DOI article:
Jęcki, Krzysztof: Pochodnie Nerona Henryka Siemiradzkiego
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.19073#0147
13. Henryk Siemiradzki, szkicownik, karta 49, studium kompozycyjne, Muzeum Naro-
dowe w Krakowie, nr inw. N.I. 318 433
Artysta zdecydował się na olejne studium (il. 14) do szkicu z karty 35u. Na
rysunkowy schemat naniósł już znacznie więcej postaci. Dopracowana jest
tu architektura. Malarz skoncentrował swą uwagę także na pokazaniu lazuru
nieba przy zachodzącym słońcu. Zostały tu zawarte również wstępne infor-
macje o światłocieniu w obrębie budynków. Na tym etapie prac Siemiradzki
nie skupił się na scenie męczeństwa, kreśląc ledwo widoczne zarysy słupów
z chrześcijanami. Ostatecznie malarz porzucił pracę nad tą wersją Pochodni
Nerona.
Zapewne Siemiradzki następnie wykonał olejny szkic12 do rysunku z kar-
ty 42 (il. 15), który postanowił „przekuć" w finalne dzieło. Na szkicu tym
widoczny jest pałac, którego architektura już się nie zmieni. Portyków nie
zdobią jeszcze ani kolumny, ani kwadryga na szczycie. Artysta dopracował
układ schodów, rezygnując z galerii nad wodotryskiem oraz ze stopni tuż za
11 Szkic olejny na płótnie o wym. 58x 115 cm znajduje się w Muzeum Narodowym w War-
szawie; nr inw. MP 2040. Z toku pracy artysty wynika, że został on wykonany najprawdopo-
dobniej w 1874 r., a nie ok. 1876, jak podają powyższe katalogi. Drugi olejny szkic powstał za-
pewne w tym samym czasie.
12 Szkic ten o wym. 89x 190 cm jest własnością prywatną, a literatura przedmiotu nie poda-
je miejscajego przechowywania. Reprodukowany jest zaledwie dwa razy i to w wersji czarno-
białej: Henryk Siemiradzki... (przyp. 10), s. 12; Zawilska 1969 (przyp. 10), s. 39.
141
dowe w Krakowie, nr inw. N.I. 318 433
Artysta zdecydował się na olejne studium (il. 14) do szkicu z karty 35u. Na
rysunkowy schemat naniósł już znacznie więcej postaci. Dopracowana jest
tu architektura. Malarz skoncentrował swą uwagę także na pokazaniu lazuru
nieba przy zachodzącym słońcu. Zostały tu zawarte również wstępne infor-
macje o światłocieniu w obrębie budynków. Na tym etapie prac Siemiradzki
nie skupił się na scenie męczeństwa, kreśląc ledwo widoczne zarysy słupów
z chrześcijanami. Ostatecznie malarz porzucił pracę nad tą wersją Pochodni
Nerona.
Zapewne Siemiradzki następnie wykonał olejny szkic12 do rysunku z kar-
ty 42 (il. 15), który postanowił „przekuć" w finalne dzieło. Na szkicu tym
widoczny jest pałac, którego architektura już się nie zmieni. Portyków nie
zdobią jeszcze ani kolumny, ani kwadryga na szczycie. Artysta dopracował
układ schodów, rezygnując z galerii nad wodotryskiem oraz ze stopni tuż za
11 Szkic olejny na płótnie o wym. 58x 115 cm znajduje się w Muzeum Narodowym w War-
szawie; nr inw. MP 2040. Z toku pracy artysty wynika, że został on wykonany najprawdopo-
dobniej w 1874 r., a nie ok. 1876, jak podają powyższe katalogi. Drugi olejny szkic powstał za-
pewne w tym samym czasie.
12 Szkic ten o wym. 89x 190 cm jest własnością prywatną, a literatura przedmiotu nie poda-
je miejscajego przechowywania. Reprodukowany jest zaledwie dwa razy i to w wersji czarno-
białej: Henryk Siemiradzki... (przyp. 10), s. 12; Zawilska 1969 (przyp. 10), s. 39.
141