DOI article:
Grządziela, Romualda: Twórczość malarza ikon z Żohatyna
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.20356#0081
28. Złożenie zwłok św. Paraskewii do trumny, fragment ikony
z Żohatyna (ryc. 5) (fot. W. Szulc)
stawie ułamkowych wiadomości dotyczących kilku
obiektów można przypuszczać, że ikona Matki
Boskiej z Dzieciątkiem oraz ikona Św. Mikołaja
z Długiego wywodzą się z tego samego ikonostasu.
Wydaje się też prawdopodobne, że dwie ikony:
Matki Boskiej z Dzieciątkiem (ryc. 3) i Św. Paraskezoii
wchodziły niegdyś w skład ikonostasu cerkwi w Żo-
hatynie27. W wieku XV ikonostas nie był jeszcze
27 W chwili zabezpieczenia ikon przez Muzeum Budow-
nictwa Ludowego w Sanoku w cerkwi w Żohatynie ikonostas
już nie istniał — obrazy były rozwieszone na ścianach.
28 Charakterystykę malarstwa płd.-zach. Rusi w. XV
i XVI opieram częściowo na poglądach Swiencickiej: o.c.
29 Zwykle starsze ikony były malowane na deskach lipo-
wych, rzadziej zaś na jodłowych i topolowych — Swiencicka,
29. Św. Mikołaj wypędza szatana z opętanego, fragment ikony
z Długiego (ryc. 6) (fot. R. Biskupski)
zbyt wysoki, składał się z dwóch, trzech rzędów,
przy czym ikony namiestne odznaczały się wówczas
dużymi rozmiarami28, a takie właśnie są oba wy-
mienione wizerunki.
Ikony XV-wieczne we wszystkich znanych przy-
padkach malowane są na deskach lipowych o gru-
bości 2-3 cm29, a zastrzały mają wbite przeważnie
z jednej strony — jak to występuje w omawianej
o.c., s. 211. — We wszystkich ikonach w. XV w zbiorach
Muzeum Historycznego w Sanoku, w znanych mi ikonach
Muzeum Ziemi Przemyskiej w Przemyślu, Muzeum Budow-
nictwa Ludowego w Sanoku i Muzeum-Zamku w Łańcucie
do budowy podobrazia użyto desek lipowych. Natomiast część
ikon w. XVII i większość w. XVIII malowana jest na deskach
jodłowych.
73
z Żohatyna (ryc. 5) (fot. W. Szulc)
stawie ułamkowych wiadomości dotyczących kilku
obiektów można przypuszczać, że ikona Matki
Boskiej z Dzieciątkiem oraz ikona Św. Mikołaja
z Długiego wywodzą się z tego samego ikonostasu.
Wydaje się też prawdopodobne, że dwie ikony:
Matki Boskiej z Dzieciątkiem (ryc. 3) i Św. Paraskezoii
wchodziły niegdyś w skład ikonostasu cerkwi w Żo-
hatynie27. W wieku XV ikonostas nie był jeszcze
27 W chwili zabezpieczenia ikon przez Muzeum Budow-
nictwa Ludowego w Sanoku w cerkwi w Żohatynie ikonostas
już nie istniał — obrazy były rozwieszone na ścianach.
28 Charakterystykę malarstwa płd.-zach. Rusi w. XV
i XVI opieram częściowo na poglądach Swiencickiej: o.c.
29 Zwykle starsze ikony były malowane na deskach lipo-
wych, rzadziej zaś na jodłowych i topolowych — Swiencicka,
29. Św. Mikołaj wypędza szatana z opętanego, fragment ikony
z Długiego (ryc. 6) (fot. R. Biskupski)
zbyt wysoki, składał się z dwóch, trzech rzędów,
przy czym ikony namiestne odznaczały się wówczas
dużymi rozmiarami28, a takie właśnie są oba wy-
mienione wizerunki.
Ikony XV-wieczne we wszystkich znanych przy-
padkach malowane są na deskach lipowych o gru-
bości 2-3 cm29, a zastrzały mają wbite przeważnie
z jednej strony — jak to występuje w omawianej
o.c., s. 211. — We wszystkich ikonach w. XV w zbiorach
Muzeum Historycznego w Sanoku, w znanych mi ikonach
Muzeum Ziemi Przemyskiej w Przemyślu, Muzeum Budow-
nictwa Ludowego w Sanoku i Muzeum-Zamku w Łańcucie
do budowy podobrazia użyto desek lipowych. Natomiast część
ikon w. XVII i większość w. XVIII malowana jest na deskach
jodłowych.
73