Mossakowski, Stanisław: Orbis Polonus: studia z historii sztuki XVII - XVIII wieku (Warszawa, 2002)

26

Orbis Polonus. Krzyżtopór a Caprarola


II-2. Krzyżtopór, plan parteru rezydencji. Rys. E. Dahlberga w zb. Kungl. Biblioteket w Sztokholmie

miejscowych”. Kolejni badacze najczęściej minimalizowali oddziaływanie tego wzoru włoskiego, a nawet mu
zaprzeczali, zob. J. Białostocki, Pojęcie manieryzmu i sztuka polska [w:] idem. Pięć wieków myśli o sztuce,
Warszawa 1959, s. 210-211; Gruszecki, op. cit., s. 182; Lutostańska, Przyczynek, s. 33; idem, Trwatewar-
tości, s. 248; Kowalczyk, op. cit., s. 187, przypis 220; J. A. Chrościcki, Sztuka i polityka. Funkcje propagan-
dowe sztuki w epoce Wazów, 1587-1668, Warszawa 1983 [dalej cyt. Sztuka i polityka], s. 116; A. Majewski,
Le chateau de Krzyżtopór, „IBI Bulletin", 45, 1987, s. 91; Meyer, op. cit., s. 476; Fabiański, op. cit., s. 270.
A. Miłobędzki {op. cit., s. 209) uznał projekt pałacu w Ujeździe za import powstały w kręgu następców
Vignoli, o czym m.in. „świadczyć mogą pewne reminiscencje układu zamku w Capraroli czy posłużenie się
eliptycznym planem”.