Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1885)

143

ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ

10 .............οις, άγαθεΐ τύχει δεδόχθ[α]ι τώι δήμωι επαι[ν]έ[σαι Ά-]

[λέζανδρον.........."]ώτην και στεφανώσαι αΰτόν χρυσώι στεφάνωι [άπό . δρ-]

[αχινών εύνοιας ένεκα και φιλοτιμίας τη]ς εις τον δημον τον [Ά0]ηναίων και τον βασιλέα Π[τολε-]

[μαΐον - - - άνειπεΐν δε τόν στέ<ρα]νον Διονυσίων τε των έν όίστει τραγωιδών τώι και-

[νώι άγων. κα'ι Παναθηναίο>ν των μεγάλων(;) και Έ]λευσινίων και Πτολεμ[αίω]ν τοις γυμνικοΐς άγώσιν"

15 [της δε ποιήσεως και άναγορεύσεως του στεψά]νου έπιμεληθηναι το[ϋ]ς στρατηγούς- είναι δε Άλε-
[ξάνδρωι και εις τόν μετέπειτα χρόνον δεικ]νυμένωι την εύνοιαν εύρέσθαι και άλλο άγαθόν πα-
[ρά τοΰ δήμου, δτου άν δοκηι άξιος εί]ναι" 'ίνα δε και υπόμνημα ΰπάρχηι των <γε)γεγονότων
[αϋτώι άγαθών παρά του δήμου του Άθηναί]ων, άναγράψαι τόδε το ψήφισμα τόν
[γραμματέα της βουλής και τοΰ δήμου] έν στηλει λιθίνει και στήσαι έν άκροπό(λ)ει, εις δε τή-

20 [ν άναγραφήν κα'ι την άνάθεσιν της σ_]τήλης δούναι τόν ταμίαν των στρατιωτικών τό γε-
[νόμενον άνάλωμ.α].

Αυτή είναι πλάι; λίθου Ύμηττίου άποκεκρου-
σμένη πανταχόθεν, πλήν έκ δεξιών άνω όμως και
κάτω υπάρχει χώρος ολίγος κενός" προς τούτοις
άνω διακρίνεται ακόμη ότι εϊχε κυμάτιον ή κορω-
νίδα. "Τψος της πλακός αέγιστον 0,33 περίπου,
πλάτος 0,34 και πάχος 0,135. Ή επιγραφή δεν
είναι στοιχηδόν έγκεχαραγμένη , είχε. δε έκαστος
στίχος 68 έως 74 περίπου γράμματα, ώστε όλό-
κληρον τό πλάτος αυτής θά ήτο πλέον ή τό διπλά-
σιον τοΰ σωζόμενου. Δια τοΟτο είναι λίαν πιθανόν,
δτι κάτω 6πήρχ_ε στέφανος άνάγλυπτος και χ^ώρος
ικανός κενός ή και άλλο ψήφισμα.

Περι τής χρονολογίας της επιγραφής δυνάμεθα
μετά βεβαιότητος νά είπωμεν, δτι δεν έγένετο προ
τοΰ 250 π. Χρ. Διότι ή εορτή τών έν στ. 14 μνη-
μονευομένων Πτολεμαίων ίδρύΟη λίαν πιθανώς έπι
Πτολεμαίου τοΰ Φιλαδέλφου (285-247) (1). Έπι
τής βασιλείας όμως αύτοΰ ή Κυρήνη ανεξάρτητος
τής Αιγύπτου ούσα διετέλει υπό Μάγαν , τον υίόν
τής Βερενίκης, συζύγου τοΰ πρώτου Πτολεμαίου,
και μετά τόν θάνατον τοΰ Μάγα ύπό Δηαήτριον
τόν έπιλεγόμενον ΏραΓον, υίόν Δημητρίου τοΰ Πο-
λιορκητοΰ (ϋρογδβη, ββΒοΙτίοΙιΙβ (1β8 ίΙβΙΙθπϊβαιιΐΒ
III, I, σ. 323 έξ.). Μετά τόν θάνατον ό'μως τοΰ
Δημητρίου συμβάντα τό 250 ή μονογενής Ουγάτηρ
τοΰ Μάγα και κληρονόμος αύτοΰ· Βερενίκη ύπαν-
εύθη Πτολεμαΐον τόν Εύεργέτην, ούτω δε αί δύο
χώραι Αίγυπτος και Κυρήνη ήνώΟησαν πάλιν υπό

(1) "Ι3ε ΛΎαοΙικπιαΙΙι,δΙαεΙΙ Αΐΐιοη σ. 626 σημ.. 1. Και ό ΚοΙιΙογ

Ο. Ι.Ά. II, 341 τοΰτο φαίνεται παραδε/οαενο;.

έν σκήπτρον. Δεν δύναται λοιπόν τό ψήφισμα νά.
ήναι άρχαιότερον τοΰ 250, διότι έν 6'σω ή Κυρήνη,
ήτο ανεξάρτητος, ο έπαινούμενος φίλος τοΰ Πτολε-
μαίου δέν ήδύνατο βεβαίως νά προστατεύη πολύ·
τους έν αύτη έπιδημοΰντας Αθηναίους. Αλλά και
πολύ μεταγενέστερον τών μέσων τοΰ τρίτου αιώνος
δέν πιστεύω νά ήναι, διότι ή Κυρήνη ήδη κατά
τό 244 ή 243 έπανέστη πάλιν κατά τής Αιγύ-
πτου, τήν φοράν δέ ταύτην ούχι ύπέρ τίνος ήγεμό-
νος ή βασιλέως, αλλά προς άνάκτησιν τής ελευθε-
ρίας και άποκατάστασιν τοΰ αρχαίου πολιτεύματος.
Φαίνεται δέ ότι οί αγώνες τών Κυρηναίων έστέ—
φθησαν υπό επιτυχίας και 6'τι αύτο'ι άνακτήσαντες-
διετήρησαν τήν αύτονομίαν των έπί τινα καιρόν-
τούλάχιστον. Ανάγκη λοιπόν είναι νά όρίσωμεν
τον χρόνον τοΰ ψηφίσματος ή μεταξύ τών 250 καί.
243 ή νά κατέλθωμεν εις αρκετά μεταγενεστέρους
χρόνους, ότε δηλαδή ή Αίγυπτος κατώρθωσε νά.
ύποτάξη πάλιν τήν Κυρήνην. Το σχήμα 6'μως τών-
γραμμάτων δεικνύει, άν δέν άπατώμαι, ότι μάλ-
λον το πρώτον είναι ορθόν.

Ή συμπλήρωσις έν στ. 6 έγένετο κατά τό έν·
0. I. Α. II, 319 : επειδή ό δείνα — έμ πίστει καΐ.
φιλία ών τοΰ βασιλέως Αυσιμάχου κ.τ.λ.

Στ. 19 συνεπλήρωσα [γραμματέα τής βουλής
και τοΰ δήμου] , διότι άν έτίθετο το συνηθέστερον·
[γραμματέα τόν κατα πρντανείαν], Ό στίχος θά.
είχε μόνον 68 γράμματα' και δέν είναι μεν τοΰτο
πολύ σπουδαϊον, διότι και άλλοι στίχ_οι, ώς φαί-
νεται, δέν είχ_ον περισσότερα, ένταΰθα όμως σώζε—