DOI Artikel:
Stankiewicz, Aleksander: Łaźnia i ogród w rezydencji Zygmunta Gonzagi margrabiego Myszkowskiego w Pińczowie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.31348#0163
Łaźnia i ogród w rezydencji
Zygmunta Gonzagi margrabiego
Myszkowskiego w Pińczowie
modus
prace z historii sztuki
xv, 2015
Nowożytne założenie rezydencjonalne w Pińczowie nie doczekało się do tej
pory kompleksowych badań, choć zamek ordynatów budził zainteresowanie
starożytników i autorów przewodników krajoznawczych już w XIX stuleciu*.
Siedziba Myszkowskich popadła w ciągu wieków właściwie w całkowitą ruinę,
co w oczywisty sposób utrudniło bada-
nia. Nigdy ostatecznie nie ustalono nawet,
w którym miejscu kompleksu mogłaby
się znajdować tak chwalona przez współ-
czesnych łaźnia, a destrukty kamieniar-
skie, złożone w Muzeum Regionalnym
w Pińczowie zostały zaledwie hipotetycz-
nie związane z tą budowlą (ił. 1). Badania
architektoniczne i archeologiczne przepro-
wadzone w latach 1960-1964 na pińczow-
skim wzgórzu zamkowym rzuciły nieco
światła na zagadnienie wyglądu siedziby
ordynatów. Odkryto wówczas pozostałości
kamieniarki oraz określono ogólny zarys
zabudowań pałacuk Ówcześni badacze
skupili się głównie na średniowiecznym
ALEKSANDER
STANKIEWICZ
1 Ł. Gołębiowski, Do wy i dwory prze lew opisanie apteczki, kachni, stołów, acz i, biesiad, franków
i pi/afyki,* łaźni i kipieli' łóżek, pościeli, ogrodów, powozów i koni; błaznów, karłów, wszefkicb
zwyczajów dworskich i różnych otaczających szczegółów, Warszawa 1830, s. 131-135; K. Tańska
Hofmanowa, Opis różnych okołic Królestwa Polskiego, t. 1, Wrocław 1833, s. 244; M. Bałiński,
T. Lipiński, Starożytna Polska pod wzglądem historyczny w, jeogra/iczny w i statystyczny w opisana,
t. 2, Warszawa 1844, s. 355; F.M. Sobieszczański, Wiadomości historyczne o szlakach pięknych
w dawnej Polsce, Warszawa 1849, s. 153; A. Skałkowski, Aleksander Wielopolski w świetle archiwów
rodzinnych (1805-1877), 1.1, Poznań, 1947, s. 187-188.
2 J. Kuczyński, Wyniki badań dawnego zespoła zawkowego w Pińczowie, „Rocznik Muzeum
Świętokrzyskiego w Kielcach", 5,1968, s. 207.
1. Zachowany frag-
ment kamiennej maski,
odkryty w r. 1964
w trakcie wykopatisk
u podnóża wzgórza
zamkowego w Pińczo-
wie, tradycyjnie wiąza-
ny z łaźnią pińczowską,
wzbiorach Muzeum
RegionatnegowPiń-
czowie. Fot. autor
ARTYKUŁY
161
Zygmunta Gonzagi margrabiego
Myszkowskiego w Pińczowie
modus
prace z historii sztuki
xv, 2015
Nowożytne założenie rezydencjonalne w Pińczowie nie doczekało się do tej
pory kompleksowych badań, choć zamek ordynatów budził zainteresowanie
starożytników i autorów przewodników krajoznawczych już w XIX stuleciu*.
Siedziba Myszkowskich popadła w ciągu wieków właściwie w całkowitą ruinę,
co w oczywisty sposób utrudniło bada-
nia. Nigdy ostatecznie nie ustalono nawet,
w którym miejscu kompleksu mogłaby
się znajdować tak chwalona przez współ-
czesnych łaźnia, a destrukty kamieniar-
skie, złożone w Muzeum Regionalnym
w Pińczowie zostały zaledwie hipotetycz-
nie związane z tą budowlą (ił. 1). Badania
architektoniczne i archeologiczne przepro-
wadzone w latach 1960-1964 na pińczow-
skim wzgórzu zamkowym rzuciły nieco
światła na zagadnienie wyglądu siedziby
ordynatów. Odkryto wówczas pozostałości
kamieniarki oraz określono ogólny zarys
zabudowań pałacuk Ówcześni badacze
skupili się głównie na średniowiecznym
ALEKSANDER
STANKIEWICZ
1 Ł. Gołębiowski, Do wy i dwory prze lew opisanie apteczki, kachni, stołów, acz i, biesiad, franków
i pi/afyki,* łaźni i kipieli' łóżek, pościeli, ogrodów, powozów i koni; błaznów, karłów, wszefkicb
zwyczajów dworskich i różnych otaczających szczegółów, Warszawa 1830, s. 131-135; K. Tańska
Hofmanowa, Opis różnych okołic Królestwa Polskiego, t. 1, Wrocław 1833, s. 244; M. Bałiński,
T. Lipiński, Starożytna Polska pod wzglądem historyczny w, jeogra/iczny w i statystyczny w opisana,
t. 2, Warszawa 1844, s. 355; F.M. Sobieszczański, Wiadomości historyczne o szlakach pięknych
w dawnej Polsce, Warszawa 1849, s. 153; A. Skałkowski, Aleksander Wielopolski w świetle archiwów
rodzinnych (1805-1877), 1.1, Poznań, 1947, s. 187-188.
2 J. Kuczyński, Wyniki badań dawnego zespoła zawkowego w Pińczowie, „Rocznik Muzeum
Świętokrzyskiego w Kielcach", 5,1968, s. 207.
1. Zachowany frag-
ment kamiennej maski,
odkryty w r. 1964
w trakcie wykopatisk
u podnóża wzgórza
zamkowego w Pińczo-
wie, tradycyjnie wiąza-
ny z łaźnią pińczowską,
wzbiorach Muzeum
RegionatnegowPiń-
czowie. Fot. autor
ARTYKUŁY
161