DOI Artikel:
Nogieć-Czepielowa, Ewa: Pozostałości dekoracji rzeźbiarskiej I katedry wawelskiej
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.20356#0033
25. Stiukowa kolumna z kościoła Św. Benedykta w Mals
(wg N. Rasmo)
podobnym udziale przebrzmiałej już sztuki karoliń-
skiej.
Wśród motywów ornamentacyjnych zdobiących
części składowe kamiennego wyposażenia kościel-
nego niewątpliwie na czoło wysuwa się plecionka.
Drugim, niemal równie często stosowanym moty-
wem jest falista wić roślinna z półpalmetami lub
charakterystycznymi wąskimi, wydłużonymi listka-
mi o sierpowatym kształcie, układającymi się za-
zwyczaj w rozety wirowe. Podobnie jak plecionka
występuje on na płytach i filarkach, zdobi także
kolumny. Opisana dekoracja roślinna pokrywa
kolumnę, która w 2 poi. w. VIII wspierała arkady
ratusza w Riva (Garda)130. Podobne, ale późniejsze.
130 Schaffran, o.c., tabl. 31 d do tekstu s. 81.
131 Peron i, o.c., ryc. 63, 64 na s. 306, ryc. 67 na s. 308,
ryc. 68 na s. 309.
26. Kolumna z zachodniej krypty katedry Św. Wita w Pradze
(1055-1092) (wg V. Denksteina, J. Kybalovej, Z. Drobnej)
bo pochodzące z w. IX kolumny znajdują się w Mu-
zeum Chrześcijańskim i klasztorze Św. Julii
w Brescii131. Mimo że nie występuje na nich ple-
cionka, zasługują na uwagę, należą bowiem do tej
samej grupy zabytków — do dekoracji kamiennego
wyposażenia kościelnego, a zdobiący je motyw jest
jednym z wytworzonych przez tę sztukę.
Również pełnoplastyczną podporą jest kolumna
wspierająca sklepienie krypty kościoła Św. Salwa-
tora w Abbadii, którego czas powstania określany
jest na 1 poł. w. XI132. Czwartą część trzonu od
góry pokrywa plecionka z trójpasmowej wstęgi,
zbudowana z zamkniętych elementów pionowych
i poziomych, tworzących splot rogóżkowy.
132 H. Thummler, Die Baukunst des 11. Jahrhunderts in
Italien (Romisches Jahrbuch fur Kunstgeschichte, 1939, III,
ryc. 201 na s. 201 do tekstu s. 196-203).
25
(wg N. Rasmo)
podobnym udziale przebrzmiałej już sztuki karoliń-
skiej.
Wśród motywów ornamentacyjnych zdobiących
części składowe kamiennego wyposażenia kościel-
nego niewątpliwie na czoło wysuwa się plecionka.
Drugim, niemal równie często stosowanym moty-
wem jest falista wić roślinna z półpalmetami lub
charakterystycznymi wąskimi, wydłużonymi listka-
mi o sierpowatym kształcie, układającymi się za-
zwyczaj w rozety wirowe. Podobnie jak plecionka
występuje on na płytach i filarkach, zdobi także
kolumny. Opisana dekoracja roślinna pokrywa
kolumnę, która w 2 poi. w. VIII wspierała arkady
ratusza w Riva (Garda)130. Podobne, ale późniejsze.
130 Schaffran, o.c., tabl. 31 d do tekstu s. 81.
131 Peron i, o.c., ryc. 63, 64 na s. 306, ryc. 67 na s. 308,
ryc. 68 na s. 309.
26. Kolumna z zachodniej krypty katedry Św. Wita w Pradze
(1055-1092) (wg V. Denksteina, J. Kybalovej, Z. Drobnej)
bo pochodzące z w. IX kolumny znajdują się w Mu-
zeum Chrześcijańskim i klasztorze Św. Julii
w Brescii131. Mimo że nie występuje na nich ple-
cionka, zasługują na uwagę, należą bowiem do tej
samej grupy zabytków — do dekoracji kamiennego
wyposażenia kościelnego, a zdobiący je motyw jest
jednym z wytworzonych przez tę sztukę.
Również pełnoplastyczną podporą jest kolumna
wspierająca sklepienie krypty kościoła Św. Salwa-
tora w Abbadii, którego czas powstania określany
jest na 1 poł. w. XI132. Czwartą część trzonu od
góry pokrywa plecionka z trójpasmowej wstęgi,
zbudowana z zamkniętych elementów pionowych
i poziomych, tworzących splot rogóżkowy.
132 H. Thummler, Die Baukunst des 11. Jahrhunderts in
Italien (Romisches Jahrbuch fur Kunstgeschichte, 1939, III,
ryc. 201 na s. 201 do tekstu s. 196-203).
25