Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1885)

51

ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΕΞ ΕΠΙΔΑΤΡΟΐ

52

ΆσκληπιοΟ και τοΟ ναοΟ της Αρτέμιδος. Έκ του καταστάσει, ού μόνον της επιφανείας τοΟ μαρμά-

τρόπου τοΟ σχηματισμού των πολλών και συμπε- ρου, άλλα και τοΟ χρώματος αύτοΟ διατηρηθέντος.

πυκνωμένων πτυχών φαίνεται οτι αμφότερα είνε "Ίστανται δέ αμφότερα έν άπολύτω ηρεμία και δια-

άντίτυπα μείζονος αγάλματος και δή επισήμου, ώς φέρουσιν άλλήλων μόνον κατά τοΟτο, ότι τό μεν

δύναται τις νά συμπεράνη έκ της δλης μορφής και μεγαλήτερον (άρ. 10) έχει τον άριστερόν πόδαπρο-

μάλιστα έκ της κεφαλής του μεγαλητέρου (άρ. 7α), βεβλημένον, το μικρότερον δέ τον δεξιόν' προς τού-

ήτις τη άληθεία είνε αξιόλογος δια τά χαρακτηρι- τοις τό τελευταίον έχει τάς μορφάς πολύ νεανικω-

στικά τοΟ προσώπου και τήν έν αύτη μειλτ/ίαν έκ- τέρας. Τά οπίσθια αύτών είνε έντελώς έξειργα-

φρασιν. Ώς προς τήν μορφήν και τήν εκφρασιν σμένα, έξ οδ φαίνεται δτι αμφότερα ήσαν και έκ

ταύτην της κεφαλής ΰστερείται τό μικρότερον των των όπισθεν ορατά' που ό'μως ί'σταντο και τί παρι-

άγαλματίων τούτων (άρ. 8α), διότι θά έξετελέσθη στώσιν είνε αδύνατον νά όρίση τις, διότι ή σωζο-

ύπό ετέρου ουχί τοσούτον επιτηδείου τεχνίτου. μένη κεφαλή τοΟ ενός, άποκεκρουσμένη ούσα, εινε

Τά άγαλμάτια ταΟτα θά έχρησίμευον ώς άνα- δυσδιάκριτος. Όπωσδήποτε ό'μως τά έργα ταύτα

θήματα άντικαθιστώντα έν τω ίερώ τά άλλαχου είνε βεβαίως έργα έλληνικής τέχνης, διότι έχουσιν

της Ελλάδος έν χρήσει συνήθως όντα άγαλμάτια άξιόλογον τήν έξεργασίαν και καλλίστην τήν διά-
ές όπτής γης (τούτο εικάζω έκ του ό'τι, έν ω πολλά ' πλασιν των μορφών του σώματος,
τεμάχια μαρμάρινων αγαλματίων εύρέθησαν, ούδέ

έν τεμάχιον ευρέθη έξ όπτής γης). Έχουσι δέ τήν στ'. τριμορφοσ εκατη
έπιφάνειαν του μαρμάρου έστιλβωμένην, έξ οΰ ορ-
μώμενος τις δύναται ίσως νά ύπολάβη αύτά ώς Τά ύπό τους αριθμούς 12 και 12α είκονιζόμενον
προερχόμενα πιθανώς έκ της έποχ^ής τών Άντωνί- άγαλμα της τριμόρφου ΈκάζΊ-\ς φέρει έπι της έλ-
νων. Έν τω ίματίω δέ του μικροτέρου σώζονται λειψοειδοΟς αύτου πλίνθου τήν έπιγραφήν Άρτε-
ΐχνη χρυσώσεως και κιρροΟ χρώματος, έξ οδ φαί- μυόο Εκάτη έπηκόω Φάβονίλοο,. Αί τρεις μορ-
νεται ότι τά άγαλμα ή τούλάχιστον ό ιματισμός φαΐ ίστανται περι στήλην, ήτις έχει εις τά άνω
αύτοΟ ήτο επίχρυσος, του κιρροΟ χρώματος χρησι- αυτής μέρος βαθεΓανόπήν χρησιμεύουσαν προς ύπο-
μεύοντος πράς έπίθεσιν έπ'αύτου και καλλιτέραν δοχήν άναθήματος' είνε δέ αί δύο πρώται ακριβής
συγκόλλησιν του χρυσού. έπανάληψις τοΟ αύτου τύπου, ή τρίτη όμως διαφέ-
Έτερον άγαλμα ΆΰκΛηπίον (άρ. 9) μείζον μεν ρει κατά τοΰτο, ότι έν ω αί δύο πρώται διά μεν της
τών προηγουμένων άλλ' ήττονος άξιας, εύρεθέν εις μιας χειρός άνέχουσι τά ίμάτιον διά δέ της ετέρας
άπόστασιν τριάκοντα περίπου μέτρων άπά της άνα- κρατοΰσι μήλον ι;), ή τελευταία είχε και τάς δύο
τολικής του ναοΟ του Ασκληπιού πλευράς. Παρά χ^ράς καθειμένας'και διά μεν της μιας άνεΐχε καΐ
τόν άριστερόν πόδα ύπάρχει έπί της βάσεως άκα- αύ'τη τό ίμάτιον, διά δέ της ετέρας ό'μως έκράτει
τέργαστόν τι περιφερές πράγμα, όπερ φαίνεται ότι δυσδιάγνωστόν τι πράγμα, φιάλην, ώς φαίνεται,
εινε ό ομφαλός. ΤΊ εργασία είνε έπιπόλαιος και Τό άγαλμα τούτο ευρέθη έν τω χώρω τω με-
ήμιτελής' μόνον τό πρόσωπον τής κεφαλής είνε ταξύ του ναοΟ του Ασκληπιού και τοΟ ναοΟ της
όπωσοΟν έπιμελώς είργασμ.ένον. Αρτέμιδος. Όνομάζω δέ τόν ναόν τούτον απλώς

ναόν της Αρτέμιδος, διότι ούτω καλεί αύτόν δ

ε'. δυο νεανικα αγαλματα Παυσανίας, άλλ'έπειδή τάς έν τή στεφάνη ύδρορ-

ρόας αύτου άποτελουσι κεφαλαί ούχι λεόντων άλλα

Τά αγάλματα ταύτα (άρ. 10 και 11) εύρέθησαν κυνών, νομίζω ότι ό ναός οδτος είνε δ τής Άρτέ-

έντετειχισμένα "εν τω αύτφ τοίχω, έν ω και αί άνω- μιδος Εκάτης, ότι δηλαδή ή Άρτεμις έλατρεύετο

τέρω περιγραφείσαι Νίκαι και τά καθήμενον τοΟ έν τώ ίερώ ώς Εκάτη, ώς θεραπευτική δη7^αδή

ΆσκληπιοΟ άγαλμα, και σώζονται έν καλλίστη θεότης και αύτη, ώς θεά τής μαγγανείας κτλ. διά