DOI issue:
Tenchos tetarton
DOI article:Kumanudēs, Stephanos A.: Epigraphai ek tēs en tē agora Athēnōn anaskaphēs
DOI article:Tsuntas, Chrēstos: Kratēr ex Akropoleōs
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14586#0143
219
ΚΡΑΤΗΡ ΕΞ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ
220
δν δμως δέν κρίνω άξιον νά πανομοιοτυπήσω έν- Άπολ .
ταΟθα. Άρκεΐ" νά είπω,ό'τι είναι Ύμήττιος και αυτός . · λε . . Σωισι .
και κολοβός, μικρότερος δέ των άλλων δυο, και έχει . . πο . . Λεωσ . .
έν μικρότερα αταξία, γράμμασιν όμως διαφόρων με- - πε _ . Μινε ·
γεθών και τών "Ρωμαϊκών χρόνων, τά έξης κύρια Άπο _
ονόματα, καΟ' ό'σον ήδυνήθην νά τ' αναγνώσω.
. ΆτΓθλ'λω(ν
. Εΰκλη . .
..! + ./
Έν Αθήναις, τ5) 17 Νοεμβρίου 1885.
. . η)ναιο . . .
Μ)ηνοφ
Φιλ · · Στέφανος Α. Κουμανουδης.
υκ.
ΚΡΑΤΗΡ ΕΞ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ
(Πίν. 11 και 12). ·
Τό άγγεΐΌν τοΐίτο συνεκολλήθη εκ πλείστων τε- ό'πως στεφάνωση τον ήρωα, χαρακτηρίζεται διά
μαχίων άνακαλυφΟέντων κατά τάς προ της άνατο- τών εις τά άκρα δύο κιόνων, τών ύποβασταζόντων
λικης προσόψεως τοΟ Παρθενώνος άνασκαφάς του έπιστύλιον, ώς ίδιον οίκημα, ήτοι δ λαβύρινθος έν
1882 και 1883. Πλήν τών μερών, τά δποΐα, ώς ω κατώκει τό θηρίον (1)' έν τω έτέρω παρίστανται
έν τή είκόνι φαίνεται, έλλείπουσι, δέν εύρέθη και ώς θεαταί ήρωες άττικοί. Έξωτερικώς συνδέονται
ή βάσις, τών δέ λαβών μόνον της ετέρας μέρος μι- τά δύο μέρη διά τοΟ Όρνέως, δστις εκτείνει τήν
κρόν είναι άρχαίον. Αί μορφαί εϊναι έρυθραί επί δεξιάν προς τήν κυρίαν σκηνήν εις ση μείον θαυμα-
μελανου εδάφους. Ύψος του άγγείου άνευ της νεω- σμοΟ ή και ένθαρρύνων τον συμπατριώτην του"
τέρας βάσεως και τοΟ έπ' αυτής δακτυλίου 0,36 ούχ ήττον και αί άλλαι τρεις μορφαί αί έπόμεναι
περίπου, ΰψος τών μορφών τοΟ μεν Θησέως, Μί- αύτώ δέν μένουσιν άοιάφοροι, αλλά μετά προσοχής
νωος και Αριάδνης 0,185 περίπου, τών δέ της παρατηροΟσι τά συμβαίνοντα,
άλλης όψεως ολίγον τι μεγαλείτερον ένεκα της έλ- Καθ' έαυτήν ούδέν νέον παρέχει ή παράστασις
λείψεως τοΟ περιστυλίου, ήτοι 0,187 περίπου" διά- ού'τε έν ταΐς λεπτομερείαις ού'τε έν τω συνόλω"
μετρος τοΟ στομίου περιλαμβανομένου και τοΟ πά- άκολουθεϊ και αύτή τον άρχαίον τύπον, δστις ένω-
χους τών χειλέων 0,44. Τό άρχικόν ΰψος τοΟ κρα- ρίτατα μορφωθείς διετέλεσεν έπαναλαμβανόμενος
τήρος μετά τής βάσεως, εάν κρίνωμεν εξ άλλων μετά μικρών παραλλαγών έπί πάντων σχεδόν τών
αγγείων τοΟ αύτου είδους, θά ήτο 0,44 ή 0,45 μνημείων άπό τών αρχαιοτάτων μέχ_ρι τών έσχά-
περίπου. Αί εικόνες έγένοντο κατά Υ5 περίπου μι- των χρόνων τής ελληνικής τέχνης" ή μονοτονία
κρότεραι τοΟ πραγματικοί) μεγέθους. έν τοις προσώποις και έν ταίς στάσεσι και κινήσε-
Ή παράστασις δλόκληρος είναι μία, διαιρείται
δμως άκριβώς εις δύο μέρη, και τό μεν έν, έν ω δ (1) Πρβ. Ο. Μιη Αΐ'οΙιαβοΙ. ΒβϊΙι-. σ. 266: άτοπος όπου ό
£\ \ */·\ ·\ \ ' »* / ,. Θησεϋς καταπαλαίει τόν Μινώταορον δηλοοται επί τών αγγείων πολ-
Οησευς καταοαλλει τον Μινωταυρον παρόντων του ' * , ,,,,„,„,„ ' ,. , , ,"„,
' , 11 λακις οία κίονος, εφ ενός Οε οια πύλης ρασταζομενης υπο δυο κιόνων
Μίνω και τής Αριάδνης, ήτις κρατεί στέφανον (ΟβΓίι&Γά Αηΐ. Βί1<]\ν. 117, 1).
ΚΡΑΤΗΡ ΕΞ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ
220
δν δμως δέν κρίνω άξιον νά πανομοιοτυπήσω έν- Άπολ .
ταΟθα. Άρκεΐ" νά είπω,ό'τι είναι Ύμήττιος και αυτός . · λε . . Σωισι .
και κολοβός, μικρότερος δέ των άλλων δυο, και έχει . . πο . . Λεωσ . .
έν μικρότερα αταξία, γράμμασιν όμως διαφόρων με- - πε _ . Μινε ·
γεθών και τών "Ρωμαϊκών χρόνων, τά έξης κύρια Άπο _
ονόματα, καΟ' ό'σον ήδυνήθην νά τ' αναγνώσω.
. ΆτΓθλ'λω(ν
. Εΰκλη . .
..! + ./
Έν Αθήναις, τ5) 17 Νοεμβρίου 1885.
. . η)ναιο . . .
Μ)ηνοφ
Φιλ · · Στέφανος Α. Κουμανουδης.
υκ.
ΚΡΑΤΗΡ ΕΞ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ
(Πίν. 11 και 12). ·
Τό άγγεΐΌν τοΐίτο συνεκολλήθη εκ πλείστων τε- ό'πως στεφάνωση τον ήρωα, χαρακτηρίζεται διά
μαχίων άνακαλυφΟέντων κατά τάς προ της άνατο- τών εις τά άκρα δύο κιόνων, τών ύποβασταζόντων
λικης προσόψεως τοΟ Παρθενώνος άνασκαφάς του έπιστύλιον, ώς ίδιον οίκημα, ήτοι δ λαβύρινθος έν
1882 και 1883. Πλήν τών μερών, τά δποΐα, ώς ω κατώκει τό θηρίον (1)' έν τω έτέρω παρίστανται
έν τή είκόνι φαίνεται, έλλείπουσι, δέν εύρέθη και ώς θεαταί ήρωες άττικοί. Έξωτερικώς συνδέονται
ή βάσις, τών δέ λαβών μόνον της ετέρας μέρος μι- τά δύο μέρη διά τοΟ Όρνέως, δστις εκτείνει τήν
κρόν είναι άρχαίον. Αί μορφαί εϊναι έρυθραί επί δεξιάν προς τήν κυρίαν σκηνήν εις ση μείον θαυμα-
μελανου εδάφους. Ύψος του άγγείου άνευ της νεω- σμοΟ ή και ένθαρρύνων τον συμπατριώτην του"
τέρας βάσεως και τοΟ έπ' αυτής δακτυλίου 0,36 ούχ ήττον και αί άλλαι τρεις μορφαί αί έπόμεναι
περίπου, ΰψος τών μορφών τοΟ μεν Θησέως, Μί- αύτώ δέν μένουσιν άοιάφοροι, αλλά μετά προσοχής
νωος και Αριάδνης 0,185 περίπου, τών δέ της παρατηροΟσι τά συμβαίνοντα,
άλλης όψεως ολίγον τι μεγαλείτερον ένεκα της έλ- Καθ' έαυτήν ούδέν νέον παρέχει ή παράστασις
λείψεως τοΟ περιστυλίου, ήτοι 0,187 περίπου" διά- ού'τε έν ταΐς λεπτομερείαις ού'τε έν τω συνόλω"
μετρος τοΟ στομίου περιλαμβανομένου και τοΟ πά- άκολουθεϊ και αύτή τον άρχαίον τύπον, δστις ένω-
χους τών χειλέων 0,44. Τό άρχικόν ΰψος τοΟ κρα- ρίτατα μορφωθείς διετέλεσεν έπαναλαμβανόμενος
τήρος μετά τής βάσεως, εάν κρίνωμεν εξ άλλων μετά μικρών παραλλαγών έπί πάντων σχεδόν τών
αγγείων τοΟ αύτου είδους, θά ήτο 0,44 ή 0,45 μνημείων άπό τών αρχαιοτάτων μέχ_ρι τών έσχά-
περίπου. Αί εικόνες έγένοντο κατά Υ5 περίπου μι- των χρόνων τής ελληνικής τέχνης" ή μονοτονία
κρότεραι τοΟ πραγματικοί) μεγέθους. έν τοις προσώποις και έν ταίς στάσεσι και κινήσε-
Ή παράστασις δλόκληρος είναι μία, διαιρείται
δμως άκριβώς εις δύο μέρη, και τό μεν έν, έν ω δ (1) Πρβ. Ο. Μιη Αΐ'οΙιαβοΙ. ΒβϊΙι-. σ. 266: άτοπος όπου ό
£\ \ */·\ ·\ \ ' »* / ,. Θησεϋς καταπαλαίει τόν Μινώταορον δηλοοται επί τών αγγείων πολ-
Οησευς καταοαλλει τον Μινωταυρον παρόντων του ' * , ,,,,„,„,„ ' ,. , , ,"„,
' , 11 λακις οία κίονος, εφ ενός Οε οια πύλης ρασταζομενης υπο δυο κιόνων
Μίνω και τής Αριάδνης, ήτις κρατεί στέφανον (ΟβΓίι&Γά Αηΐ. Βί1<]\ν. 117, 1).