Obraz pod powiekami •*& 165
paroma laty poetki i historyka sztuki zarazem - wiersz, w którym „ob-
raz pod powiekami” zyskuje ostateczny, eschatologiczny wymiar, a za-
tem i ostateczną sankcję:
Te oczy, co wpijają się w piękności Twoje
wchłonąć ich nie umieją - tak strasznie trwonią je.
Gdy mi oczy zatrzaśniesz wreszcie w szczelną ciemność
jeden obraz mi zostaw - niech odpłynie ze mną
i niech trwa nieruchomy, pod martwą powieką
niby skrzyni wyprawnej cudnie zdobne wieko.44
paroma laty poetki i historyka sztuki zarazem - wiersz, w którym „ob-
raz pod powiekami” zyskuje ostateczny, eschatologiczny wymiar, a za-
tem i ostateczną sankcję:
Te oczy, co wpijają się w piękności Twoje
wchłonąć ich nie umieją - tak strasznie trwonią je.
Gdy mi oczy zatrzaśniesz wreszcie w szczelną ciemność
jeden obraz mi zostaw - niech odpłynie ze mną
i niech trwa nieruchomy, pod martwą powieką
niby skrzyni wyprawnej cudnie zdobne wieko.44