378
ANTHOLOGEE GRzEC/E APPENDICIS
Justin. IV, I, o-U, etc. — Vs. 4. Cod. Flor, έκρέων.
— Vs. 5. Cod. -Par. έκπεσέϊν. — Vs. 6. Codd.Fl. et
Par. πεπληρωμένης. — Vs. 7. Flor. βία. — Vs. 8.
Bandin. σίραγξι quod verisimile est librarii ίωτακί-
ζοντος culpa esse factum; cod. Paris, σήγαγξιν.
CCXIX. Bandin. Catal. T. II, p. 642 sq. ex cod.
sec. XIV, Josephi Antiquit. Judaic. XX libr. haben-
te; in fine libri. Bandinii versionem dedimus. —
Vs. 1. Band. τοϊς φΛιστόροις,
CCXX. Versio est Bandinii qui hoc epigramma-
tion exhibuit in Catalog. etc. T. II, p._627. — Cf.
infr. Michaelis cujusdam epigr. 27δ Ώ φρήν μία
πόσων...
CCXXI. Bandin. Catal. etc. T. II, p. 612. ex cod.
XIV sec., in calce libri primi Hermogenis De formis
oratoriis. Transtulit Bandinius.
CCXXII. Bandin. Catal. etc. T. II, p. 469, cum
hoc titulo prorsus falso nequaquam ad rem qua-
drante : Πολυδεύκους έπη εις Κόμοδον (sic) τον βασι-
λέα. Codex Όνομαστικόν continens XV sec. est; ope-
ris fronti praepositum est epigramma. Pollucem
alloquitur poeta. — Vs. 3. ηύλησα non ab αύλέω, sed
ab αύλάω quod a vocabulo αύλή, area, deductum pro
comperto habeo. (Cf. Hor. Od. I, quidquid Libycis
verritur areis'); αύλάν, omnibus lexicis omissum,
idem valet ac nostrum verbum engranger; quod sus-
picabatur Bandinius vertens « laetus collegi. » —
Vs. 5. Bandin. εύρημα, quod vix intelligitur.
CCXXIII. Bandin. Catal. etc. T. II, p. 470, in
fine cod. XV sec. Pollucis Onomasticon continentis.
Ipsius editoris versio est, duobus tribusve locis
emendata.
CCXXIV. Boissonad. Anecd. gr. t. II, p. 472, e
coa. Bibi. Pubi. Paris. 1310, p. 216, 2. cum hoc
lemmate : "Οτι τού Λουκιανού μαίστωρ ην ό Αριστο-
φάνης. Lemma quod dedimus Boissonadii esse vi-
detur.
CCXXV. E Crameri Anecd. Paris, t. IV, p. 312,
Piccolus repetiit in Supplem. a 1’Anthol., p. 140. —
Vs. 3. Conjiciebat Piccolus ώς προ; τά. Nihil mutavi
nisi interpunctiones : scriptum erat ώδαϊς έμφύτοις,
ώς πριν τά καινά κ. τ. λ. — Vs. 4. Pro verbis σά τά
ubi geminatum τά vix tolerari potest, scripsi του :
quidquid id est, poeta misera verborum μέλη et μέ-
λινος cavillatione indigne corrupit Homeri versum,
lliad. A, 249 : του και από γλώσσης μέλιτος γλυκίων
ρέεν αύδή. — Cf. infr. epigr. n. 227 : Εις τον Λιβάνιον.
CCXXVI. E Crameri Anecd. Paris, t. IV, p. 312,
Piccolus, Supplem. a 1'Anthol., p. 140, uterque sine
lemmate. — Vs. 1. Meminit fortasse poeta Vulca-
num cecidisse in insulam Lemnum (Hom. lliad. A,
593) unde mirum, ut sibi finxit, peteret antitheton.
CCXXVIL E Crameri Anecd. Paris, t. IV, p. 312,
Piccolus, Supplem. d l’Anthol., p. 140. — Vs. 2. Cf.
supr. n. 225. Εις Φιλόστρατον Λήμνιον. — In simili-
tudine vocabulorum Λιβάνιε, λιβάς lusus est, ut mo-
ris ea retate est, frigidior.
CCXXVIH. E Crameri Anecd. gr. Paris, t. IV,
p. 315, Piccol. Suppi, d 1’Anthol., p. 143. ■— Vs. 3.
Cramerus sic interpunxit, quod mutare velit Piccolus
posito inter κάλλος et γης commate.
CCXXIX. E Crameri Anecd. gr. Paris, t. IV,
p. 315, Piccol. Suppi, a 1’Anthol., p. 144. — Haec
Bithyniae Nicaea est de qua vid. Strab. XII, 4, 7. —
Vs. 3. λίμνη, Ascanius lacus, Strab. ibid.; Plin. V,
xliii. — Vs. 4. Nicaeae prius nomen fuerat Olbia.
Plin. ibid. — Νίκαια — νικώσα verborum lusus.
CCXXX. E Crameri Anecd. gr. Paris, t. IV, p. 315,
Piccol., Supplem. d 1’Anthol., p. 144. — Vs. 2.
Πραινεστός, sic cod.; sic Graece dicitur (Strab. V,
3, 10, 11), latine Praeneste. — Parum apud veteres
celebrantur Praenestinae oleae. Lemma addidi ex
praeced. epigr.
CCXXXI-CCXXXII. Bandin. Catal. etc. in cod.
XV sec. ante Galeni De medicam, composit. secun-
dum loca libr. X, « praevio capitum singulorum
librorum indice satis accurato ac duplici hocce ex-
scriptoris epigrammate in Galeni simul, ac praemissi
indicis commendationem. » Haec Bandinius, cujus
versio est.
CCXXXIH. Boissonad. Anecd. gr. t. II, p. 473, ex
cod. 1630, p. 134, 2; Cramer, Anecd. Paris, p. 284,
et inde Piccolus, Supplem. d 1'Anthol., p. 132, cum
sex versibus huic disticho subjectis, quos haud ab-
surde, ut ex Boissonadii editione apparet, arbitratus
est Piccolus ad alterum in Iamblichum epigramma
pertinere. Vide sub n. 235. — Vs. 2. Πορφύ-
ρεον, πορφυρούν, μέλαν, Hesych. — Πορφύρισε, πορφυ-
ροΰν, simili superioribus epigrammatibus verborum
lusu.
CCXXXIV. Bandinii Catal. t. II, p. 117, in fine
codicis habentis « Ammonii philos. In quinque
Porphyrii voces CommeJit., et aliquot tabulas divi-
sionem substantiae et alia exhibentes. »
CCXXXV. Cramer. Anecd. Paris, p. 284, et inde
Piccolus, Suppi, d 1’Anthol. p. 132. In cod. Crameri
hoc epigr. subjectum fuit disticho cuidam de Por-
phyrio, quod supra dedimus, n. 233 : Ό Πορφύριος...
Recte vidit Piccol. duo diversa esse epigrammata,
quae librarii negligentia in unum coacta erant. —
Vs. 5. Cramer. Έλ. τον άνδρα ό μήπω λέγων. Quod
sensu carebat; correxit Piccolus. — Vid. sequens
epigramma.
CCXXXVI. Ex Crameri Anecd. gr. Paris, t. IV,
p. 318, Piccol. Supplem. d 1'Anthol. p. 146. — Vss.
3-4, Innuit hunc, ut opinor, Iamblichi locum in Pro-
treptico, XIV : ή δέ (τού φιλοσόφου) διάνοια... πανταχή
φέρεται κατά Πίνδαρον, τά τε γάς ύπερθε καί τά επί-
πεδα γεωμετροΰσα, ουρανού τε υπέρ άστρονομοΰσα,καί
πάσαν παντά φύσιν έρευνωμένη των όντων έκάστου δ)ου,
εις τι των εγγύς ούδέν έαυτήν συγκαθιεισα. — Vid.
supr. epigr. 235.
CCXXXVI! E cod. Bibi. pubi. Paris. 1810, p.93,
ad calcem Commentarii Hermiae in Platonis Phae-
drum edidit Boissonad. Anecd. gr. t. II, p. 471 sq.;
addidit le.mma. — Vs. 1 et 2. cod. μνημονεύσας,
τρίτον, reposui μνημονευτός (conjiciebam et μνημο-,
νευθείς) et τρίτος ut constaret sensus.
CCXXXVIII E Cramer. Anecd. gr. Paris, t. IV,
p. 319, Piccol. Suppi, d 1'Anthol. p. 146.
CCXXXIX. Boissonad. Anecd. gr. t. II, p. 477
sq., ex codic. 1630, p. 76, 2. Jam dederat Bandinius
Catal. etc., p. 338 sqq. in XV seculi cod. xivastro-
nomica et geomantica varia continente, post opus
cui titulus est : Αρχή των του Λαξευτηρίου κρίσεων
ANTHOLOGEE GRzEC/E APPENDICIS
Justin. IV, I, o-U, etc. — Vs. 4. Cod. Flor, έκρέων.
— Vs. 5. Cod. -Par. έκπεσέϊν. — Vs. 6. Codd.Fl. et
Par. πεπληρωμένης. — Vs. 7. Flor. βία. — Vs. 8.
Bandin. σίραγξι quod verisimile est librarii ίωτακί-
ζοντος culpa esse factum; cod. Paris, σήγαγξιν.
CCXIX. Bandin. Catal. T. II, p. 642 sq. ex cod.
sec. XIV, Josephi Antiquit. Judaic. XX libr. haben-
te; in fine libri. Bandinii versionem dedimus. —
Vs. 1. Band. τοϊς φΛιστόροις,
CCXX. Versio est Bandinii qui hoc epigramma-
tion exhibuit in Catalog. etc. T. II, p._627. — Cf.
infr. Michaelis cujusdam epigr. 27δ Ώ φρήν μία
πόσων...
CCXXI. Bandin. Catal. etc. T. II, p. 612. ex cod.
XIV sec., in calce libri primi Hermogenis De formis
oratoriis. Transtulit Bandinius.
CCXXII. Bandin. Catal. etc. T. II, p. 469, cum
hoc titulo prorsus falso nequaquam ad rem qua-
drante : Πολυδεύκους έπη εις Κόμοδον (sic) τον βασι-
λέα. Codex Όνομαστικόν continens XV sec. est; ope-
ris fronti praepositum est epigramma. Pollucem
alloquitur poeta. — Vs. 3. ηύλησα non ab αύλέω, sed
ab αύλάω quod a vocabulo αύλή, area, deductum pro
comperto habeo. (Cf. Hor. Od. I, quidquid Libycis
verritur areis'); αύλάν, omnibus lexicis omissum,
idem valet ac nostrum verbum engranger; quod sus-
picabatur Bandinius vertens « laetus collegi. » —
Vs. 5. Bandin. εύρημα, quod vix intelligitur.
CCXXIII. Bandin. Catal. etc. T. II, p. 470, in
fine cod. XV sec. Pollucis Onomasticon continentis.
Ipsius editoris versio est, duobus tribusve locis
emendata.
CCXXIV. Boissonad. Anecd. gr. t. II, p. 472, e
coa. Bibi. Pubi. Paris. 1310, p. 216, 2. cum hoc
lemmate : "Οτι τού Λουκιανού μαίστωρ ην ό Αριστο-
φάνης. Lemma quod dedimus Boissonadii esse vi-
detur.
CCXXV. E Crameri Anecd. Paris, t. IV, p. 312,
Piccolus repetiit in Supplem. a 1’Anthol., p. 140. —
Vs. 3. Conjiciebat Piccolus ώς προ; τά. Nihil mutavi
nisi interpunctiones : scriptum erat ώδαϊς έμφύτοις,
ώς πριν τά καινά κ. τ. λ. — Vs. 4. Pro verbis σά τά
ubi geminatum τά vix tolerari potest, scripsi του :
quidquid id est, poeta misera verborum μέλη et μέ-
λινος cavillatione indigne corrupit Homeri versum,
lliad. A, 249 : του και από γλώσσης μέλιτος γλυκίων
ρέεν αύδή. — Cf. infr. epigr. n. 227 : Εις τον Λιβάνιον.
CCXXVI. E Crameri Anecd. Paris, t. IV, p. 312,
Piccolus, Supplem. a 1'Anthol., p. 140, uterque sine
lemmate. — Vs. 1. Meminit fortasse poeta Vulca-
num cecidisse in insulam Lemnum (Hom. lliad. A,
593) unde mirum, ut sibi finxit, peteret antitheton.
CCXXVIL E Crameri Anecd. Paris, t. IV, p. 312,
Piccolus, Supplem. d l’Anthol., p. 140. — Vs. 2. Cf.
supr. n. 225. Εις Φιλόστρατον Λήμνιον. — In simili-
tudine vocabulorum Λιβάνιε, λιβάς lusus est, ut mo-
ris ea retate est, frigidior.
CCXXVIH. E Crameri Anecd. gr. Paris, t. IV,
p. 315, Piccol. Suppi, d 1’Anthol., p. 143. ■— Vs. 3.
Cramerus sic interpunxit, quod mutare velit Piccolus
posito inter κάλλος et γης commate.
CCXXIX. E Crameri Anecd. gr. Paris, t. IV,
p. 315, Piccol. Suppi, a 1’Anthol., p. 144. — Haec
Bithyniae Nicaea est de qua vid. Strab. XII, 4, 7. —
Vs. 3. λίμνη, Ascanius lacus, Strab. ibid.; Plin. V,
xliii. — Vs. 4. Nicaeae prius nomen fuerat Olbia.
Plin. ibid. — Νίκαια — νικώσα verborum lusus.
CCXXX. E Crameri Anecd. gr. Paris, t. IV, p. 315,
Piccol., Supplem. d 1’Anthol., p. 144. — Vs. 2.
Πραινεστός, sic cod.; sic Graece dicitur (Strab. V,
3, 10, 11), latine Praeneste. — Parum apud veteres
celebrantur Praenestinae oleae. Lemma addidi ex
praeced. epigr.
CCXXXI-CCXXXII. Bandin. Catal. etc. in cod.
XV sec. ante Galeni De medicam, composit. secun-
dum loca libr. X, « praevio capitum singulorum
librorum indice satis accurato ac duplici hocce ex-
scriptoris epigrammate in Galeni simul, ac praemissi
indicis commendationem. » Haec Bandinius, cujus
versio est.
CCXXXIH. Boissonad. Anecd. gr. t. II, p. 473, ex
cod. 1630, p. 134, 2; Cramer, Anecd. Paris, p. 284,
et inde Piccolus, Supplem. d 1'Anthol., p. 132, cum
sex versibus huic disticho subjectis, quos haud ab-
surde, ut ex Boissonadii editione apparet, arbitratus
est Piccolus ad alterum in Iamblichum epigramma
pertinere. Vide sub n. 235. — Vs. 2. Πορφύ-
ρεον, πορφυρούν, μέλαν, Hesych. — Πορφύρισε, πορφυ-
ροΰν, simili superioribus epigrammatibus verborum
lusu.
CCXXXIV. Bandinii Catal. t. II, p. 117, in fine
codicis habentis « Ammonii philos. In quinque
Porphyrii voces CommeJit., et aliquot tabulas divi-
sionem substantiae et alia exhibentes. »
CCXXXV. Cramer. Anecd. Paris, p. 284, et inde
Piccolus, Suppi, d 1’Anthol. p. 132. In cod. Crameri
hoc epigr. subjectum fuit disticho cuidam de Por-
phyrio, quod supra dedimus, n. 233 : Ό Πορφύριος...
Recte vidit Piccol. duo diversa esse epigrammata,
quae librarii negligentia in unum coacta erant. —
Vs. 5. Cramer. Έλ. τον άνδρα ό μήπω λέγων. Quod
sensu carebat; correxit Piccolus. — Vid. sequens
epigramma.
CCXXXVI. Ex Crameri Anecd. gr. Paris, t. IV,
p. 318, Piccol. Supplem. d 1'Anthol. p. 146. — Vss.
3-4, Innuit hunc, ut opinor, Iamblichi locum in Pro-
treptico, XIV : ή δέ (τού φιλοσόφου) διάνοια... πανταχή
φέρεται κατά Πίνδαρον, τά τε γάς ύπερθε καί τά επί-
πεδα γεωμετροΰσα, ουρανού τε υπέρ άστρονομοΰσα,καί
πάσαν παντά φύσιν έρευνωμένη των όντων έκάστου δ)ου,
εις τι των εγγύς ούδέν έαυτήν συγκαθιεισα. — Vid.
supr. epigr. 235.
CCXXXVI! E cod. Bibi. pubi. Paris. 1810, p.93,
ad calcem Commentarii Hermiae in Platonis Phae-
drum edidit Boissonad. Anecd. gr. t. II, p. 471 sq.;
addidit le.mma. — Vs. 1 et 2. cod. μνημονεύσας,
τρίτον, reposui μνημονευτός (conjiciebam et μνημο-,
νευθείς) et τρίτος ut constaret sensus.
CCXXXVIII E Cramer. Anecd. gr. Paris, t. IV,
p. 319, Piccol. Suppi, d 1'Anthol. p. 146.
CCXXXIX. Boissonad. Anecd. gr. t. II, p. 477
sq., ex codic. 1630, p. 76, 2. Jam dederat Bandinius
Catal. etc., p. 338 sqq. in XV seculi cod. xivastro-
nomica et geomantica varia continente, post opus
cui titulus est : Αρχή των του Λαξευτηρίου κρίσεων