Modus: Prace z historii sztuki (8-9.2009)

22. A. Szyszko-Bohusz, III gmach Feniksa (Kraków, 1935). Fot. autor

Projekt piąty, który został odrzucony przez Towarzystwo „Feniks" (il. 6)94,
opracowano w sposób odmienny od poprzednich. Elewacje budynku były po-
myślane w sposób daleko mniej plastyczny. Architekt zrezygnował z pionów
okien wykuszowych. Parter miał być oddzielony od reszty elewacji drob-
nym belkowaniem podtrzymywanym przez dekoracyjnie boniowane filary,
które wydzielały prostokątne przestrzenie witryn. Pozostała część elewacji
do wysokości gzymsu koronującego była już pozbawiona jakichkolwiek po-
działów architektonicznych. Okna pierwszego piętra zaprojektowano w typie
efektownych porte-fenetres. Posiadały one tralkowe balustrady oraz neoro-
kokową dekorację. Wyższe kondygnacje miały być opracowane oszczędniej.
Szczyt budynku pozostał taki sam, jak w projekcie czwartym. Jedynie wazony
w narożnikach budynku zostały zastąpione rocaille"ami oraz zrezygnowano
w zwieńczeniu z dekoracji akantowej cokołu masztu. Charakterystyczne dla
tego projektu było też szkarpowe rozwiązanie narożnika budynku.

Trudno jest ustalić bezpośrednią przyczynę odrzucenia projektu przez To-
warzystwo. Maria Jolanta Żychowska pisząc swą książkę o architekturze lat
międzywojennych w Krakowie, stwierdziła, że Towarzystwo „Feniks", dbając
o swój prestiż, życzyło sobie, by „budynki nosiły znamiona architektury no-

APKr, SzBoh 36. 131, brak paginacji.

224