DOI Artikel:
Ochęduszko, Rafał: Projekty Adolfa Szyszko-Bohusza dla Domu Towarzystwa Ubezpieczeniowego "Feniks" w Krakowie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19073#0240
24. A. Szyszko-Bohusz, II gmach „Feniksa" przy ul. Basztowej 15 w Krakowie (ok.
1930). Fot. APKr
detalu architektonicznego (balustrady, pergola)108. Natomiast bardzo oszczęd-
ne opracowanie powierzchni elewacji, a zwłaszcza obramowane poziome
pasy okien, przypominają te zastosowane w krakowskim Domu im. Józefa
Piłsudskiego przy ul. Oleandry (il. 25), zaprojektowanym także przez Adol-
fa Szyszko-Bohusza (przy współpracy ze Stefanem Strojką) w 1931 roku109.
Jak słusznie zauważył Józef Andrzej Mrozek, Adolfa Szyszko-Bohusza
trudno jest zaliczyć w poczet przedstawicieli właściwej awangardy, związanej
z „międzynarodowym modernizmem". Nie można tego uczynić z racji nie-
podejmowania przez niego kwestii społecznych w architekturze"0. Bez wąt-
108 Szereg nowych budowli zdrojowiskowych... (przyp. 32), s. 3; Borusiewicz-Lisowska
(przyp. 15), s. 200-201; Mrozek (przyp. 9). s. 279-281.
109 Fabiański, Purchla (przyp. 19). s. 305. Miał to być monumentalny gmach otwierający się
na przestrzeń Błoń krakowskich, jednak w latach 1931-1934 (Borusiewicz-Lisowska podaje
datowanie na r. 1932, zob. Borusiewicz-Lisowska [przyp. 15], s. 202) udało się doprowadzić do
realizacji tylko jednego z dwóch planowanych skrzydeł. W porównaniu swoim zwracam uwagę
przede wszystkim na opracowanie elewacji, gdyż zaprojektowana (i częściowo zrealizowana)
pergola nadawała gmachowi charakter daleko zmodernizowanego klasycyzmu.
110 Mrozek (przyp. 9), s. 287. Mrozek używa terminu „stylu międzynarodowego", w miejsce
którego zdecydowałem się zastosować pojęcie „międzynarodowego modernizmu" stosowane-
go przez Freiganga w jego pracy poświęconej działalności Augusta Perreta w latach 1900-1930
(Freigang [przyp. 89]. szczególnie rozdział: Perrets Theorie ais Gegenposition zur „Interna-
228
1930). Fot. APKr
detalu architektonicznego (balustrady, pergola)108. Natomiast bardzo oszczęd-
ne opracowanie powierzchni elewacji, a zwłaszcza obramowane poziome
pasy okien, przypominają te zastosowane w krakowskim Domu im. Józefa
Piłsudskiego przy ul. Oleandry (il. 25), zaprojektowanym także przez Adol-
fa Szyszko-Bohusza (przy współpracy ze Stefanem Strojką) w 1931 roku109.
Jak słusznie zauważył Józef Andrzej Mrozek, Adolfa Szyszko-Bohusza
trudno jest zaliczyć w poczet przedstawicieli właściwej awangardy, związanej
z „międzynarodowym modernizmem". Nie można tego uczynić z racji nie-
podejmowania przez niego kwestii społecznych w architekturze"0. Bez wąt-
108 Szereg nowych budowli zdrojowiskowych... (przyp. 32), s. 3; Borusiewicz-Lisowska
(przyp. 15), s. 200-201; Mrozek (przyp. 9). s. 279-281.
109 Fabiański, Purchla (przyp. 19). s. 305. Miał to być monumentalny gmach otwierający się
na przestrzeń Błoń krakowskich, jednak w latach 1931-1934 (Borusiewicz-Lisowska podaje
datowanie na r. 1932, zob. Borusiewicz-Lisowska [przyp. 15], s. 202) udało się doprowadzić do
realizacji tylko jednego z dwóch planowanych skrzydeł. W porównaniu swoim zwracam uwagę
przede wszystkim na opracowanie elewacji, gdyż zaprojektowana (i częściowo zrealizowana)
pergola nadawała gmachowi charakter daleko zmodernizowanego klasycyzmu.
110 Mrozek (przyp. 9), s. 287. Mrozek używa terminu „stylu międzynarodowego", w miejsce
którego zdecydowałem się zastosować pojęcie „międzynarodowego modernizmu" stosowane-
go przez Freiganga w jego pracy poświęconej działalności Augusta Perreta w latach 1900-1930
(Freigang [przyp. 89]. szczególnie rozdział: Perrets Theorie ais Gegenposition zur „Interna-
228