Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Modus: Prace z historii sztuki — 8-9.2009

DOI article:
Kurzej, Michał: Jan Wolff: monografia architekta w świetle analizy prefabrykowanych elementów dekoracji sztukatorskich
DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.19073#0096

DWork-Logo
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
55. Zamość, kolegiata, wnętrze od zachodu. Fot. autor, 2005

tego środowiska, które aż po koniec wieku XVII nie dopuszczało architektów
o nowożytnym profilu zawodowym107.

Jak słusznie zauważył Kowalczyk, genezy form stosowanych przez Wolffa
należy szukać w dekoracji architektonicznej kolegiaty zamojskiej (il. 55). Stąd
zaczerpnięto oprócz regularnej siatki podziałów elewacji i sklepień, także ob-
ramienia okienne i wiele motywów ornamentalnych, jak ukształtowanie kapi-
teli, arabeski na fryzach czy motyw głowy w kluczach wewnętrznych arkad108.
Typowa dla twórczości Wolffa jest też forma trój arkadowego chóru muzycz-
nego oraz obramienia ozdobione chien courrant. Kowalczyk zwrócił również
uwagę, że stosowane przez Wolffa mieszane porządki architektoniczne oraz
plany Uchańskich kaplic są zależne od traktatu Serlia109. Ziń wskazał na lu-
belski kościół jezuitów, uznając go za prawdopodobne źródło inspiracji dla
muratorów z pogranicza Rusi i Małopolski. Nie można wykluczyć, że to wła-
śnie w tej budowli po raz pierwszy w regionie zastosowano trój osiową fasadę
z wieżami dostawionymi po bokach przyczółka, co stało się precedensem dla
kompozycji fasad w Uchaniach i Turobinie. Atrakcyjność jezuickiego wzoru

Miłobędzki (przyp. 8), s. 292.
Kowalczyk (przyp. 11), s. 189.
Kowalczyk (przyp. 17), s. 80, 162.

92
 
Annotationen