Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Ephēmeris archaiologikē (1885)

55

ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΑΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ

56

Είναι αληθές, ό'τι έν τω ύπό ΒθπικΙογΓ έκδοθέντι
πίνακι φέρεται μόνον Σκΰθεαεγξ>{α(ρθεγ), άλλα
τούτο αποδεικνύει άπλώς την διπλην χρήσιν τοΰ
αύτοΟ ονόματος ώς κυρίου και ώς έθνικοΟ.

Ή κύλιξ, ής τήν εντός παράστασιν δημοσιεύο-
μεν Οπ άριθ. 2, εύρέθη ώς είπεν ό πωλητής έν Κο-
ρίνθω, ήγοράσθη δέ ύπό της Αρχαιολογικής Εται-
ρίας, έν τή συλλογή τής οποίας ευρίσκεται νυν.
Έπ' αύτής ούδέν άλλο έχομεν νά παρατηρήσωμεν
ή τήν άνεπιτηδειότητα τοΟ τεχνίτου εις το νά πλή-
ρωση τον κύκλον δια μορφής έν φυσική θέσει" ή
άμηχανία του είναι καταφανής, δεν κατώρθωσε δέ
νά λύση τό πρόβλημα χωρίς νά καταφυγή εις κι-
νήσεις βεβιασμενας. Ή μορφή είναι έρυθρά επί εδά-
φους μελανοΟ" ή δέ περί τήν κόμην ταινία τοΟ νεα-
νίσκου και τά γράμματα τής επιγραφής είναι χρώ-
ματος επίσης έρυθρου, άποκλίνοντος όμως προς τό
ιώδες. Αλλον κόσμον πλήν τής έν τω κύκλω πα-
ραστάσεως δέν έχει ή κύλιξ.

Ό τεχνίτης ήν γνωστός τέως έξ άλλης κύλικος
ευρεθείσης έν Καπούη (έξεα; ΑηηαΙϊ οΐβΐΐ' Ιηδίϊΐαΐο
1849 πίν. Β'). *Αν και εύρέθη δέ ή ημετέρα, ώς
είπομ.εν, έν Κορίνθω, είναι ό'μως βέβαιον, ό'τι δ
Εύεργίδης ήν Αθηναίος, ώς και μέχρι τούδεέθεω-
ρεΐτο. Ιο έν τή επιγραφή ρήμα, οδ μόνον τό άρχι-
κάν Ε υπάρχει, δεν έξηλείφθη, άλλ'έξ αρχής δέν
έγράφη όλόκληρον" αιά τίνα λόγον έγένετο τοΟτο,
άγνοώ' χώρος όμως βεβαίως ύπήρχεν ικανός. 'Επί
τής εκ Καπούη ς κύλικος έγραψεν Ό Εύεργίδης'

Ε V Ε Ρ Λ ί Δ Ε £ Ε Γ Ο Γ Ε.. . .

Πιθανόν λοιπόν είναι, ό'τι και ενταύθα πρέπει νά
συμπληρώσωμεν εποίησεν.

Ή κύλιξ έχει ΰψος μεν 0,081 μ., διάμετρον δέ
0,185. Έν τφ καταλόγω τής "Εταιρίας φέρει άριθ-
μόν 2,807.

'Επί τή εύκαιρία ταύτη δημοσιεύομεν και δύο
έπιγραφάς έπι τεμαχίων άγγείων εύρεθέντων επί-
σης έν Άκροπόλει καθ'άς και ό πίνας" του Σκύθου
άνασκαφάς. Ό Δουρις και ό Ίέρων, ων τά ονόματα
άναγινώσκονται έπ αύτών , ήσαν τέως γνωστοί

μόνον έξ έργων των έν Ιταλία άνακαλυφθέτων.
Κατά τήν έν Ακροπόλει εύρεσιν αύτών ήμην έγώ
παρών. Τό πρώτον είναι μικρόν τεμά/ιον μέλαν
έξωθεν ό'λως' σώζεται ό'μως και έλάχιστον. μέρος
Γσως τοΰ άγκώνος μορφής έρυθράς. "Εσωθεν δια-
κρίνονται τά ίχνη τοΟ τροχοΟ διαιροΰντα τήν έπι-
φανειαν εις ταινίας στενάς άκριβώς χωριζομένας
απ άλλήλων' έκ τούτων και έκ τής κυρτότητος
τοΟ τεμαχίου δύναται τις νά συμπεράνη, ό'τι δέν
άνήκεν εις κύλικα, ά7νλ'εις άλλο είδος άγγείου.
Έξωθι οιά χρώματος ιώδους ή επιγραφή"

Λ Ο Ρ I * Ε

Μήκος τοΟ τεμαχίου τούτου 0,07 μ. Τό έτερον
είναι βάσις κύλικος συγκολληθεϊσα έκ πολλών τε-
μαχίων.Ή περιφέρεια είναι έρυθρά,έπ'αύτής δέ γε-
γραμμένα διά χρώματος μελανού" τά εξής γράμματα*

Η I . Ρ Ο Ν : Ε Π Ο I Ε ί Ε §

Διάμετρος τής βάσεως ταύτης 0,117 μ.περίπου.

"Αν και τά τεμάχια ταΰτα ούδέν νεώτερον διδά-
σκουσιν ήμας, έχουσιν ό'μως, νομίζω, άξίαν τινά
ένεκα τοΟ τόπου τής εύρέσεώς των. Περί τής πρό
του Παρθενώνος έπιχώσεως έγραψαν τινα οί κατά
καιρούς δημοσιεύσαντες ευρήματα τών ανασκαφών
του 1882-83 (ίδ. Άρχαιόλ. 'Εφημ. 1883 σ. 33
έξ. και 93. 1884 σ. 150). Προσθέτω δέ εις τάς
πληροφορίας τών άλλων και ταύτην, ότι έγώ μό-
νον επί τίνων τεμαχίων άγγείου μεγάλου παριστών-
νος τό κατά τοΟ Μινωταύρου έργον τοΟ Θησέως
άπήντησα τό σίγμα έχον τέσσαρας κεραίας' έπι
πάντων τών λοιπών τεμαχίων είτε λίθων είτε άγ-
γείων ει/ε μόνον τρεΓς. ΤοΟτο είναι πράγμα θετι-
κόν και άναμφίβολον έπιβεβαιοΰν όσα περί τών χρό-
νων τοΰ Δούριδος και Ιέρωνος παραδέχονται σήμε-
ρον οί άρχαιολογοΟντες.

Περί τής τοΟ Ιέρωνος επιγραφής είναι και τούτο
άξιοσημείωτον, ότι ευρηται, ώς είπομεν, έπι τής
περιφερείας κύλικος ή φιάλης, έν ω έπι πάντων τών