DOI Artikel:
Jęcki, Krzysztof: Pochodnie Nerona Henryka Siemiradzkiego
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19073#0146
12. Henryk Siemiradzki, szkicownik, karta 44, studium postaci, Muzeum Narodowe
w Krakowie, nr inw. N.I. 318 433
ninowi z obrazu dającemu znak czerwoną chustą do rozpoczęcia widowiska.
Obok narysowana jest jeszcze dziewczyna w pozie zbliżonej do bachantki
przy sfinksie. Malarz jeszcze nie raz zmieni jej upozowanie na osobnych, do-
kładniejszych szkicach, jak to miał w zwyczaju.
Ostatni rysunek, znajdujący się na karcie 49 (il. 13), jest bardziej skon-
kretyzowaną wersją z karty 42. Przedstawia on część pałacu przy wodotry-
sku. Siemiradzki był już, jak wynika z ostatnich szkiców, zdecydowany co do
układu schodów oraz miejsca, w którym ma pojawić się Neron.
W tym momencie malarz zapewne rozważał wybór między dwoma spo-
śród opisanych wyżej wariantów, ponieważ wykonał do nich tylko dwa olejne
szkice kompozycyjne, które są notowane w literaturze przedmiotu10. Inne tego
typu projekty nie są znane. Nie wiadomo nawet, czy istnieją.
10 H. Zawilska, Henryk Siemiradzki 1843-1902. Obrazy- i rysunki ze zbiorów polskich, Mu-
zeum Sztuki w Łodzi grudzień 1968-styczeń 1969, Łódź 1968 (= Katalog Muzeum Sztuki w Ło-
dzi nr 10/68), s. 11; tejże, Henryk Siemiradzki 1843-1902, Wystawa w Łodzi, „Przegląd Arty-
styczny" 3, 1969, s. 39; Henryk Siemiradzki jakiego nie znamy. Wystawa daru otrzymanego od
Rodziny Artysty, katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Krakowie, Kraków 1980, s. 12:
Wokół Quo Vadis. Sztuka i kultura Rzymu czasów Nerona, red. W. Dobrowolski. Warszawa
2001, s. 150.
140
w Krakowie, nr inw. N.I. 318 433
ninowi z obrazu dającemu znak czerwoną chustą do rozpoczęcia widowiska.
Obok narysowana jest jeszcze dziewczyna w pozie zbliżonej do bachantki
przy sfinksie. Malarz jeszcze nie raz zmieni jej upozowanie na osobnych, do-
kładniejszych szkicach, jak to miał w zwyczaju.
Ostatni rysunek, znajdujący się na karcie 49 (il. 13), jest bardziej skon-
kretyzowaną wersją z karty 42. Przedstawia on część pałacu przy wodotry-
sku. Siemiradzki był już, jak wynika z ostatnich szkiców, zdecydowany co do
układu schodów oraz miejsca, w którym ma pojawić się Neron.
W tym momencie malarz zapewne rozważał wybór między dwoma spo-
śród opisanych wyżej wariantów, ponieważ wykonał do nich tylko dwa olejne
szkice kompozycyjne, które są notowane w literaturze przedmiotu10. Inne tego
typu projekty nie są znane. Nie wiadomo nawet, czy istnieją.
10 H. Zawilska, Henryk Siemiradzki 1843-1902. Obrazy- i rysunki ze zbiorów polskich, Mu-
zeum Sztuki w Łodzi grudzień 1968-styczeń 1969, Łódź 1968 (= Katalog Muzeum Sztuki w Ło-
dzi nr 10/68), s. 11; tejże, Henryk Siemiradzki 1843-1902, Wystawa w Łodzi, „Przegląd Arty-
styczny" 3, 1969, s. 39; Henryk Siemiradzki jakiego nie znamy. Wystawa daru otrzymanego od
Rodziny Artysty, katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Krakowie, Kraków 1980, s. 12:
Wokół Quo Vadis. Sztuka i kultura Rzymu czasów Nerona, red. W. Dobrowolski. Warszawa
2001, s. 150.
140