145
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΛΕΥΞΙΝΟί
14&
ται καί κεραία τις προ των λέξεων έν ϋτήΛει, ή
κεραία δ' αΰτη φαίνεται"·[/.οι, ότι είναι λείψανον του
γράμματος Υ μάλλον και ούχί τοΟ Ν.
Στίχ. 5 έν τή λέξει βασιλέως δ χαράκτης είχε
γράψει κατά λάθος εν γράμμα περιττών μεταξύ τοΰ"
α καί τοΟ ε, μετά δε ταΟτα το εσβυσε. Στ. 6 έν
λέξει [έσ]τίν είχε γράψει Ρ αντί Ν, τό διώρθωσε.
δ έπειτα. Στ. 17 επανέλαβε πάλιν κατά λάθος την·
συλλαβήν γε έν τη λέξει γεγονότων.Τέλος στ. 19-
αντί Λ έγραψε Δ έν τή λέξει άκροπόλει. Έν γένει,
δέ ή χάραξις είναι αμελής.
Χρ. Δ. Τςουντας.
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ
(Συνήψα (1) )
23 (167)
ΚΑΤΑΤΟ ΕΠΕΡΩΤΗ
ΜΑΤΩΝΣΕΜΝΟΤΑ
ΤΩΝ ΑΡΕΟΠΑΓΕΙΤΩΝ
ΤΙΤφΛΑΤΕΙΜΗΤΟΝ
ΤΤΕΙΡΑΙΕΑΤΟΝΓΕΝΟ
ΜΕΝΟΝΑφΕΣΤΙΑΣΤΪ
φΛΑΓΑΘΩΝΟΣΤΤΕΙΡΑ.
ΕΩΣΥΙΟΝΗΜΗΤΗΡ
ΠΑΠ I Α Ο Ν Η Σ i Μ Η ττ Α i .
ΟΥΟΝΗΣΙΜΟΥΒΗΣΑΙΕΓ
θ ΥΓΑΤΗ ΡΤΟΝΥΙΟΝ
Τ Ο i Ν Θ Ε ο I Ν
Κατά το επερώτημα των σεμνότατων Άρεοπαγει-
τών Τΐτ(ον) Φλ(αούιον) 'Λτεψητον Πειραιέα, τον γε-
νόμενον άφ' εστία.;, Τί(του) Φλ(αουίου) Αγάθωνος Πει·
ρα[ι]έως υίόν, ή μήτηρ Παπία Όνησίμ/) Πα[πί]ου Όντ)-
σίμου Βν)σαιέω[ς] θυγάτηρ, τον υίον τοΐν Θεοΐν.
Έπί βάθρου (πεντ.λίθ.) μικρόντι μόνον κατά την
δεξιάν όφρύν της ένεπιγράφου επιφανείας βεβλαμ-
μένου. Τψ. 1,20, πλάτ. 0,44-0,48, πάχ. 0,48.
Το βάθρον ούοένα έχει αρχιτεκτονικών κόσμον, τάς
δέ τρεις αύτοΟ πλευράς φέρει ώμαλισμένας εις τόσον
μόνον ΰψος, δ'σον είναι τό του ένεπιγράφου χώρου.
Ανω λοιπόν καί κάτω μένει ίκανόν μέρος ό'λως
άκατέργαστον ώς καί ή τετάρτη αύτοΟ πλευρά (ή
όπισθία). Τά γράμματα ίκανώς δι' άκρεμόνων πε-
ποικιλμένα έχουσι μέγεθος περίπου, 0,03' ή άπό-
στασις αυτών άπ' αλλήλων είναι μικρά καί άνώ-
(1) "Ιδε 'Αρχ. Έψημ. 1884, σελ. 135.
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1885.
μαλος, ή δέ των στίχων 0,025-0,03 περίπου..
Μετά το Τ i τοΟ έκτου στίχου διέκρινα μόλις τά.
ίχνη της άνω κεραίας καί του ετέρου Τ. Τό Σ του
δεκάτου στίχου θά ήτο μικρότερον γεγραμμένον.
Όπαί γομφώσεως άνω τρεις. ΤοΟτο τό βάθρον καί.
τά επόμενα δύο ευρέθησαν πέρυσι παρά την πύ-
λην (Ω') της βόρειας πλευράς τοΟ ΣηκοΟ (Παράβ.
Πρακτ. Αρχ. Έταιρ. του" έ'τους 1883, σελ. 55,
σημείωσιν).
24 (168)
ονωρΑτιΑνην
ΤΤΟΑΥΧΑΡΜίλΑ
ΤΗΝΚλΙφλΙΝλΡΕ
ΤΗΝΟΝΩΡλΤίλΝΟΥ
ττ ο ΛυχΑρμουκΑι
ΚΑ Α ΥλίΑΕΘΕΜΙΕΤΟ
Κ Α Ε I ΑΕθΥΓΑΤΕΡΑ
ΚλλΥλίΩΝΠΡλϊ Α
γορουκΑιΦι Αιππου
ΤΩΝλΑλΟΥΧ Ι-ΕΑΝ
τωνΑττογονον
ΤΗΝΑφΕΕΤίΑΕ
Όνωρατιανην Πολυχαρμίοα . την καί Φαιναρέτην,
ΌνωρατιανοΟ Πολυχάρμου και Κλαυοίας Θεμιστοκλείας
θυγατέρα, Κλαυοίων Πραςαγόρου καί Φιλίππου τών
δζδουχησάντων άπόγονον, την άφ'έστίας.
Έπί βάθρου (λίθ.πεντ.) βεβλαμμένου πως άνω
καί κάτω κατά τον αρχιτεκτονικών αύτοΟ κόσμον
τον συνήθη έν τοις τοιούτοις βάθροις. "Τψ. 1,15,
πλάτ. 0,57 καί 0,41-0,44, καί πάχ. 0,52-0,54
10
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΛΕΥΞΙΝΟί
14&
ται καί κεραία τις προ των λέξεων έν ϋτήΛει, ή
κεραία δ' αΰτη φαίνεται"·[/.οι, ότι είναι λείψανον του
γράμματος Υ μάλλον και ούχί τοΟ Ν.
Στίχ. 5 έν τή λέξει βασιλέως δ χαράκτης είχε
γράψει κατά λάθος εν γράμμα περιττών μεταξύ τοΰ"
α καί τοΟ ε, μετά δε ταΟτα το εσβυσε. Στ. 6 έν
λέξει [έσ]τίν είχε γράψει Ρ αντί Ν, τό διώρθωσε.
δ έπειτα. Στ. 17 επανέλαβε πάλιν κατά λάθος την·
συλλαβήν γε έν τη λέξει γεγονότων.Τέλος στ. 19-
αντί Λ έγραψε Δ έν τή λέξει άκροπόλει. Έν γένει,
δέ ή χάραξις είναι αμελής.
Χρ. Δ. Τςουντας.
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ
(Συνήψα (1) )
23 (167)
ΚΑΤΑΤΟ ΕΠΕΡΩΤΗ
ΜΑΤΩΝΣΕΜΝΟΤΑ
ΤΩΝ ΑΡΕΟΠΑΓΕΙΤΩΝ
ΤΙΤφΛΑΤΕΙΜΗΤΟΝ
ΤΤΕΙΡΑΙΕΑΤΟΝΓΕΝΟ
ΜΕΝΟΝΑφΕΣΤΙΑΣΤΪ
φΛΑΓΑΘΩΝΟΣΤΤΕΙΡΑ.
ΕΩΣΥΙΟΝΗΜΗΤΗΡ
ΠΑΠ I Α Ο Ν Η Σ i Μ Η ττ Α i .
ΟΥΟΝΗΣΙΜΟΥΒΗΣΑΙΕΓ
θ ΥΓΑΤΗ ΡΤΟΝΥΙΟΝ
Τ Ο i Ν Θ Ε ο I Ν
Κατά το επερώτημα των σεμνότατων Άρεοπαγει-
τών Τΐτ(ον) Φλ(αούιον) 'Λτεψητον Πειραιέα, τον γε-
νόμενον άφ' εστία.;, Τί(του) Φλ(αουίου) Αγάθωνος Πει·
ρα[ι]έως υίόν, ή μήτηρ Παπία Όνησίμ/) Πα[πί]ου Όντ)-
σίμου Βν)σαιέω[ς] θυγάτηρ, τον υίον τοΐν Θεοΐν.
Έπί βάθρου (πεντ.λίθ.) μικρόντι μόνον κατά την
δεξιάν όφρύν της ένεπιγράφου επιφανείας βεβλαμ-
μένου. Τψ. 1,20, πλάτ. 0,44-0,48, πάχ. 0,48.
Το βάθρον ούοένα έχει αρχιτεκτονικών κόσμον, τάς
δέ τρεις αύτοΟ πλευράς φέρει ώμαλισμένας εις τόσον
μόνον ΰψος, δ'σον είναι τό του ένεπιγράφου χώρου.
Ανω λοιπόν καί κάτω μένει ίκανόν μέρος ό'λως
άκατέργαστον ώς καί ή τετάρτη αύτοΟ πλευρά (ή
όπισθία). Τά γράμματα ίκανώς δι' άκρεμόνων πε-
ποικιλμένα έχουσι μέγεθος περίπου, 0,03' ή άπό-
στασις αυτών άπ' αλλήλων είναι μικρά καί άνώ-
(1) "Ιδε 'Αρχ. Έψημ. 1884, σελ. 135.
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1885.
μαλος, ή δέ των στίχων 0,025-0,03 περίπου..
Μετά το Τ i τοΟ έκτου στίχου διέκρινα μόλις τά.
ίχνη της άνω κεραίας καί του ετέρου Τ. Τό Σ του
δεκάτου στίχου θά ήτο μικρότερον γεγραμμένον.
Όπαί γομφώσεως άνω τρεις. ΤοΟτο τό βάθρον καί.
τά επόμενα δύο ευρέθησαν πέρυσι παρά την πύ-
λην (Ω') της βόρειας πλευράς τοΟ ΣηκοΟ (Παράβ.
Πρακτ. Αρχ. Έταιρ. του" έ'τους 1883, σελ. 55,
σημείωσιν).
24 (168)
ονωρΑτιΑνην
ΤΤΟΑΥΧΑΡΜίλΑ
ΤΗΝΚλΙφλΙΝλΡΕ
ΤΗΝΟΝΩΡλΤίλΝΟΥ
ττ ο ΛυχΑρμουκΑι
ΚΑ Α ΥλίΑΕΘΕΜΙΕΤΟ
Κ Α Ε I ΑΕθΥΓΑΤΕΡΑ
ΚλλΥλίΩΝΠΡλϊ Α
γορουκΑιΦι Αιππου
ΤΩΝλΑλΟΥΧ Ι-ΕΑΝ
τωνΑττογονον
ΤΗΝΑφΕΕΤίΑΕ
Όνωρατιανην Πολυχαρμίοα . την καί Φαιναρέτην,
ΌνωρατιανοΟ Πολυχάρμου και Κλαυοίας Θεμιστοκλείας
θυγατέρα, Κλαυοίων Πραςαγόρου καί Φιλίππου τών
δζδουχησάντων άπόγονον, την άφ'έστίας.
Έπί βάθρου (λίθ.πεντ.) βεβλαμμένου πως άνω
καί κάτω κατά τον αρχιτεκτονικών αύτοΟ κόσμον
τον συνήθη έν τοις τοιούτοις βάθροις. "Τψ. 1,15,
πλάτ. 0,57 καί 0,41-0,44, καί πάχ. 0,52-0,54
10