Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Modus: Prace z historii sztuki — 8-9.2009

DOI Artikel:
Kurzej, Michał: Jan Wolff: monografia architekta w świetle analizy prefabrykowanych elementów dekoracji sztukatorskich
DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.19073#0070

DWork-Logo
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
35. Szczebrzeszyn, kościół franciszkanów, widok od północnego-wschodu

(il. 35). Związek z Leszniowem wykazują też elewacje wieży z górną kondy-
gnacją wzbogaconą o nadokienną płycinę. W dziełach Wolffa można wska-
zać analogie dla rozwiązań dekoracyjnych, natomiast nietypowy jest schemat
przestrzenny budowli. Dlatego można przypuszczać, że turobiński murator
kontynuował budowę po przerwie, wznosząc na wcześniejszych fundamen-
tach nawę i wieżę. Akcja ta mogła przypaść na 2. poł. lat 30. XVII wieku.

Budowlą o jeszcze bardziej skomplikowanych dziejach, której jedną z faz
również należy przypisać Wolffowi, jest kościół św. Trójcy w Radzyniu Pod-
laskim. Pierwsza świątynia pod tym wezwaniem była drewniana i znajdowała
się w innym miejscu niż obecna, a ok. poł. wieku XVI została przejęta na
zbór kalwiński. Wtedy też, z fundacji Mniszchów, wzniesiono nowy kościół
katolicki p.w. Zwiastowania NMP. Był on drewniany, z murowaną kaplicą
Bractwa Różańcowego. Pod koniec stulecia Mikołaj Mniszech i jego żona
- Zofia z Działyńskich zwrócili katolikom także kościół św. Trójcy. Budo-
wę nowego kościoła z fundacji kuchmistrza koronnego Andrzeja Mniszcha
ukończono prawdopodobnie w roku 1641, a konsekracja odbyła się trzy lata
później. Wtedy wyburzono stary kościół św. Trójcy, z którego przeniesiono do
nowej świątyni część wyposażenia68. Na podobieństwo radzyńskiego kościoła

68 A. Lutostańska, Pałac w Radzyniu Podlaskim, „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki"
22. 1977, z. 3, s. 213-214.

66
 
Annotationen