Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1885)

ΕΠΙΓΡΑΦ ΑΙ

ΕΚ ΤΩΝ ΕΝ ΕΠΙΔΑΪΡΙΑ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ

( Συνέχεια εν τω το'μω του έτους 1883 σελ. 26, 86, 148 και 197 και έν τω του έτους 1884 σελ. 21 ).

Αριθ. 80.
Β'. Επιγραφή των Ιαματων.

Κατά τό ετος 1883 ευρέθησαν έν ταίς έν τω ήσαν καταγεγραμμένα τά ϊάματα του Άσκλη-
ίερώ άνασκαφαΐς δύο των ύπό τοΰ Παυσανίου μνη- πιόΟ' και πρώτη μεν σελϊς του βιβλίου τούτου ήτο
μονευομένων εκείνων στηλών (II, 27, 3), έν αΓς ή δια τοΰ Θεός, ζύχα αγαθά, άρχο μένη έπιγραφή,
ήτο καταγεγραμμένη ή θεραπεία των άσθενών. μία δε τών λοιπών ή προκειμένη.
Την μίαν τούτων, την σχεδόν δλως πλήρη, έδημο- Εν τη έπιγραφή ταύτη εινε καταγεγραμμένα 23
σίευσα τότε, ευθύς μετά τήν εΰρεσιν αύτής, έν τη ϊάματα, 15 γενόμενα εις άνδρας και 8 εις γυναϊ-
έφημερίδι ταύτη (1883, σελ. 197-228) (1). Της κας, ών τέσσαρες στείραι ούσαι τη βοηθεία του θεοΟ
ετέρας δε τήν δημοσίευσιν άνέβαλον τότε, εις δεκα- συνέλαβον ! Παρατηρητέον δέ δτι ούτε έν τή Α'
πέντε τεμάχια τεθραυσμένης και λίαν έλλιποΟς ού'- ού'τε έν ταύτη άναφέρεται ίαμα γενόμενον εϊς επί-
σης, έλπίζων ότι ή έξακολούθησις τών ανασκαφών σημόν τι γνωστόν πρόσωπον, διότι, έννοεϊται, μόνοι
ήθελε φέρει εϊς φώς και άλλα τεμάχια. Και όντως, οί άπλοΓ τών άνθρώπων έδύναντο να εϊνε εις άκρον
έπαναληφθεισών τών άνασκαφών κατά τά ετος 1884 δεισιδαίμονες και κατ'άκολουθίαν νά έμπλέκωνται
εύρέθησαν έ'τι έπτά τεμάχια, άτινα προσαρμοσθέντα εις τά τεχνάσματα τών ιερέων τοΟ Άσκληπιοΰ και
άπαντα (2), (τό όλον 22 τεμάχια),παρέχουσιν ήμΐν νά δελεάζωνται ύπ'αύτών.

τό ένταυθα δη.αοσιευόμενον κείμενον. Αί διαστάσεις τοΟ λίθου εχουσιν ούτως : "Τψ. 1,

Ή προκειμένη έπιγραφή εϊνε τρόπον τινά συνέ- 71 πλ. 0,77 πχ. 0,15. Τά γράμματα δέ εινε όλί-

χεια της πρώτης, ώστε ως προς τον τρόπον της ' γον τι μικρότερα τών της πρώτης έπιγραφής και

γραφής, τον χαρακτηρισμάν τών έν αύτη ίαμά- δια τούτο οί στίχοι άποτελοΟνται εκ πλειοτέρων

των, τόν προσδιορισμόν τοΰ χρόνου, καθ'όν έγέ- γραμμάτων. Εϊνε δ'ή όλη έπιγραφή εύανάγνωστος

νοντο τά ϊάματα ταύτα, τους χρόνους καθ'ούς έχα- (ει και τά γράμματα δεν εινε τοσούτον εύκρινή

ράχθη ή έπιγραφή, τόν τόπον και τρόπον της εύρε- ούδ ούτω καλώς διατηροΟνται, ώς τά της Α' έπι-

σεως καί έ'τι τον τόπον, έν ω τό πάλαι άνέκειτο, γραφής), ώστε τά έν τω κειμένω κενά προέρχονται

ώς προς ταΟτα πάντα παραπέμπω τον άναγνώστην έξ έλλείψεως τεμαχίων τοΟ λίθου' πάν ό,τι έν τω

εις όσα διά μακρών έξέθηκα έν τή δημοσιεύσει της λίθω διατηρείται, άνεγνώσθη. Ώς προς δέ τάέντψ

Α' έπιγραφης (σελ. 197-199 και 217-220). Έν τέλει τών στίχων ελλείποντα γράμματα, παρατη-

ταΰθα μόνον ειρήσθω τοΰτο, ότι έν ω ή έπιγραφή ρητέον ότι δ άριθμάς αύτών δεν ήτο δυνατόν νά

εκείνη άρχεται διά τοΟ : Θεός, τύ'χα αγαθά, αύτη δρισθή άκριβώς, καθότι, τοΰ χαράκτου άποφεύγον-

άρχεται αμέσως διά της καταγραφής τών ίαμάτων, τος νά διαχωρί'ζη τά της αύτης συλλαβής γράμ-

χωρις νά καταλείπηται κατά τό άνω μέρος τοΰ λί- ματα, οί μεν τών στίχων εϊχον κατάτό τέλος πλειό-

θου ούδ'έλάχιστός χώρος κενός. ΤοΟτο δέ δείκνυσιν τερα, οί δέ όλιγώτερα γράμματα. Τόν άριθμόν τών

δτι ή έπιγραφή αύτη άποτελεΐ όλον τι μετά της πρώ- έλλειπόντων τούτων γραμμάτων ορίζω δτέ μεν έκ

της, δ έστιν δτι αί έν τψ ίερώ άνακείμεναι έκεϊναι της έννοιας δρμώμενος (έ'νθα δηλαδή.ή συμπλήρω-

στήλαι άπετέλουν, ούτως ειπείν, τό βιβλίον, έν ω σις κατ' έμήν γνώμην εϊνε βεβαία), δτέ δέ κατά

προσέγγισιν άπό ενός μέχρι τριών γραμμάτων,

(1) αί εις χό άρθρου μου εκείνο παραπομπαι άντι Άρχ. Έφημ. πλειον ή έλασσον, διότι τοιαύτη εινε ή άπ' άλλή-

1883 σ£Λ. έχουσ, μο'νον συντομία; ένεκα Έπιγραφή Α' σε2. . .. ^ §[αφθρά τών στίχων ώς πρός τό ποσόν τών

(2) Ευρε'Οη και έτερον τεμαχιον ε'.ς ετεραν τών αυτών στηλών ανη- , ,

χον_ άποτελουντων αύτούς γραμμάτων.

ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1885

1