Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Modus: Prace z historii sztuki — 5.2004

DOI Heft:
Aktualności: Historia sztuki a europejska reforma szkolnictwa wyższego
DOI Artikel:
Erche, Bettina: Wojna o "orzeszki". Historia sztuki a reforma szkolnictwa wyższego
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.19070#0172

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
diowania. Natomiast w Marburgu owe zalecenia zmian będą wprowadzone
w życie do końca następnego roku.

Jednak w tej drużynie nie wszyscy grają. Akwizgran zamierza się bronić
wspólnie z technicznymi kierunkami studiów, które również odrzucają stop-
nie „bachelor" i „master"8. Powodem tego jest nie tylko brak akceptacji pro-
pozycji nowych stopni na rynku pracy i groźba przedłużenia studiowania, ale
również zbyt zróżnicowane zasady oceny postępów w studiowaniu. Dzieje się
tak, ponieważ w kwestii ocen różnią się nie tylko zalecenia poszczególnych
landów, ale odmienności występują także w obrębie samych uniwersytetów.

Punkty kredytowe, które ocenianie postępów w studiowaniu miały uczy-
nić porównywalnym w skali międzynarodowej, są przyznawane według zróż-
nicowanych kluczy. I tak, raz jest to ocena przygotowania do zajęć i egzami-
nów (Marburg), innym razem dochodzi do tego ocena samodzielności (Hei-
delberg). Odpowiednio zróżnicowane są również zalecenia, co do wymaganej
ilości godzin zajęciowych na semestr. W każdym z instytutów odmienny jest
też program studiów. Z jednej strony jest to nieledwie zaadaptowanie magi-
sterskiego trybu studiowania, jak to ma miejsce w instytutach berlińskich,
z drugiej zaś budowanie niezależnego programu bakalaureackiego. W efekcie
tego - w tej sprawie większość profesorów jest zgodna - zmiana jednego uni-
wersytetu na inny staje się niemożliwa aż do uzyskania stopnia master. Czy-
ni to Europę dalszą niż to było do tej pory. Żadnych ostatecznych wyjaśnień
nie przyniosło również spotkanie 24. maja [2003], na które do Berlina zostali
zaproszeni Związek Historyków Sztuki (Kunsthistorikerverband) i instytuty;
nie przyniosło, ponieważ źródła sprzeczności tkwią na górze.

Powstały za sprawą ludzi polityki chaos przenika wszystkie obszary refor-
my. Jest on potwierdzeniem tego, że wiele działań - mimo oporu instytutów
- próbuje się przeforsować na siłę. Przykładowo większość instytutów walczy
obecnie o zachowanie przy życiu habilitacji. Instytuty proponują, żeby utrzy-
mać ją nadal. Habilitacje chcą zachować rządy krajowe w Badenii-Wirtem-
bergii i w Bawarii. Przy czym w Bawarii przynosi to szczególne owoce. Ma
podobno powstać status „habilitanta", któremu będą przypisani trzej mento-
rzy. Ich zadaniem będzie dokonanie oceny jakości po dwóch latach. Jeśli „ha-
bilitant" złoży pozytywnie egzamin, to po dwóch kolejnych latach przystąpi
do ostatecznego egzaminu. Mentorzy mieliby określić zarówno tematy, jak
i kryteria dla egzaminu habilitacyjnego.

Część kierunków technicznych i medycyna nie chce zaakceptować tzw. ustaleń CLAIU
z Hagi (29 wrzesień 2000), popierających traktaty bolońskie. Wg ostatnich informacji Instytut
w Akwizgranie jest w stanie rozpadu. Stracił prawo do prowadzenia studiów z historii sztuki
i prowadzi jedynie zajęcia usługowe.

162
 
Annotationen