DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48285#0434
ANTH0L0GI2E GIIvEC^E APPENDICIS
426
140.[aaao.J SJ
Η τών Αθηνών,, προσκύνει την δεσπότιν.
Αύχεΐς ελαίαν,·,σκήπτρα δ’ αυτή του κράτους·,
ρ,έλι σύ,-τούς ρ,έλιτος ήδίους λόγους ·
αδτη σοφιστών και σοφών’, σύ τον Ξέρξην, ·
αδτη τέθεικε δούλα πάντα τώ κράτει ·
και σέ πρό πάντων’, προσκύνει την δεσπότιν. ·,—
141. ΜΑΝ. ΦΙΑΗ.
Αμοιβαίοι εις την ελεημοσύνην.
Οίκτος πενήτων καλόν ύπερηρριένον.
— Πώς γνώμεν αύτό ; — Δεσποτικών εκ λόγων.
— Τής εύστοχίας υ.ή περαιτέρω λέγεις;
— Οΰκ. — Αλλά σιγώ. — Και σιγών πτωχο-
[τρόφει.
142. ΑΔΕΣΠΟΤΟΝ.
Εις τόν αρχιστράτηγον έστώτα πρό των
πυλών καί σπάθην έπιφερόμενον.
0 ταξιάρχης στρατιωτών τών άνω
έκ τών αδύτων ουρανού σφαιρωρ,άτων
άρτι κατιών πτηνός αίθεροδρό[ίος,
έδ έν, καθάπερ του ναοΰ, τηρεί πύλας,
γυρ,νήν (άβάλε) δεξιά φέρων σπάθην,
τί τούτο δηλών, ή τοχήν ο’λεθρίαν
τοΐς ρ.ή καθαροΐς, ρ.ηδέ χωρίς σπιλάδων.
Προσχώρ-εν ούκούν, ρ.ή διχασθώμ.εν φίλοι.
143. ΑΛΛΟ.
Εις τόν άγγελον.
Πρώτου φάους ών δεύτερον θειον σέλας
τρίτου φωτός φώτιζε τόν τριττόν ζόφον
και τήν τετρακτύν τών θυρών και πεντάδα,
την ρ.έν χαλινού, τήν δέ σωφρονών δίδου.
Τής έξάδος γούν τήν διπλήν αταξίαν
μ-ερών μελών τε μή δισέβδομον θέσιν
προς τάξιν ίθύνειας έν τώ σώ σθένει.
140. ALIUD.
Urbs Athenarum, venerare dominam.
Gloriaris oleam, sceptra autem ista imperii;
mei tu, meile suaviores orationes
ista sophistarum et sophorum : tu Xerxem,
ista fecit serva suo omnia imperio,
et te ante omnia : venerare dominam.
141. MANUELIS PHILAE.
Alterni versus in eleemosynam.
Misericordia pauperum bonum supremum.
— Quomodo novimus id?— Dominicis ex verbis.
— Num extra rectum conjectandi-artem loqueris?
— Minime. —■ Adeo taceo. — Et tacens pauperes-
[ale.
142. ANONYMI.
In militiae cxlestis principem stantem ante portas
et ensem inferentem.
Ductor militum qui sunt in altis
ex inaccessis caeli orbibus
nuper descendens alatus aetherio-cursu,
Eden, tanquam templi, servat fores,
nudum, eheu! dextra gerens gladium,
quasi hoc monstrans aut caedem exitialem
illis qui non puri sunt neque citra scopulos.
Adhibeamus igitur mentem, ne separemur amici.
143. ALIUD.
In angelum.
Primae lucis cum-sis secundum ex-deo jubar,
tertio lumine illumina triplices tenebras
et tetractyn portarum et pentada,
hanc frena, illam, utpote prudens, concede.
Hexadis igitur duplicem perturbationem,
partium membrorumque ne bis-septimam posi-
ad ordinem regas in tuo robore. [tionem
426
140.[aaao.J SJ
Η τών Αθηνών,, προσκύνει την δεσπότιν.
Αύχεΐς ελαίαν,·,σκήπτρα δ’ αυτή του κράτους·,
ρ,έλι σύ,-τούς ρ,έλιτος ήδίους λόγους ·
αδτη σοφιστών και σοφών’, σύ τον Ξέρξην, ·
αδτη τέθεικε δούλα πάντα τώ κράτει ·
και σέ πρό πάντων’, προσκύνει την δεσπότιν. ·,—
141. ΜΑΝ. ΦΙΑΗ.
Αμοιβαίοι εις την ελεημοσύνην.
Οίκτος πενήτων καλόν ύπερηρριένον.
— Πώς γνώμεν αύτό ; — Δεσποτικών εκ λόγων.
— Τής εύστοχίας υ.ή περαιτέρω λέγεις;
— Οΰκ. — Αλλά σιγώ. — Και σιγών πτωχο-
[τρόφει.
142. ΑΔΕΣΠΟΤΟΝ.
Εις τόν αρχιστράτηγον έστώτα πρό των
πυλών καί σπάθην έπιφερόμενον.
0 ταξιάρχης στρατιωτών τών άνω
έκ τών αδύτων ουρανού σφαιρωρ,άτων
άρτι κατιών πτηνός αίθεροδρό[ίος,
έδ έν, καθάπερ του ναοΰ, τηρεί πύλας,
γυρ,νήν (άβάλε) δεξιά φέρων σπάθην,
τί τούτο δηλών, ή τοχήν ο’λεθρίαν
τοΐς ρ.ή καθαροΐς, ρ.ηδέ χωρίς σπιλάδων.
Προσχώρ-εν ούκούν, ρ.ή διχασθώμ.εν φίλοι.
143. ΑΛΛΟ.
Εις τόν άγγελον.
Πρώτου φάους ών δεύτερον θειον σέλας
τρίτου φωτός φώτιζε τόν τριττόν ζόφον
και τήν τετρακτύν τών θυρών και πεντάδα,
την ρ.έν χαλινού, τήν δέ σωφρονών δίδου.
Τής έξάδος γούν τήν διπλήν αταξίαν
μ-ερών μελών τε μή δισέβδομον θέσιν
προς τάξιν ίθύνειας έν τώ σώ σθένει.
140. ALIUD.
Urbs Athenarum, venerare dominam.
Gloriaris oleam, sceptra autem ista imperii;
mei tu, meile suaviores orationes
ista sophistarum et sophorum : tu Xerxem,
ista fecit serva suo omnia imperio,
et te ante omnia : venerare dominam.
141. MANUELIS PHILAE.
Alterni versus in eleemosynam.
Misericordia pauperum bonum supremum.
— Quomodo novimus id?— Dominicis ex verbis.
— Num extra rectum conjectandi-artem loqueris?
— Minime. —■ Adeo taceo. — Et tacens pauperes-
[ale.
142. ANONYMI.
In militiae cxlestis principem stantem ante portas
et ensem inferentem.
Ductor militum qui sunt in altis
ex inaccessis caeli orbibus
nuper descendens alatus aetherio-cursu,
Eden, tanquam templi, servat fores,
nudum, eheu! dextra gerens gladium,
quasi hoc monstrans aut caedem exitialem
illis qui non puri sunt neque citra scopulos.
Adhibeamus igitur mentem, ne separemur amici.
143. ALIUD.
In angelum.
Primae lucis cum-sis secundum ex-deo jubar,
tertio lumine illumina triplices tenebras
et tetractyn portarum et pentada,
hanc frena, illam, utpote prudens, concede.
Hexadis igitur duplicem perturbationem,
partium membrorumque ne bis-septimam posi-
ad ordinem regas in tuo robore. [tionem