DOI Artikel:
Ochęduszko, Rafał: Projekty Adolfa Szyszko-Bohusza dla Domu Towarzystwa Ubezpieczeniowego "Feniks" w Krakowie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19073#0220
9. A. Szyszko-Bohusz, alternatywa elewacji projektu „neorenesansowego". Fot. APKr
jąc na ręce pełnomocnika firmy Adolfa Hirschhauta stosowną odpowiedź46.
Kierownictwo budowy objęli architekci Jerzy Struszkiewicz i Maksymilian
Burstm47.
Wydarzenia nabrały tempa dopiero z początkiem 1931 roku. Stanisław
Tomkowicz pisał wówczas na łamach „Czasu"48, że do kwietnia tego roku
w przeciągu trzech miesięcy zostały przedstawione 3^4 projekty. Zapewne
były to początkowo alternatywy dotyczące projektu „neorenesansowego" (il.
9-11). Jednak na pewnym etapie dyskusji został przedstawiony projekt, któ-
ry - przy zachowaniu attyki - był już zdecydowanie bardziej nowoczesny
(il. 12). Uzyskał on stopniowo zwolenników w sporze, gdyż już 26 stycznia
otrzymał aprobatę Władysława Jastrzębowskiego, jako „możliwy do wyko-
nania"49.
Podczas obrad Rady Artystycznej magistratu krakowskiego nadal trwała
zacięta dyskusja. Ostatecznie projekt został zaaprobowany przez Radę Kon-
46 APKr, ABM 321, s. 5-7; tam też pojawia się po raz pierwszy w Aktach Budownictwa
Miejskiego nazwisko pełnomocnika Towarzystwa „Feniks" w Krakowie.
47 APKr, ABM 321, pl. 13; por. Purchla (przyp. 18). s. 176.
48 S. Fomkowicz, Dom ,, Feniks " na Rynku krakowskim, „Czas" 83. 193 F nr 95 (26 kwiet-
nia), s. 3.
49 APKr, SzBoh 129. brak paginacji.
210
jąc na ręce pełnomocnika firmy Adolfa Hirschhauta stosowną odpowiedź46.
Kierownictwo budowy objęli architekci Jerzy Struszkiewicz i Maksymilian
Burstm47.
Wydarzenia nabrały tempa dopiero z początkiem 1931 roku. Stanisław
Tomkowicz pisał wówczas na łamach „Czasu"48, że do kwietnia tego roku
w przeciągu trzech miesięcy zostały przedstawione 3^4 projekty. Zapewne
były to początkowo alternatywy dotyczące projektu „neorenesansowego" (il.
9-11). Jednak na pewnym etapie dyskusji został przedstawiony projekt, któ-
ry - przy zachowaniu attyki - był już zdecydowanie bardziej nowoczesny
(il. 12). Uzyskał on stopniowo zwolenników w sporze, gdyż już 26 stycznia
otrzymał aprobatę Władysława Jastrzębowskiego, jako „możliwy do wyko-
nania"49.
Podczas obrad Rady Artystycznej magistratu krakowskiego nadal trwała
zacięta dyskusja. Ostatecznie projekt został zaaprobowany przez Radę Kon-
46 APKr, ABM 321, s. 5-7; tam też pojawia się po raz pierwszy w Aktach Budownictwa
Miejskiego nazwisko pełnomocnika Towarzystwa „Feniks" w Krakowie.
47 APKr, ABM 321, pl. 13; por. Purchla (przyp. 18). s. 176.
48 S. Fomkowicz, Dom ,, Feniks " na Rynku krakowskim, „Czas" 83. 193 F nr 95 (26 kwiet-
nia), s. 3.
49 APKr, SzBoh 129. brak paginacji.
210