Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]: Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego (2.1993)

Katechetyczne
i społeczno-
-obyczajowe
treści
Dziesięciu
Przykazań
zPruszcza
Gdańskiego

4. Antoni Molier ze współpracownikami Nie zai)i/oy, pocz. XVII w.
Kościół parafiainy w Pruszczu Gdańskim

jaciół", to co najmniej „cudzoziemców", „obcych", a więc tych, którym
również - według biblijnej tradycji - „niemiłosierni" odmawiali swej pomo-
cy. Luter w Dużym Kafeckiźmie przypomina z całą mocą, że to sam Chrystus
powiedział w Kazaniu na Górze, iż czynienie dobrze przyjaciołom nie jest
żadną szczególną cnotą, bo i poganie zwykli tak postępować"'. „Oto Słowo
Boga - pisze dalej - przez które chce nas zachęcić i pobudzić do prawych,
szlachetnych, wzniosłych uczynków, jak łagodność, cierpliwość, krótko mó-
wiąc do miłości i dobroczynności względem naszych nieprzyjaciół, oraz chce
nam zawsze przypominać, abyśmy myśleli o pierwszym przykazaniu, że On
jest naszym Bogiem, to jest, że nas chce wspierać, wspomagać i strzec, aby
stłumić w nas chęć zemsty""". W tym samym duchu sformułowane są dwie
odnoszące się do piątego przykazania modlitwy Ogródeczka rajskiego:
O Krześciiańskie Zmiłowanie si^ nad Bliźnim i O Krześciiańsky Prziiaźń przeciw
Bliźniemu. W pierwszej z wymienionych czytamy: „Ach! day mi tę łaskę,
żebym bliźniego moiego krziż i utrapienie pomagał umnieyszać, a nie roz-
DK1973, s. 79.
Ibidem.

71