DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26786#0227
Przypisy do stron 180-185 223
Jonathan Crary, op. cit., s. 107.
Jacąues Le Rider, op. cit., s. 112.
Leszek Brogowski, Powidoki i po... Unizm i „Teoria widzenia” Władysława
Strzemińskiego, Gdańsk 2001, zwłaszcza rozdział „Niewidzenie widzenia”.
Wassily Kandinsky (Kandyński), O duchowości w sztuce, ze wstępem Maxa
Billa, tłum. Stanisław Fijałkowski, Łódź 1996, s. 28.
Obraz niemożliwy
Wskazówka Leonarda jest bardziej skomplikowana: „Weź szybę wielkości
połowy karty królewskiej i trzymaj ją na wprost oczu, to jest pomiędzy okiem
a przedmiotem, który chcesz rysować. Następnie odmierz odległość od
twego oka do szyby na dwie trzecie łokcia i przytrzymaj głowę tak, abyś się
nie mógł wcale ruszać. Następnie zamknij lub zakryj jedno oko i piórem lub
ołówkiem narysuj na szybie to, co ci się poprzez nią ukazuje. Następnie
przekalkuj z szyby, a przeprószywszy rysunek na dobry papier, możesz na
nim malować, stosując prawidłowo perspektywę powietrzną” (Leonardo da
Vinci, Traktat o malarstwie, przekład, przedmowa, wprowadzenie i komen-
tarze Maria Rzepińska, Gdańsk 2006, s. 163 [90].
O związkach Duchamp-Leonardo: Theodore Reff, Duchamp & Leonardo:
L.H.O.O.Q and..., „Art in America” 1977, vol. 65, nr 1 (przedruk niem.
w katalogu wystawy Mona Lisa im 20. Jahrhundert, Wilhelm-Lehmbruck-
-Museum, Duisburg 1978, s. 56-77).
George Steiner, Rzeczywiste obecności, przeł. Ola Kubińska, Gdańsk 1997,
s. 37 i 59.
Piotr Juszkiewicz, Wolność i metafizyka. O tradycji artystycznej twórczości
Marcela Duchampa, Poznań 1995, s. 11.
Ibidem, s. 8.
Ibidem, s. 11.
Thierry de Duve, Kant after Duchamp, Cambridge, Mass. 1998, s. 196.
Cyt. za: Dario Gamboni, Potential images. Ambiguity and indeterminacy in
modern art, London 2002, s. 142.
Cyt. za: ibidem, s. 148.
Tekst wykładu w aneksie do książki: Calvin Tomkins, Duchamp. Biografia,
przekład Iwona Chlewińska, Poznań 2001, s. 455.
Cyt. za: Dario Gamboni, op. cit., s. 148. Tu dodać można słowa już nie
samego Duchampa, ale znającego świetnie jego intencje Waltera Arsenberga,
przyszłego właściciela wielkiej kolekcji dzieł artysty. Gdy w 1917 roku
w Society of Independent Artists w Nowym Jorku dyskutowano nad do-
puszczeniem Fontanny na wystawę, malarz George Bełow zaprotestował,
twierdząc, że obiekt jest nieprzyzwoity. „Tylko w oczach widza” - odparł
Arsenberg.
Jonathan Crary, op. cit., s. 107.
Jacąues Le Rider, op. cit., s. 112.
Leszek Brogowski, Powidoki i po... Unizm i „Teoria widzenia” Władysława
Strzemińskiego, Gdańsk 2001, zwłaszcza rozdział „Niewidzenie widzenia”.
Wassily Kandinsky (Kandyński), O duchowości w sztuce, ze wstępem Maxa
Billa, tłum. Stanisław Fijałkowski, Łódź 1996, s. 28.
Obraz niemożliwy
Wskazówka Leonarda jest bardziej skomplikowana: „Weź szybę wielkości
połowy karty królewskiej i trzymaj ją na wprost oczu, to jest pomiędzy okiem
a przedmiotem, który chcesz rysować. Następnie odmierz odległość od
twego oka do szyby na dwie trzecie łokcia i przytrzymaj głowę tak, abyś się
nie mógł wcale ruszać. Następnie zamknij lub zakryj jedno oko i piórem lub
ołówkiem narysuj na szybie to, co ci się poprzez nią ukazuje. Następnie
przekalkuj z szyby, a przeprószywszy rysunek na dobry papier, możesz na
nim malować, stosując prawidłowo perspektywę powietrzną” (Leonardo da
Vinci, Traktat o malarstwie, przekład, przedmowa, wprowadzenie i komen-
tarze Maria Rzepińska, Gdańsk 2006, s. 163 [90].
O związkach Duchamp-Leonardo: Theodore Reff, Duchamp & Leonardo:
L.H.O.O.Q and..., „Art in America” 1977, vol. 65, nr 1 (przedruk niem.
w katalogu wystawy Mona Lisa im 20. Jahrhundert, Wilhelm-Lehmbruck-
-Museum, Duisburg 1978, s. 56-77).
George Steiner, Rzeczywiste obecności, przeł. Ola Kubińska, Gdańsk 1997,
s. 37 i 59.
Piotr Juszkiewicz, Wolność i metafizyka. O tradycji artystycznej twórczości
Marcela Duchampa, Poznań 1995, s. 11.
Ibidem, s. 8.
Ibidem, s. 11.
Thierry de Duve, Kant after Duchamp, Cambridge, Mass. 1998, s. 196.
Cyt. za: Dario Gamboni, Potential images. Ambiguity and indeterminacy in
modern art, London 2002, s. 142.
Cyt. za: ibidem, s. 148.
Tekst wykładu w aneksie do książki: Calvin Tomkins, Duchamp. Biografia,
przekład Iwona Chlewińska, Poznań 2001, s. 455.
Cyt. za: Dario Gamboni, op. cit., s. 148. Tu dodać można słowa już nie
samego Duchampa, ale znającego świetnie jego intencje Waltera Arsenberga,
przyszłego właściciela wielkiej kolekcji dzieł artysty. Gdy w 1917 roku
w Society of Independent Artists w Nowym Jorku dyskutowano nad do-
puszczeniem Fontanny na wystawę, malarz George Bełow zaprotestował,
twierdząc, że obiekt jest nieprzyzwoity. „Tylko w oczach widza” - odparł
Arsenberg.