DOI Artikel:
Rydiger, Monika: "Ludzkie architektury": ze studiów nad relacjami pomiędzy rzeźbą a architekturą w sztuce XX wieku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19069#0093
1. J. Lipchitz, Stojąca osoba, 1916 (wg Rosenbluma)
formalnym eksperymentom-0. ,,Dla kubizmu ciało jest tylko trampoliną do
abstrakcji" - podkreśla Donald Kuspit51.
Doskonale widoczne jest to w rzeźbie Jacques'a Lipchitza. W Stojącej
osobie (1916, il. 1) wertykalna, silnie zgeometryzowna, prawie abstrakcyjna
„kolumnowa" struktura - o ekspresji bliskiej plastycznemu działaniu archi-
tektury - służy zaledwie ewokowaniu postaci człowieka. W Siedzącej, kąpią-
cej się nr 3 (1917) przesadnie wydłużone proporcje zanikająi chociaż dająsię
-u Tamże. s. 90.
51 Kuspit 1994 (przyp. 40), s. 20.
90
formalnym eksperymentom-0. ,,Dla kubizmu ciało jest tylko trampoliną do
abstrakcji" - podkreśla Donald Kuspit51.
Doskonale widoczne jest to w rzeźbie Jacques'a Lipchitza. W Stojącej
osobie (1916, il. 1) wertykalna, silnie zgeometryzowna, prawie abstrakcyjna
„kolumnowa" struktura - o ekspresji bliskiej plastycznemu działaniu archi-
tektury - służy zaledwie ewokowaniu postaci człowieka. W Siedzącej, kąpią-
cej się nr 3 (1917) przesadnie wydłużone proporcje zanikająi chociaż dająsię
-u Tamże. s. 90.
51 Kuspit 1994 (przyp. 40), s. 20.
90