Pałac Biskupi w Krakowie
83
IV-10. G. B. Gisleni, projekt epitafium biskupa J. Tyszkiewicza (fragment).
Cestello Sforzesco w Mediolanie. Coli. Martinelli, 1-61
częściowego bodaj korzystania przez wykonawców z jego studiów projektowych, nie
tylko w zakresie dyspozycji wnętrz pałacu i rozwiązania klatki schodowej43.
I tak opięte klamrami rustyki trzy kolumnowe portale porządku toskańskiego —
główny (il. IV—8), dziedzińcowy i skromniejszy, prowadzący do oficyny od ulicy Wiślnej
— zdradzają wyraźnie serliańską genezę, dobrze wpisaną w tradycję architektury
ówczesnego Krakowa i Małopolski44. Również ich uszakowate ramy wstawione w pola
43 Wypada wspomnieć, że używanie murów wcześniej istniejących budowli przy wznoszeniu nowych pała-
ców było w XVII wieku zjawiskiem typowym także w Rzymie. Podobnie dwutraktowy układ pokoi aparta-
mentu Gembickiego, dający się zrekonstruować na podstawie inwentarza z 1668 roku, mógł stanowić na-
wiązanie do rzymskiej tradycji appartamento doppio — por. Waddy, op. cit., s. 283, 291-292.
44 Zob. Rożek, Architektura i urządzenie..., s. 28-29; J. Kowalczyk, Sebastiano Serlio a sztuka polska,
Wrocław 1973, s. 136-148, il. 98-101. Szczególnie bliski tym portalom jest rustykowany, choć pilastrowy
portal ratusza w Wiśniczu (ok. 1620) łączony z twórczością Andrea Spezzy przez M. Karpowicza, Artisti
ticinesi in Polonia nel’600, Agno-Lugano 1983, s. 52, il. 35.
83
IV-10. G. B. Gisleni, projekt epitafium biskupa J. Tyszkiewicza (fragment).
Cestello Sforzesco w Mediolanie. Coli. Martinelli, 1-61
częściowego bodaj korzystania przez wykonawców z jego studiów projektowych, nie
tylko w zakresie dyspozycji wnętrz pałacu i rozwiązania klatki schodowej43.
I tak opięte klamrami rustyki trzy kolumnowe portale porządku toskańskiego —
główny (il. IV—8), dziedzińcowy i skromniejszy, prowadzący do oficyny od ulicy Wiślnej
— zdradzają wyraźnie serliańską genezę, dobrze wpisaną w tradycję architektury
ówczesnego Krakowa i Małopolski44. Również ich uszakowate ramy wstawione w pola
43 Wypada wspomnieć, że używanie murów wcześniej istniejących budowli przy wznoszeniu nowych pała-
ców było w XVII wieku zjawiskiem typowym także w Rzymie. Podobnie dwutraktowy układ pokoi aparta-
mentu Gembickiego, dający się zrekonstruować na podstawie inwentarza z 1668 roku, mógł stanowić na-
wiązanie do rzymskiej tradycji appartamento doppio — por. Waddy, op. cit., s. 283, 291-292.
44 Zob. Rożek, Architektura i urządzenie..., s. 28-29; J. Kowalczyk, Sebastiano Serlio a sztuka polska,
Wrocław 1973, s. 136-148, il. 98-101. Szczególnie bliski tym portalom jest rustykowany, choć pilastrowy
portal ratusza w Wiśniczu (ok. 1620) łączony z twórczością Andrea Spezzy przez M. Karpowicza, Artisti
ticinesi in Polonia nel’600, Agno-Lugano 1983, s. 52, il. 35.