7. A. Szyszko-Bohusz, projekt „karbolowy". Fot. APKr
zania zdecydowanie bardziej nowoczesne, w duchu zbliżonym bardziej do
„międzynarodowego modernizmu"40 (il. 7).
W wyniku przedłużającego się konfliktu pomiędzy architektem a różny-
mi grupami mającymi wpływ na kształt realizacji, sprawą zainteresował się
prezydent Ignacy Mościcki. Na mocy jego autorytetu został zatwierdzony ko-
lejny projekt41. Mogła to być następna, neorenesansowa koncepcja, w publi-
cystyce dwudziestolecia określana jako „archaizująca". Jednak bardziej jest
prawdopodobne, że interwencja prezydenta miała miejsce podczas przeciąga-
jącej się dyskusji wokół przekroczenia dozwolonej wysokości w projektowa-
nym budynku. Jacek Purchla stwierdził, że ingerencja Mościckiego, jako oso-
by zaprzyjaźnionej z Szyszko-Bohuszem, była odpowiedzią na kontrowersje
i protesty ze strony środowiska konserwatorskiego42.
40 APKr, SzBoh 132.
41 Lisowska (przyp. 11), s. 147.
42 Fabiański, Purchla (przyp. 19), s. 305.
208
zania zdecydowanie bardziej nowoczesne, w duchu zbliżonym bardziej do
„międzynarodowego modernizmu"40 (il. 7).
W wyniku przedłużającego się konfliktu pomiędzy architektem a różny-
mi grupami mającymi wpływ na kształt realizacji, sprawą zainteresował się
prezydent Ignacy Mościcki. Na mocy jego autorytetu został zatwierdzony ko-
lejny projekt41. Mogła to być następna, neorenesansowa koncepcja, w publi-
cystyce dwudziestolecia określana jako „archaizująca". Jednak bardziej jest
prawdopodobne, że interwencja prezydenta miała miejsce podczas przeciąga-
jącej się dyskusji wokół przekroczenia dozwolonej wysokości w projektowa-
nym budynku. Jacek Purchla stwierdził, że ingerencja Mościckiego, jako oso-
by zaprzyjaźnionej z Szyszko-Bohuszem, była odpowiedzią na kontrowersje
i protesty ze strony środowiska konserwatorskiego42.
40 APKr, SzBoh 132.
41 Lisowska (przyp. 11), s. 147.
42 Fabiański, Purchla (przyp. 19), s. 305.
208