Modus: Prace z historii sztuki (8-9.2009)

5. Henryk Siemiradzki, szkicownik, karta 13, dwie lektyki i rydwan, Muzeum Narodo-
we w Krakowie, nr inw. N.I. 318 433

Siemiradzki w tej wersji planował także zrezygnować z ukazania zdarze-
nia o zmroku. Chcąc pokazać plener, musiał akcję umieścić przed zachodem
słońca, aby ciemności nie pochłonęły krajobrazu. Wymowa takiego potrak-
towania tematu też uległa zmianie. Dosłownie ukazane ciemności zniknęły,
a ich odczytanie autor pozostawił już tylko w sferze alegorycznej interpretacji
odbiorcy.

Kompozycja z karty 11 (il. 4) nie różni się zbytnio od poprzedniej. W uka-
zanej scenie dominuje pejzaż. Jednak w tej wersji widoczny jest tylko jeden
słup z męczennikiem, do którego po drabinie wspina się oprawca. Cesarz spo-
czywa w lektyce, a jedna z postaci stoi za władcą, wachlując go. Niektórzy
dworzanie rozsiedli się tuż przed Neronem. Zachowują się spokojnie. Scena
zdaje się być umieszczona w dolinie między dwoma wzgórzami. Nie ma w tej
wersji jakichkolwiek zabudowań poza schodami.

Następnie Siemiradzki wykonał dwa szkice, przedstawiające pojawienie
się Nerona i Poppei. Na karcie 13 (il. 5) zobrazowano dwie lektyki. Na nich
spoczywa para cesarska. Między nimi stoją dwie niezidentyfikowane postacie
w rydwanie. Podobną scenę przedstawia karta 14 (il. 6). Tu jednak ukazano
tylko jedną lektykę, na której spoczywa Poppea. Tuż przy niej w rydwanie stoi
Neron z woźnicą.

134