5. Turobin, kościół par., wnętrze od zachodu. Fot. autor, 2005
w rękach innowierców, po czym została zwrócona katolikom przez Jana Za-
moyskiego, który odkupił miasto od Górków. Obecny wygląd kościół uzyskał
podczas przebudowy zrealizowanej przez Wolffa z fundacji Tomasza Zamoy-
skiego i jego żony - Katarzyny z Ostrogskich. Tu również w kluczu arkady
tęczowej od strony prezbiterium artysta umieścił kartusz z gmerkiem, inicja-
łami IW i datą 1623. Możliwe jednak, że prace przy nawie i kaplicach pro-
wadzono jeszcze później, ponieważ fundator starał się o konsekrację kościoła
dopiero w roku 163029. Sztukaterie na sklepieniu nawy i skarbczyk nad zakry-
stią dodano podczas renowacji w roku 195330. Mimo że dwie kaplice, o tych
samych co współczesne wezwaniach, wymieniono już w tekście wizytacji bi-
skupiej z 1602 roku, to korpus kościoła wraz z kaplicami można traktować
jako jednorodne dzieło z lat 20. XVII wieku31. Kościół składa się z zamknię-
tego trójbocznie prezbiterium i trzyprzęsłowej nawy, do której wschodniego
przęsła przylegają dwie kwadratowe kaplice (il. 4). Artykulacja prezbiterium
ogranicza się do wspierających sklepienie kompozytowych kapiteli, przęsła
29 Kowalczyk (przyp. 7), s. 125.
30 Katalog zabytków sztuki w Polsce (dalej: KZSP), t. 7: Województwo lubelskie, z. 8: Po-
wiat krasnostawski, red. T. Sulerzyska, F. Uniechowska, E. Rowińska, Warszawa 1964, s. 66-
68.
31 Kowalczyk (przyp. 7). s. 123.
39
w rękach innowierców, po czym została zwrócona katolikom przez Jana Za-
moyskiego, który odkupił miasto od Górków. Obecny wygląd kościół uzyskał
podczas przebudowy zrealizowanej przez Wolffa z fundacji Tomasza Zamoy-
skiego i jego żony - Katarzyny z Ostrogskich. Tu również w kluczu arkady
tęczowej od strony prezbiterium artysta umieścił kartusz z gmerkiem, inicja-
łami IW i datą 1623. Możliwe jednak, że prace przy nawie i kaplicach pro-
wadzono jeszcze później, ponieważ fundator starał się o konsekrację kościoła
dopiero w roku 163029. Sztukaterie na sklepieniu nawy i skarbczyk nad zakry-
stią dodano podczas renowacji w roku 195330. Mimo że dwie kaplice, o tych
samych co współczesne wezwaniach, wymieniono już w tekście wizytacji bi-
skupiej z 1602 roku, to korpus kościoła wraz z kaplicami można traktować
jako jednorodne dzieło z lat 20. XVII wieku31. Kościół składa się z zamknię-
tego trójbocznie prezbiterium i trzyprzęsłowej nawy, do której wschodniego
przęsła przylegają dwie kwadratowe kaplice (il. 4). Artykulacja prezbiterium
ogranicza się do wspierających sklepienie kompozytowych kapiteli, przęsła
29 Kowalczyk (przyp. 7), s. 125.
30 Katalog zabytków sztuki w Polsce (dalej: KZSP), t. 7: Województwo lubelskie, z. 8: Po-
wiat krasnostawski, red. T. Sulerzyska, F. Uniechowska, E. Rowińska, Warszawa 1964, s. 66-
68.
31 Kowalczyk (przyp. 7). s. 123.
39