44. H. Siemiradzki, Pochodnie Nerona, fragment
riału, którym artysta inspirował się przy malowaniu lektyki. Brak ukazania
faktury tej tkaniny uniemożliwia datowanie, jak i określenie dokładniejszego
jej pochodzenia, gdyż podobne smoki występowały zarówno na tkaninach
chińskich, jak indonezyjskich79. W tym wypadku dochodzą orientalne, zatem
nieakademickie inklinacje malarza. Potwierdza się więc po raz kolejny teza
o presecesyjnych pierwiastkach w twórczości Siemiradzkiego80. Artysta inte-
resował się sztuką i kulturą Dalekiego Wschodu już w czasie, gdy malował
Świeczniki chrześcijaństwa, o czym świadczą zbierane przez niego książki81.
Ponadto odwiedzał pracownię znajomego malarza Fortuny y Carbo Mariano,
który gromadził różne rekwizyty, sprowadzane z krajów azjatyckich. Siemi-
radzki był pod dużym wrażeniem tej kolekcji82. Być może znalazł tam pier-
wowzór dla owej bordiury.
Siemiradzki, zachowując wierność akademickiej doktrynie i stosując
w praktyce jej wytyczne, nie był jednocześnie zniewolony przez te zasady.
W sposób umiejętny starał się pogodzić je z tymi wartościami nieakademic-
kimi, które mogą dodatkowo ubogacić wizualną stronę obrazu. Trzeba jednak
79 F. Kerlogue, Batik. Design, Style andHistory, New York 2004. s. 12, 90.
80 Malinowski (przyp. 69), s. 200.
81 A.CA. Racinet, Uornementpolychrome, Paris 1875, t. 1-2; A. Humbert. LeJapon IUus-
tre, Paris 1870, t. 1-2.
82 Dużyk (przyp. 1), s. 257.
7 77
riału, którym artysta inspirował się przy malowaniu lektyki. Brak ukazania
faktury tej tkaniny uniemożliwia datowanie, jak i określenie dokładniejszego
jej pochodzenia, gdyż podobne smoki występowały zarówno na tkaninach
chińskich, jak indonezyjskich79. W tym wypadku dochodzą orientalne, zatem
nieakademickie inklinacje malarza. Potwierdza się więc po raz kolejny teza
o presecesyjnych pierwiastkach w twórczości Siemiradzkiego80. Artysta inte-
resował się sztuką i kulturą Dalekiego Wschodu już w czasie, gdy malował
Świeczniki chrześcijaństwa, o czym świadczą zbierane przez niego książki81.
Ponadto odwiedzał pracownię znajomego malarza Fortuny y Carbo Mariano,
który gromadził różne rekwizyty, sprowadzane z krajów azjatyckich. Siemi-
radzki był pod dużym wrażeniem tej kolekcji82. Być może znalazł tam pier-
wowzór dla owej bordiury.
Siemiradzki, zachowując wierność akademickiej doktrynie i stosując
w praktyce jej wytyczne, nie był jednocześnie zniewolony przez te zasady.
W sposób umiejętny starał się pogodzić je z tymi wartościami nieakademic-
kimi, które mogą dodatkowo ubogacić wizualną stronę obrazu. Trzeba jednak
79 F. Kerlogue, Batik. Design, Style andHistory, New York 2004. s. 12, 90.
80 Malinowski (przyp. 69), s. 200.
81 A.CA. Racinet, Uornementpolychrome, Paris 1875, t. 1-2; A. Humbert. LeJapon IUus-
tre, Paris 1870, t. 1-2.
82 Dużyk (przyp. 1), s. 257.
7 77