DOI article:
Rzepińska, Maria: Obraz w kościele w Kalwarii Zebrzydowskiej: Przyczynek do potrydenckiej ikonografii franciszkańskiej
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.20541#0034
3. F. Galie, Cud ciała św. Franciszka, miedzioryt z cyklu S. Francisci Vita, Antwerpia
1587
jego ilustracja jest, jak już wspomniano, ryciną
pochodzącą z terenu Flandrii. W r. 1587 rytownik
antwerpski Filip Galie (1537—1612) opublikował
serię złożoną z szesnastu miedziorytów przedsta-
wiających rozmaite sceny iz życia św. Franciszka14 *.
Interesująca nas rycina jest większa formatem
od pozostałych (ryc. 3). U góry nosi inskrypcję:
„Permira funeris S. Francisci constitutio”. Na do-
le napis: ,,Nicolaus Papa V anno 1449 ingressus
criptam ubi S. Francisci corpus conditum est, vi-
dit sacrum funus erectum stare oculis elevatis
in coeluim; vulneraque pedurn ac manum, quae
Pontifex osculabatur, recentem stillar sanguinem;
capsas queque habentes corpora sociorum eius
etiam num incorrupta. Petrus Tosicanen libr. 3
hist. Seraph. fol. 248”. Ta skrócona wersja tytu-
łu oznacza dzieło Petera Ridolfi da Tossignano,
Historiarum Seraphicae religionis libri tres, Ve-
netiae 1586. Napis więc wskazuje wyraźnie, że
Filip Galie wzorował się właśnie na tej książce,
wykonując swoją rycinę wydaną w r. 1587. Przed-
stawia ona kryptę podzieloną ścianą na dwie czę-
ści. Po prawej widać schody i schodzącego z nich
mnicha w kapturze; przy ścianie stoi duchowny
z biretem w jednej ręce, z płonącą pochodnią w
drugiej. W lewej (większej nieco) części jest sce-
na główna, oświetlona drugą pochodnią, stojącą
pod ścianą. Święty stoi na płycie otoczonej balu-
stradą. Kaptur ma zsunięty z głowy, otoczonej
aureolą, dłonie schowane w rękawach. Ujęty jest
niemal z profilu. Papież, odłożywszy na ziemię
tiarę, klęczy, unosząc habit nad stopą świętego. Ze
sklepienia zwisa płonąca lampa. W tle ściana,
podzielona na trzy płytkie wnęki. W środkowej
otwarte drzwi, przez które wchodzi mnich (piąta
osoba sceny). Widoczne są też dwa sarkofagi tru-
mienne.
Rycina ta również zamieszczona jest w kata-
logu wystawy z r. 1982 pt. Uimmagine di San
Francesco nella Controrijorma15. Autorzy posz-
czególnych rozdziałów katalogu omawiają moty-
wy potrydenckie, przekształcone lub całkiem no-
we. Pojawia się medytacja, ekstaza, tzw. Pocie-
cha Anielska (Consolazione Angelica), motyw zwa-
ny Perdono di Assisi, św. Franciszek adorujący
Marię, sam lub z innymi świętymi, św. Franci-
szek z muzykującym aniołem, tzw. Alegoria sznura
franciszkańskiego. Jeden z artykułów mówi też o
wielkim wpływie serii rycin Filipa Galie, która
była powtarzana przez innych rytowników —-
francuskich, włoskich i flamandzkich — z począt-
kiem XVII w. 16 Jednakowoż ilustrację na temat
14 Jedyny artykuł na temat tego- cyklu opublikował
S. Gleb en, Philipp Galie’s Engranings illustrating the
Uje of Francis of Assisi, Roma 1977 (Collectanea Fran-
cescana).
15 L’immagine di San Francesco nella Controriforma
(praca zbiorowa), Roma 1982 (katalog wystawy).
16 S. Rod ino, La difjusione dell’iconographia jran-
cescana attranerso le incisioni [w:] Uimmagine di San
28
1587
jego ilustracja jest, jak już wspomniano, ryciną
pochodzącą z terenu Flandrii. W r. 1587 rytownik
antwerpski Filip Galie (1537—1612) opublikował
serię złożoną z szesnastu miedziorytów przedsta-
wiających rozmaite sceny iz życia św. Franciszka14 *.
Interesująca nas rycina jest większa formatem
od pozostałych (ryc. 3). U góry nosi inskrypcję:
„Permira funeris S. Francisci constitutio”. Na do-
le napis: ,,Nicolaus Papa V anno 1449 ingressus
criptam ubi S. Francisci corpus conditum est, vi-
dit sacrum funus erectum stare oculis elevatis
in coeluim; vulneraque pedurn ac manum, quae
Pontifex osculabatur, recentem stillar sanguinem;
capsas queque habentes corpora sociorum eius
etiam num incorrupta. Petrus Tosicanen libr. 3
hist. Seraph. fol. 248”. Ta skrócona wersja tytu-
łu oznacza dzieło Petera Ridolfi da Tossignano,
Historiarum Seraphicae religionis libri tres, Ve-
netiae 1586. Napis więc wskazuje wyraźnie, że
Filip Galie wzorował się właśnie na tej książce,
wykonując swoją rycinę wydaną w r. 1587. Przed-
stawia ona kryptę podzieloną ścianą na dwie czę-
ści. Po prawej widać schody i schodzącego z nich
mnicha w kapturze; przy ścianie stoi duchowny
z biretem w jednej ręce, z płonącą pochodnią w
drugiej. W lewej (większej nieco) części jest sce-
na główna, oświetlona drugą pochodnią, stojącą
pod ścianą. Święty stoi na płycie otoczonej balu-
stradą. Kaptur ma zsunięty z głowy, otoczonej
aureolą, dłonie schowane w rękawach. Ujęty jest
niemal z profilu. Papież, odłożywszy na ziemię
tiarę, klęczy, unosząc habit nad stopą świętego. Ze
sklepienia zwisa płonąca lampa. W tle ściana,
podzielona na trzy płytkie wnęki. W środkowej
otwarte drzwi, przez które wchodzi mnich (piąta
osoba sceny). Widoczne są też dwa sarkofagi tru-
mienne.
Rycina ta również zamieszczona jest w kata-
logu wystawy z r. 1982 pt. Uimmagine di San
Francesco nella Controrijorma15. Autorzy posz-
czególnych rozdziałów katalogu omawiają moty-
wy potrydenckie, przekształcone lub całkiem no-
we. Pojawia się medytacja, ekstaza, tzw. Pocie-
cha Anielska (Consolazione Angelica), motyw zwa-
ny Perdono di Assisi, św. Franciszek adorujący
Marię, sam lub z innymi świętymi, św. Franci-
szek z muzykującym aniołem, tzw. Alegoria sznura
franciszkańskiego. Jeden z artykułów mówi też o
wielkim wpływie serii rycin Filipa Galie, która
była powtarzana przez innych rytowników —-
francuskich, włoskich i flamandzkich — z począt-
kiem XVII w. 16 Jednakowoż ilustrację na temat
14 Jedyny artykuł na temat tego- cyklu opublikował
S. Gleb en, Philipp Galie’s Engranings illustrating the
Uje of Francis of Assisi, Roma 1977 (Collectanea Fran-
cescana).
15 L’immagine di San Francesco nella Controriforma
(praca zbiorowa), Roma 1982 (katalog wystawy).
16 S. Rod ino, La difjusione dell’iconographia jran-
cescana attranerso le incisioni [w:] Uimmagine di San
28