Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1885)

63

ΣΤΜΜΙΚΤΑ

64

τώ κατα/ωρισθέντι έν τοις Χάρχαιο. τη<ζ Αττικής γραμμάτων και λόγω των έν αύτη ονομάτων τάσ-

(ΚαιΊβη ν. ΑΐΐίΙία,ΗβίΊ. 1, σελ. 66-67). Ουδόλως σεται εις τούς χρόνους τούς μεταξύ τοΟ 210ου καΐ

άπίθανον μάλιστα (και άς σημειώσω το πράγμα έν- τοΟ 160ου έτους π. Χ. (ΗΪΓ8θ1ιίβ1ά ϋίβ Ρβίταίυδ-

ταΰθα, άφοΰ έν τη εκθέσει μου ουκ οϊδ δπως δεν βίεΐίΐI σελ. 22 και εξ..).

το έσημείωσα) δ εκ πώρου σπόνδυλος, ό εύρεθείς Έν Έλευσΐνι, τη 2ίτ, Μαρτίου 1885.

κατά τάς άνασκαφάς του Θεάτρου κατά την Οέσιν Δ. ΦίΛΙΟΣ

Ε και μή κατά ^ώραν κείμενος, ως έκτοτε έδή-

λωσα (Πρακτικά του έτους 1880 σελ. 55, σημ.), ΑΝΑΓΡΑΦΗ ΠΥΛΩΡΩΝ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ

σπόνδυλος, όν και ό κ. Δραγάτσης είδεν (Παρνασ. ΑΘΗΝΩΝ

1880 σελ. 576) και ό αρχιτέκτων ΒοπΊΉ&ηη (Κ- -

ν. 41. σελ. 66) δύναται δε πας τις και νΟν έ'τι νά Ο μακαρίτης Π. Σταματάκης προ μηνών τριών

ίδη κατά τό πλείστον σωζόμενον, ούδόλως, λέγω, τοΟ θανάτου του έ'δωκέ μοι αντίγραφαν μεγαλο-

άπίθανον ό σπόνδυλος ούτος νά ήναι λείψανόν τίνος γράμματον της έξης επιγραφής άπο λίθου έξαχθέν

τώΐ'· ατρογγνΛΐύΥ κιόγωγ τον Ύποϋκτ\γίον. Ή οιά- τος έκ της τότε καταστραφείσης δεξαμενής, της

μετρος αύτοΟ και νυν πάλιν παρ'έμοΰ μετρηθείσα οπίσω των Προπυλαίων. Τον λίθον εγώ δεν ειδα.

εύρέθη ΐ'ση περίπου (0,48 Γ. Μ.) τη τοΟ κνκίον. Τό άντίγραφον παρείχε σχήμα γραμμάτων το των

Και ταύτα μεν τοιαΟτα. Ρωμαϊκών χρόνων.

Κατά πόσον δε τά δημοσιευθέντα του αναβαθμού
γράμματα δύνανται νά συμβάλλωσιν εις άναίρεσιν

μεν της έμης('Ι), ύποστήριξιν δε της του κ. Δρα- πυλωρό . .

γάτση περι τών χρόνων της οικοδομής του θεάτρου τ° ένοέκατ(ον

γνώμης, ήν διά μακρών έπραγματεύθη έν τω Παρ- Πρωτογενής . . .

νασσώ (1882 σελ. 257κ. έξ.), φαίνεται δε ύπο'δηλών Άζ^ώς άμ(εμπτο . _.

και έν τη Αρχαιολογική Έφημερίδι (σελ. 196 στίν. ^ ^ΡΧοντ0^ Χρυσ('

οο ,')· , , «. ', ' ν ., -, / π)που πυλωροί

οο κ. ες. , αν καλώς εννοώ τα εκεί λεγου.ενα, ας „ ' , ,

/ „. , , \ ν / Αλεςις Α<ρρόδει<τιο(υ

κρινωσιν οί ενοντες καιρόν και θελοντες να έςετα- Ρ

1 1 Ζικαμοωνιοηςν

σωσι τό ζήτημα. Βέβαιον είναι μόνον κατά την Είσίδωρος Σωσιχ(ρά-
γνώμην μου δτι άν όντως άπεόείχθη, ώς Ό κ. Δρα- 10 τους ·Ερχιεύς
γάτσης λέγει, δτι ή άναγράφο.υσα εράνους εις κα-
τασκευήν Θεάτρου επιγραφή ( Αθην. Τόμ. Α', σελ.
11) αναφέρεται εις άπλην αύτοΟ έπισκενηγ, αύτη Άλλοτε άς γίνη και πανομοιότυπος έ'κδοσις τοΟ
ούδεμίαν δύναται νά έ'χη σχέσιν προς τήνεπί- λίθου. Ό άρχων Λρυσι-ππΌς νΟν πρώτον άναφαίνε-
σκενήγ, ήν και τά του προτελευταίου αναβαθμού ται. Θά είναι ύποθέτω τών μ. Χρ. Ρωμ. χρόνων,
γράμματα ύποδηλουσι κατά τον κ. Δραγάτσην, Πρβλ. τούς ομοίους λίθους τους έκδοθέντας έν €14,
διότι ταύτα μεν δεν δύνανται νά ώσιν αρχαιότερα III, 1284-1294, έν οίς ό'μως δεν εύρέθη το επαι-
τών χρόνων τών πρώτων "Ρωμαίων Αύτοκρατόρων, νετικόν έπίθετον αμεψπτοι.

ή δε επιγραφή έκείνη και λόγω του σχήματος τών ΣΤΕΦΑΝΟΣ Α. ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗΣ

(Εξεδόθη τη 20ί Μαίου 1885 ).

(1) Παράβ. Πρακτικά 1880 σελ. 60-61. "Αν οϋτως δι'έράνων, Επιγραφής ('ΑΟην. Τόμ.. Α', σελ. 11) χρόνους, νά συνετελε'σΟη δέ

ειμή καθ ολοκληρίαν, κατά τό πλείστον ό'μως,ώκοδομηΌη τό Θε'ατρον, και διεσκευάσΟη καβ'δλα αυτού τά μέρη μόλις περι τοϋς χρόνους,

ουδόλως παράοοξον νά ή'ρξατο μέν κτιζόμενον κατά τοϋς της γνωστής καθ'οΰς τά γράμματα τοϋ αναβαθμού έχαρά-/ Οησαν.