraculis Delphinat. dissertatio-
■emoires de 1'Acad. des Inscriptions, etc.,
1-12, p. 577 sq. — Dicitur vinosus hic fons
h-Pierre d’Argenton.

Quae si vs. 4 vera scriptura est, intelligendum :
Unde pugnes nobiscum ipsis impavidis καθάπαξ,
gallice une bonne fois.
Cap. IV, n. 38 : Οίνος τοι πυρί ίσον... Nescio quo
errore factum est in distribuendis hujusce nostrae
Appendicis partibus ut inter Exhortatoria, ubi nul-
lus ei erat locus, irrepserit hoc Eratosthenis de Vino
epigramma, quod jam, ut decuit, inter Επιδεικτικά
(III, 68) positum erat.
LXH b. Prope Adadam Pisidiae. Corp. I. gr.
4379 o, ex titulo praecedenti restituere tentavit G.
Kaibelius, Epigr. gr. etc. 1040. — Vss. 6, 7, 9,, 13,
17, 18, 19, 25, 26, 27 iidem sunt quos sub n. 62
dedimus. — Vs. 6 idem est exordium. Franzii con-
jectura κάκτελέϊς ποτ’ ευτυχώς. — Vs. 10. έγωδα
Franzii est. — Vs. 12. Supplevit Kaibel. Restituebat
Franz. ήδη προαιροϋ τουργον έκτελέσαι καλώς. — Vs.
16. Sic finem reficiebat Franz. : προσπελάσας θεού
μυχοί ς. — Vs. 17. Inter sententias μονόστιχους quas
nobis tradidere veteres sub lemmate Εις φιλοπονίαν
occurrit versus hicce Μοχθεϊν ανάγκη τούς θέλοντας
εύτυχεΐν. — Vs. 22. Suppi. Franz. 'Ρόδοις πάρεσταί
σοι κάρα στέψαι τάχα, « nec apte nec pulcre, » ait
Kaibelius.

/, b. ApudDiog. Laert. II, xi, 118, et Hesych.
•'ragm. Hist. grate. Car. Mulieri (Bibi. A. F.
vol. IV, p. 175. Hesych.: « Erat revera (Stil-
tivus, simplex, simulationis nescius. » Fere
Diogenes, qui addit: « Quum vidisset hieme
n frigore adustum, O Crates, inquit, videris
ligere pallio novo (καινού, id est καί νού, pallio
e). Pupugit hoc istum, unde illum tali paro-
t: ΚαίμήνΣτίλπωνα...»—Vs. 2. Τυφωέος. Allu-
1 typhum philosophicum. Menag. — Vs. 4.
ιράγραμμα, παρά γράμμα editt. Steph. et Basii.,
e Menagio. — διώκοντας, edit. Basii, quam
m ap. Hesychium Hadr. Junius, apud Laer-
imbucus reponebat.
b. Diog. Laert. II, x, 111. — Schol. in Diony-
'hracem, p. 791. V. Diog. Laert. epigr. in
Lostra Sylloge, VII, 14 : Κρόνε Διόδωρε...

at ntervallo poeta Byzantinus noster!) carmen,
De vita : ’Ήθελον ήέ πέλεια τανύπτερος κτλ.
Ούτος κάλλιμος ηεν, εωσφόρος, δμματα πάντων
έλκων, ειαρος άνθος έν άνδράσιν...
Άπήνθησεν γάρ άπαντα,
γήρας έβη, τό δέ κάλλος άπέπτατο...
CCLV1 c. Apud Pseudo-Callisth. I, xx, a Carol.
Mulier, editum (post Arriani Anabas. et Indic, et
script. de Rebus Alexandr. M.), p. 20. (Bibi. gr.
Ambr. Firm. Didot.) ex cod. n. 113 supplementi Bi-
blioth. patr. Parisinae, quem editor notat C. Hos
versus ab ipso, quisquis sit, fabulosi» historiae auc-
tore confictos fuisse vix animadvertere necessarium
est, ne credas eos ad ipsum Alexandri tempus perti-
nere posse. Quibus praescripta est haec narratio :
νικηφόρος (ex Olympico equestri certamine) άνεστρέ-
φετο (ό Αλέξανδρος) προς την Μακεδονίαν μετά πλήθους
λαού... οι δέ λαοί θαυμάζοντες έπί τή συνέσει καί τή
ανδρεία, τού Αλεξάνδρου ύμνον αύτω πλέκουσιν έχοντα
ούτως· Αύχει κτλ. — Vs. 1. Cod. et edit. αύχη. —
Vs. 4. στεφανώμενον, olympicam coronam gerebat
Alexander. ‘Γπαντάω rarum est cum accusativo. —
Vs. 6. άνατείλας, soli similis.
CCLVI d. In eadem pagina cod. C. (Vid. praeced.
epigramma). — Pessimum quidem carmen et vix
dignum quod in hac sylloge locum haberet.
CCLVI e. Ptolemaeus, Lagi f., haberi potuit, ut
videtur, auctor fabulosae Alexandri M. historiae quae
vulgo Callistheni adseribitur. ut notavit primus istius
libri editor Ca
Ambr. Firm. I
verba : « Ptoleij
riae spectes, om
retur. Nimirum
folium quod ini
sum est. Exhibi
imaginem, quai
dente pagina a

Dis : ιιτολεμαιο^
σαλήμ, καί άπά|
εις Αίγυπτον. (8
CCLVI f. Api
a Carol. Mullen
F. Didot.) p. 15
πνέειν ό ’Αλέξαν
CCLXXVII. i
missum (a quew
Bull. de Corresl
Dimitz. λύτρωσ»
titutum sic emd
.... δΐον (3
πύργωμα τε
Vss. 3 et 4 enii
πύργωμα τί

|7 ό. Diodor. Sicul. Excerpt. Vatie, p. 1-3,
° 'idot. edit. XIV, t. I, p. 316. Ante hocce ora-
a Pythia Lycurgo datum, citat Diodorus
lod incipit hoc versu :
κεις, ώ Λυκούργε, έμόν ποτί πίονα νηόν,
39

Ο
ο