53. Radom, kaplica Kochanowskich, sklepienie. Fot. autor, 2005
większając jedynie kaplice i aneksy przyprezbiterialne o grubość muru. Skró-
cenie prezbiterium (również o grubość muru) mogło być wynikiem spadku
terenu, który wymusił także podparcie apsydy dwiema masywnymi przypora-
mi. Jeśli na takim podobieństwie można oprzeć wniosek o wspólnocie warsz-
tatowej obu kościołów, to trzeba zaznaczyć, że owym warsztatem kierował
najpewniej nie Wolff, a wcześniej zatrudniony w Czemiernikach „Pan Piotr
mularz". Jednak oba kościoły wyraźnie różni detal oraz charakter stylowy, co
sugeruje, że kościół w Łęcznej jest raczej nawiązaniem do fundacji prymasa,
niż dziełem tego samego architekta.
Najtrudniej jest zająć wyraźne stanowisko w kwestii atrybucji kaplicy przy
farze w Radomiu. Została ona wzniesiona w latach 1630-1633 z fundacji Jana
Kochanowskiego z Baryczy, chorążego kozienickiego. Kurzątkowska uznała
to dzieło za prymitywne naśladownictwo wolffowskich kaplic w Turobinie
i Uchaniach101. Zbliżona do dzieł Wolffa jest dekoracja czaszy kopuły, złożona
z listew łączących na przemian owalne i okrągłe pola, rozmieszczone wokół
otworu latarni. Wypełniająje wykonane w narzucie rozety, hierogramy i kartu-
sze z herbami (ił. 53). Plakieta, powtórzona na ścianach tarczowych i na latar-
ni opiętej hermowymi pilastrami jest identyczna z zastosowaną przez Wolffa
101 Kurzątkowska (przyp. 10), s. 128-129.
87
większając jedynie kaplice i aneksy przyprezbiterialne o grubość muru. Skró-
cenie prezbiterium (również o grubość muru) mogło być wynikiem spadku
terenu, który wymusił także podparcie apsydy dwiema masywnymi przypora-
mi. Jeśli na takim podobieństwie można oprzeć wniosek o wspólnocie warsz-
tatowej obu kościołów, to trzeba zaznaczyć, że owym warsztatem kierował
najpewniej nie Wolff, a wcześniej zatrudniony w Czemiernikach „Pan Piotr
mularz". Jednak oba kościoły wyraźnie różni detal oraz charakter stylowy, co
sugeruje, że kościół w Łęcznej jest raczej nawiązaniem do fundacji prymasa,
niż dziełem tego samego architekta.
Najtrudniej jest zająć wyraźne stanowisko w kwestii atrybucji kaplicy przy
farze w Radomiu. Została ona wzniesiona w latach 1630-1633 z fundacji Jana
Kochanowskiego z Baryczy, chorążego kozienickiego. Kurzątkowska uznała
to dzieło za prymitywne naśladownictwo wolffowskich kaplic w Turobinie
i Uchaniach101. Zbliżona do dzieł Wolffa jest dekoracja czaszy kopuły, złożona
z listew łączących na przemian owalne i okrągłe pola, rozmieszczone wokół
otworu latarni. Wypełniająje wykonane w narzucie rozety, hierogramy i kartu-
sze z herbami (ił. 53). Plakieta, powtórzona na ścianach tarczowych i na latar-
ni opiętej hermowymi pilastrami jest identyczna z zastosowaną przez Wolffa
101 Kurzątkowska (przyp. 10), s. 128-129.
87