DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48285#0588
580
ANTHOLOGItE gilec^e appendicis
Occurrunt primum numeri duo qui proxime huic con-
ditioni satisfaciant, et sunt 12354950 et 12355050.
Etenim primum ex singulis fit, cum multiplicantur
cum numero 2471, triangularis numerus, cum pa-
riat prior hoc :
247099.247100
et posterior 2.
247101.247100
qui si singuli multiplicantur cum 3828, pariunt
47 294 748 600 et 47 295 131 400 quorum quadran-
gulae radices, unitate una excepta, sunt 217 473 et
217 474, et earum quadrupla 869 892 et 869 896.
Nunc autem si apud Strabonem (VI, π, 1) Siciliae di-
mensiones quaeramus, ejus triquetrae figurae assignat
in ambitum 4400 stadia, quae sic dividuntur :
1720 stad. majoris lateris.
1550 — medii lateris.
1130 — minoris lateris.
in summam 4400.
Atqui si hujus trianguli areae ex Hieronis Alexan-
drini formula ratio ha beatur, primum fit hujus areae
quadratum numerus 734 442 000 000, qui perfectum
quadratum foret, si pro 8 scriberetur 9, cujusque
radix foret 857000, stadiorum quadratorum nume-
rus. Itaque haberi possunt numeri 869 892 et 869 896
ut ad proximum totam Siciliae aream exprimentes,
prout enuntiata quaestio est. Igitur primae et tertiae
problematis partis solutio erit in formulis :
candid. = 2226 k,
nigrae = 1602 ^,
varieg. — 1580 k,
rufae = 891 k,
in quibus k = 12 355 000 ± 50. — Quae res ut duo-
bus verbis absolvatur, radice quadrata numeri boum
candidorum et boum nigrorum fit Siciliae mensura.
Posteriore autem conditione jubetur ut ex bobus
rufis cum variegatis junctis fiat numerus triangula-
ris, nuito addito, nullo omisso. Atqui cum omnis
triangularis numerus esse debeat formae -tz (a?-|-l),
efficias oportet ut nunx rus 2471 quae summa est nu-
merorum (R4-V) dictorum in primae quaestionis
simplicissima solutione, aut effector numerus 353,
numerus primus qui numeri 2471 septima pars est,
ad idem referatur atque alterum numerorum x, 1
aut ad eorum dimid . Maxime autem in promptu
sunt hypotheses istaec :
x = 2471.
x + 1 = 247 1.
'-x =2471.
| (a? + 1) = 24 71.
3 x = 353,
;(x+ 4) = 1236,
1235,
x + 1 = 4943,
x=4941,
x + 1 = 707 = 7 101.
Quorum quodcunque acciderit, numerus multipli-
cans 2471, in effectu lx (#4-1) effector est cum quo
multiplicentur oportet omnes praecipuae solutionis
numeri. Itaque si quintam hypothesin accipias, mul-
tiplicans numerus erit 101.
Lectionis varietas. In lemmate cod. πραγματου-
μένοις. — Vs. 8 Struv. fil. legendum putabat πλήθεϊ.
— Vss. 13-21. μικτοχρόων corruptum credebat idem
conjiciens στικτοχρόων. — Vs. 14. Cod. ποικιλόχρω-
τας; Lessing. ποικιλόχροας, male, claudicante versu.
— Vs. 16. Pro αυτις ap. Lessing. αυτούς typographi
errore. — Vs. 22. Lessing. Vincent, πάσης. ερχό-
μενης pro πασών. έρχομένων, cod. — Vs. 23. Les-
sing., Vincent, αγέλης, Struv. fil. δ’ αγέλης. — Vs. 24.
Lessing. έχον τετραχη, Thiem. τετραχη·, Struv. άτρε-
κές. — Vs. 29. Lessing. χροίαν. — Vs. 31. έν άρίθ-
μοις. — Vs. 33. Omnes ex cod. έμπεδον, conjicit
Vincentius έμβαδον. — Vss. 35-36. Thiem. Τά δ’ αυ
περί μηκέα, πάντη. Πίμπλαντο πλίνθου Θρινακίης πεδία.
Pro πλίνθου scripsit Vincent, πλήθος.
VI, 1. Ex Athen. Χ,ρ. 452, apud quem unum exstat
pentameter. Ceteri (Aristot. Poet. XXII edit, nostrae,
Rhet. III, 2, 12, Plut. Sept. Sapient. Conviv. XI,
(alias 22), Demetr. Phal. de Elocut. CII) priorem
modo exhibent versum celebris illius aenigmatis,
ut ait Aristoteles (έν τώ αίνίγματι τω εύδοκιμοΰντι),
quo significatur cucurbitula medicinalis, gallice ven-
touse. — Apud Plutarchum 1. c. tribuitur hoc aenigma
Eumetidi mulieri et ab /Esopo solvitur, Cleodemo
rem hancce se parum curare professo respondente :
Καί μην ούδείς τοΰτο μάλλον οιδεν, ουδέ ποιεί βέλτιον.
ει δέ άρνη, μάρτυρας έχω σικυωνίας. eO μέν ουν Κλεό-
δημος έγέλασε- καί γάρ έχρήτο μάλιστα τάΐς σικυωνίαις
των καθ’ αυτόν ιατρών κτλ.
VII, 2. Ap. Athen. X, ρ. 450, Ε : Έν δέ ΣαπφοΙ ό
Άντιφάνης αυτήν την ποιήτριαν προβάλλουσαν ποιεί
γρίφους τόνδε τον τρόπον, άπολυομένου τινός αύτως.
Dedit et Eustathius in lliad. VI. — Significatur epi-
stola. Vide infr. eidem poetriae solutionem ab eodem
comico Antiphane attributam : Θήλεια μέν έστι φύσις
επιστολή κτλ. — Laudavit et gallicis versibus
transtulit Bachet de Meziriac. Comment. s. les Epi-
tres dOvide, t. I, p. 327 sq. Phaedra Hippolyto,
not. 1.
Une femme se trouve ayant dedans son sein
Plusieurs enfants muets qui toutefois esclattent
D’une voix claire et forte et se font bien ouyr
Sur la terre et sur l’onde a ceux-la qu’ils desirent.
Les autres neantmoins encor qu’ils soient presens,
Comme s’ils estoient sourds, n’en peuuent rien entendre.
— Vs. 2. Vulg. ταΰτα, Porson. όντα. Tum libri
γεγωνόν. Brunck. (Anal. III, p· 321) et Jacobs. Ap-
pend. epigr. vulgatam retinuere sicut et γεγωνόν. —
Vs. 5. Brunck. έξεστι, bene correxit Jacobs. έξεστίν.
VIII, 3. Athen. ibid. — Vs. 3. Codd. άφωνα δ’ όντα
manco versu. Grotius άφ. δ’ όντα ταΰτα τοϊς κτλ. Me-
ziriac. τοις πορρωτάτω. Cujus gallica versio est :
« La femme est vne lettre, et les enfants muets
qu’elle porte en son sein, ce sont les caracteres qui
parient neantmoins, voire aux plus esloignez, s’ils
leur sont adressez. Vn autre quoy que proche de celuy
qui les lit, ne les peut pas ouyr. »
IX, 4. Athen. X, 450 : Εύβουλος δ’ έν Σφιγγοκα-
ρίωνι τοιούτους γρίφους προβάλλει, αύτος και επιλύων
αυτούς· ’Έστι λαλών... Α. Τί έστι τοΰτο; — Β. Τί απο-
ρείς, Καλλίστρατος. || Πρωκτός μέν ουν ούτος. — Α. Σύ
δή ληρεΐς έχων. ||— Β. Ουτος γάρ αύτός έστιν άγλωττος
λάλος, || έν όνομα πολλόΐς, τρωτός άτρωτος, δασύς, || λείος.
Τί βούλει; πνευμάτων πολλών φύλαξ.
X, 5. Athen. X, ρ. 450. ex Eubulo, έν Σφιγγοκα-
ρ ί ω ν ι,—Vs. 1. vulg. ώς νέος, mutavit Grotius (Excerpt.
Trag. p. 657) in δς, ut in vs. 2, κούφως in κοϋφος.
— Jacobs. : « Respicit Eubuhis locum Sophoclis a
Plutarcho servatum » : in libello Non posse suaviter
vivi sec. Epicurum, XIX : υπό χαράς (άν) ήρθη (ό Επί-
κουρος) κατά τον Σοφοκλέα, γραίας άκάνθηςπάπ-
πος ως φυσώ μένος.
Sic ipse solvit senigma Eubulus :
Πάππος άπ’ άκάνθης (έστίν)· ούτοσί γάρ (άν)
νέος μέν ών έστηκεν. έν τω σπέρματι
όταν δ’ άποβάλη τοΰτο, πέτεται κοΰφος ών,
δήπουθεν υπό τών παιδιών φυσώμενος.
ANTHOLOGItE gilec^e appendicis
Occurrunt primum numeri duo qui proxime huic con-
ditioni satisfaciant, et sunt 12354950 et 12355050.
Etenim primum ex singulis fit, cum multiplicantur
cum numero 2471, triangularis numerus, cum pa-
riat prior hoc :
247099.247100
et posterior 2.
247101.247100
qui si singuli multiplicantur cum 3828, pariunt
47 294 748 600 et 47 295 131 400 quorum quadran-
gulae radices, unitate una excepta, sunt 217 473 et
217 474, et earum quadrupla 869 892 et 869 896.
Nunc autem si apud Strabonem (VI, π, 1) Siciliae di-
mensiones quaeramus, ejus triquetrae figurae assignat
in ambitum 4400 stadia, quae sic dividuntur :
1720 stad. majoris lateris.
1550 — medii lateris.
1130 — minoris lateris.
in summam 4400.
Atqui si hujus trianguli areae ex Hieronis Alexan-
drini formula ratio ha beatur, primum fit hujus areae
quadratum numerus 734 442 000 000, qui perfectum
quadratum foret, si pro 8 scriberetur 9, cujusque
radix foret 857000, stadiorum quadratorum nume-
rus. Itaque haberi possunt numeri 869 892 et 869 896
ut ad proximum totam Siciliae aream exprimentes,
prout enuntiata quaestio est. Igitur primae et tertiae
problematis partis solutio erit in formulis :
candid. = 2226 k,
nigrae = 1602 ^,
varieg. — 1580 k,
rufae = 891 k,
in quibus k = 12 355 000 ± 50. — Quae res ut duo-
bus verbis absolvatur, radice quadrata numeri boum
candidorum et boum nigrorum fit Siciliae mensura.
Posteriore autem conditione jubetur ut ex bobus
rufis cum variegatis junctis fiat numerus triangula-
ris, nuito addito, nullo omisso. Atqui cum omnis
triangularis numerus esse debeat formae -tz (a?-|-l),
efficias oportet ut nunx rus 2471 quae summa est nu-
merorum (R4-V) dictorum in primae quaestionis
simplicissima solutione, aut effector numerus 353,
numerus primus qui numeri 2471 septima pars est,
ad idem referatur atque alterum numerorum x, 1
aut ad eorum dimid . Maxime autem in promptu
sunt hypotheses istaec :
x = 2471.
x + 1 = 247 1.
'-x =2471.
| (a? + 1) = 24 71.
3 x = 353,
;(x+ 4) = 1236,
1235,
x + 1 = 4943,
x=4941,
x + 1 = 707 = 7 101.
Quorum quodcunque acciderit, numerus multipli-
cans 2471, in effectu lx (#4-1) effector est cum quo
multiplicentur oportet omnes praecipuae solutionis
numeri. Itaque si quintam hypothesin accipias, mul-
tiplicans numerus erit 101.
Lectionis varietas. In lemmate cod. πραγματου-
μένοις. — Vs. 8 Struv. fil. legendum putabat πλήθεϊ.
— Vss. 13-21. μικτοχρόων corruptum credebat idem
conjiciens στικτοχρόων. — Vs. 14. Cod. ποικιλόχρω-
τας; Lessing. ποικιλόχροας, male, claudicante versu.
— Vs. 16. Pro αυτις ap. Lessing. αυτούς typographi
errore. — Vs. 22. Lessing. Vincent, πάσης. ερχό-
μενης pro πασών. έρχομένων, cod. — Vs. 23. Les-
sing., Vincent, αγέλης, Struv. fil. δ’ αγέλης. — Vs. 24.
Lessing. έχον τετραχη, Thiem. τετραχη·, Struv. άτρε-
κές. — Vs. 29. Lessing. χροίαν. — Vs. 31. έν άρίθ-
μοις. — Vs. 33. Omnes ex cod. έμπεδον, conjicit
Vincentius έμβαδον. — Vss. 35-36. Thiem. Τά δ’ αυ
περί μηκέα, πάντη. Πίμπλαντο πλίνθου Θρινακίης πεδία.
Pro πλίνθου scripsit Vincent, πλήθος.
VI, 1. Ex Athen. Χ,ρ. 452, apud quem unum exstat
pentameter. Ceteri (Aristot. Poet. XXII edit, nostrae,
Rhet. III, 2, 12, Plut. Sept. Sapient. Conviv. XI,
(alias 22), Demetr. Phal. de Elocut. CII) priorem
modo exhibent versum celebris illius aenigmatis,
ut ait Aristoteles (έν τώ αίνίγματι τω εύδοκιμοΰντι),
quo significatur cucurbitula medicinalis, gallice ven-
touse. — Apud Plutarchum 1. c. tribuitur hoc aenigma
Eumetidi mulieri et ab /Esopo solvitur, Cleodemo
rem hancce se parum curare professo respondente :
Καί μην ούδείς τοΰτο μάλλον οιδεν, ουδέ ποιεί βέλτιον.
ει δέ άρνη, μάρτυρας έχω σικυωνίας. eO μέν ουν Κλεό-
δημος έγέλασε- καί γάρ έχρήτο μάλιστα τάΐς σικυωνίαις
των καθ’ αυτόν ιατρών κτλ.
VII, 2. Ap. Athen. X, ρ. 450, Ε : Έν δέ ΣαπφοΙ ό
Άντιφάνης αυτήν την ποιήτριαν προβάλλουσαν ποιεί
γρίφους τόνδε τον τρόπον, άπολυομένου τινός αύτως.
Dedit et Eustathius in lliad. VI. — Significatur epi-
stola. Vide infr. eidem poetriae solutionem ab eodem
comico Antiphane attributam : Θήλεια μέν έστι φύσις
επιστολή κτλ. — Laudavit et gallicis versibus
transtulit Bachet de Meziriac. Comment. s. les Epi-
tres dOvide, t. I, p. 327 sq. Phaedra Hippolyto,
not. 1.
Une femme se trouve ayant dedans son sein
Plusieurs enfants muets qui toutefois esclattent
D’une voix claire et forte et se font bien ouyr
Sur la terre et sur l’onde a ceux-la qu’ils desirent.
Les autres neantmoins encor qu’ils soient presens,
Comme s’ils estoient sourds, n’en peuuent rien entendre.
— Vs. 2. Vulg. ταΰτα, Porson. όντα. Tum libri
γεγωνόν. Brunck. (Anal. III, p· 321) et Jacobs. Ap-
pend. epigr. vulgatam retinuere sicut et γεγωνόν. —
Vs. 5. Brunck. έξεστι, bene correxit Jacobs. έξεστίν.
VIII, 3. Athen. ibid. — Vs. 3. Codd. άφωνα δ’ όντα
manco versu. Grotius άφ. δ’ όντα ταΰτα τοϊς κτλ. Me-
ziriac. τοις πορρωτάτω. Cujus gallica versio est :
« La femme est vne lettre, et les enfants muets
qu’elle porte en son sein, ce sont les caracteres qui
parient neantmoins, voire aux plus esloignez, s’ils
leur sont adressez. Vn autre quoy que proche de celuy
qui les lit, ne les peut pas ouyr. »
IX, 4. Athen. X, 450 : Εύβουλος δ’ έν Σφιγγοκα-
ρίωνι τοιούτους γρίφους προβάλλει, αύτος και επιλύων
αυτούς· ’Έστι λαλών... Α. Τί έστι τοΰτο; — Β. Τί απο-
ρείς, Καλλίστρατος. || Πρωκτός μέν ουν ούτος. — Α. Σύ
δή ληρεΐς έχων. ||— Β. Ουτος γάρ αύτός έστιν άγλωττος
λάλος, || έν όνομα πολλόΐς, τρωτός άτρωτος, δασύς, || λείος.
Τί βούλει; πνευμάτων πολλών φύλαξ.
X, 5. Athen. X, ρ. 450. ex Eubulo, έν Σφιγγοκα-
ρ ί ω ν ι,—Vs. 1. vulg. ώς νέος, mutavit Grotius (Excerpt.
Trag. p. 657) in δς, ut in vs. 2, κούφως in κοϋφος.
— Jacobs. : « Respicit Eubuhis locum Sophoclis a
Plutarcho servatum » : in libello Non posse suaviter
vivi sec. Epicurum, XIX : υπό χαράς (άν) ήρθη (ό Επί-
κουρος) κατά τον Σοφοκλέα, γραίας άκάνθηςπάπ-
πος ως φυσώ μένος.
Sic ipse solvit senigma Eubulus :
Πάππος άπ’ άκάνθης (έστίν)· ούτοσί γάρ (άν)
νέος μέν ών έστηκεν. έν τω σπέρματι
όταν δ’ άποβάλη τοΰτο, πέτεται κοΰφος ών,
δήπουθεν υπό τών παιδιών φυσώμενος.