Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1885)

167

ΛΤΤΙΚΑΙ ΕΠΙΓΡΛΦΑΙ

163

.. α.ς. ...... ο . .

... τηι (βου;)ληι σ I . .

55 ......ας Διοπείθη

. . . Διό)φαντον Άλαι-

.....κλ)ηρονόμος

•.......Λ I I τριηρ- Ε.

........εν πλω ι ν-

60 .........I Λαχου

.......έπ)ί την Δη-

μοκρατίαν) Άγνοδή-
[χου . . . . )η; των ξύλ-
ινων τα)ρρόν τιαή

65 .....V V V: πηδά-

λι).......κλψ.α-

κίδ) .... α I- Η: π/
.... τιμή

Δ π μ μ

70 ....... ,τιίΑΥ)

......Α I Α I Λ

. . : Δ Ρ μ μ I

....·* Ρ

Αί παρ έμοΟ συμπληρώσεις των όλως εκλιπόν-
των γραμμάτων Οά έγίνοντο και πλειότεραι και
άσφ-αλεστεραι, άν τό επί τοΰ λίθου σύστημα γρα-
φής ήτο το στοιχηοόν, και το μήκος των στίχων
πάντων ακριβώς ίσον, αλλά δεν είναι. "Επειτα τι-
νών λέξεων οέν έχά'ραΕέν Ό λιθοςοος τάς τελευταίας
συλλαβάς. Σφάλμα δε αυτού παρετήρησα εν ιχέν
έν στίχοι) 18 έν τη λέξει ξύλινων, ένθα τό ιώτα
έλησμόνησεν, άλλο δέ έν στίχω 21, ένθα έχάραζέ
Λαξχχΰζάο, αντί παραστάτας. Εν στίχω 42 το
όνομα του άρχοντος είναι πιθανώταταΚαλλιδήμου,
διότι διακρίνονται αί δύο κεκλιμέναι κεραίαιτοΰ έκτου
γράμματος δέλτα. Και τοΰτο το όνομα πρέπει ίσως
νά οεχΟώμεν ώς άληθινόν άντί του Καλλιμήδους,
δπερ νυν φέρεται έν τοις νεωτερικοϊς καταλόγοις ώς
άρχοντος τοΰ έτους 31)0 προ Χρ. (=Όλυμπ.10ο,
1,) ληφθέν έκ παλαιών βιβλίων, άναγνωσΟέν δέ
τρις και έν επιγραφή τη έν 0. I. Α., Π, 2,άρ.803,
σελ. 208 και 212. Υπάρχον δέ όμως παρά Διο-
γένει Λαερτίω (2, 6, 11) όχι πολύ διάφορον τό
Καλλιδημίδης δια τό έτος τοΰτο , βοηθεϊ εις πα-
ραδοχών της νΟν έντω λίθω προφαινομένης γραφής.

ϊοσαυτα ειπών περί της αναγραφής ταύτης κα-
ταλείπω κατά τό εικός την άκριβεστέραν μεταχεί-
ρισιν τοΟ κειμένου της εις έκείνους των άρχαιολό-
γων, όσοι περί τό είδος τούτο τών έγγραφων πλειό-
τερον ήσχολήθησαν.

Περί δέ τών άλλων δύο έπιγεγραμμένων πλευ-
ρών του λίθου τίνα είπη τις; "Οτι έπ' αυτών είναι
ανδρών μόνον ονόματα κ ατ'όνο μαστική ν πτώσινάνευ
πατρωνυμικών πάντα καί δημοτικών ή εθνικών,
(πλην ένόςι,φανερόν' ότι έπί τών'Ρωμαϊκών χρόνων
τοΰ α' ή β' τών μετά Χριστόν αιώνων έχαράχθησαν,
ωσαύτως" αλλά προς τίνα σκοπόν ; Ίσως ό λίθος,
άφοΰ τω χρόνω έπεσαν εις άχρηστίαν αί τών νεω-
ρίων στήλαι καί κατεβλήθησαν, έχρησίμευσεν εις;
το νά γράφωσιν έπ' αυτού έν ΠειραιεΓ εύσεβείς τι-
νές λατρευταί τοΟ Διός του σωτήρος, καί δή ίσως
ξένοι, τά ονόματα των πρός ένδειξιν. της εύχ_αρι-
στίας των, άτε εύπλοήσαντες ή άλλο τι καλόν παρά
του θεοΰ παθόντες. Εις τοΟτο τό είκασμα ήλθα
παρατηρήσας εις τρία μεν μέρη μετά τά κύριον
όνομα άμέσως τό Δ I I, εις άλλα δέ δύο το Δ I I Σ.
Άλλα δέν ήτο τοΰτο τό πρώτον μου εις έρμηνείαν
τεΐνον έκφρόντισμα" άλλο τι έπί πολύν χρόνον έν
τή διάνοια μου έ'τρεφον, πολύ άπλοΰν καί χ_υδαϊΌν,
άν θέλη τις, άλλ' όχι καί όλως άπίθανον' τά νά
έχαράχθησαν ταΰτα τά ονόματα παρά μαθητοΟ λι-
θοκόπου πράς άσκησιν έν τή τέχνη. Καί δή ένεθυ-
μούμην, ότι είδά ποτε έδώ εν Αθήναις τοιούτον
τινά λίθον, ά7Λά πολύ αύτόν άναζητήσας κατά τάς
ημέρας ταύτας πράς αντιπαραβολή ν, δέν ήδυνήθην
νά τόν έπανεύρω. Κατά τήν έρμηνείαν ταύτην τήν
απλή ν τά Δ I I Σ θά ήδύναντο ίσως νά έκληφθώσι
ώς δηλούντα δώδεκα στατηρας, καί ταΰτα τυχ_άν
πρός άσκησιν άπλώς κεχαραγμένα. ΤαΟτα μεν έγώ
τώρα, όταν δέ ποτε εΰρεθή έκείνος Ό άλλος λίθος,
δυνατόν καί άλλο τι ερμήνευμα άσφαλέστερον νά
προέλθη εις μέσον.

Κρίνων περιττον νά μεταγράψω ώδε μικροΐς
γράμμασι τά πολλά ταύτα ονόματα, τόν υπολειπό-
μενων μοι τόπον χρησιμοποιώ εις εκδοσιν άλλου
λίθου.

Προ ένος έτους δπίσω της "Αγ. Ειρήνης, νο-
τιοανατολικώς, έ'νθα καθηροΰντο οίκίαι τινές δι*