Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]: Folia Historiae Artium (10.1974)

24. Narodziny św. Paraskewii, fragment ikony z Żohatyna
(ryc. 5) (fot. W. Szulc)

Obok wyróżnionych cech ikony omawianego
zespołu łączy również charakterystyczna żywa, jasna
kolorystyka, oparta na zestawieniach barw czystych,
nie rozbielonych, soczystych. Czystość barwy zostaje
zachowana mimo mieszania czy przełamywania
kolorów. Występuje niewielka w zasadzie ilość
kolorów, ale przez różne ich tonowanie i różne,
często kontrastowe, zestawienia malarz uzyskuje
wrażenie szerokiej skali barw. Wrażenie to potęguje
jeszcze wyświetlanie lub cieniowanie jednej plamy
barwnej innymi kolorami, np. brunatnej nałożonym
na nią jasnym błękitem i nabierającej przez to fioleto-
wego odcienia, w przeciwieństwie do płaszczyzny

25. Struganie św. Paraskewii ośmkami, fragment ikony z Żo-
hatyna (ryc. 5) (fot. W. Szulc)

tego samego koloru opracowanej czernią. Tło we
wszystkich ikonach pokryte jest jasną ochrą w cie-
płym kremowym odcieniu, otoczone wąskim obra-
mieniem malowanym ciemnym odcieniem różu
indyjskiego. W przypadku ikon z przedstawieniem
Matki Boskiej z Dzieciątkiem, czy świętych w polu
głównym otoczonym wizerunkami apostołów i sce-
nami z życia świętych w klejmach, obraz środkowy
ma tło bądź mocnej, nasyconej barwy pomarańczo-
wej, bądź ciemnej zieleni, które narzucają zasadniczy
ton kolorystyce całej ikony. Kontrastowe zestawienie
dużych plam barwnych — kremowej tła zasadni-
czego, pomarańczowej środkowego z zielenią szat.

70