Modus: Prace z historii sztuki (15.2015)

(zob. ił. 29). Na podstawie konser-
watorskich odkrywek oraz zdjęć
w podczerwieni można stwier-
dzić, że podczas przemalowań
zachowywano kompozycję scen
głównych, natomiast swobod-
nie traktowano przedstawienia
na dalszych planach, zmieniając
czasem ich ikonografię. Partie
o cechach malarstwa siedemna-
stowiecznego można też wskazać
na niektórych obrazach, które nie
były dotychczas konserwowane,
a przykładem może być impa-
stowa martwa natura w tle sceny
Wizji M. f/irykn (?) (zob. il. 31).
W świetle źródeł weneckiego
malarza trzeba jednak uznać za
twórcę ikonografii całego cyklu,
będącego jednym z ciekawszych
dzieł jego inwencji kompozycyj-
nej^. Obrazy w krużgankach
zajmują bardzo istotne miejsce
w twórczości Dolabelli, gdyż są
jego pierwszymi pracami wyko-
nanymi dla klasztoru Domini-
kanów, z którym był on zwią-
zany przez większą część swojej
działalności artystycznej.
Kazimierz Cisowski, autor
warstwy malarskiej widocznej
na wszystkich obrazach cyklu
(łącznie z płótnami, które nie były konserwowane, a obecnie znajdują się poza
krużgankiem) znany jest jedynie z dwóch wzmianek w pismach historyków
zakonnych^. Wiadomo tylko, że był dominikańskim konwersem, który złożył
profesję w roku 1686, a zmarł w Krakowie ok. roku 1730^. Poza przemalowaniem
i wymianą części obrazów w krużganku wykonał też na zlecenie przeora o. Sewe-
ryna Oczki inne, niezachowane wizerunki zakonnych świętych i błogosławionych,
57 Na temat wykorzystania rycin przez tego malarza zob. M. Macharska, Rola gra/iki w twórczości
7omasza Doiahelii, „Folia Historiae Artium", 9,1973, s. 89-126.
58 Zob. I.M. Laskowska, Cisowski Kazimierz, w: Słownik artystów polskich i ohcych w Polsce dzia-
łających (zmarłych przed 1966 r.) (dalej: SAP), 1.1, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1971,
s. 362.
59 APDK, R 792, T. jucewicz. Zapiski dotyczące w znacznej części samego klasztoru 00. Domi-
nikanów w Krakowie, wzięte przeważnie z rękopisów tego samego konwentu, s. 197. Informa-
cja, jakoby Cisowski zmarł w r. 1726 w Jodłowniku, podawana w dotychczasowej literaturze
(zob.: A. Grabowski, Starożytności historyczne polskie, 1.1, Kraków 1840, s. 420; I.M. Laskowska,

33. Śmierć św. Dominiko,
obraz w korytarzu piętra
ktasztoru Dominikanów
w Krakowie (313 * 276 cm).
Fot. Michał Kurzej
34. M/iz/o św. Piotra Ge-
remii (?), obraz w kory-
tarzu piętra ktasztoru
Dominikanów w Krakowie
(302 x 266 cm). Fot. Michał
Kurzej

Cisowski, s. 362), wynika z niezrozumienia wzmianki Siejkowskiego (Świątnica, s. 12), w którego
pracy odnosi się ona do przeora o. Seweryna Oczki.

Obrazy w krużganku klasztoru Dominikanów w Krakowie

105