Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]: Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego (12.2013)

„poematu” powstałego jako wyraz sympatii i uznania grupy akademickiej dla Konstanty
swego mentora.

Różnych Konstantych bywało wielu,
Rzec można śmiało - bez liku,
Ale o jednym dziś usłyszycie
O Kosti muzealniku.

Barokiem zhańbił swe młode lata,
Lecz był to okres wypaczeń,
By to naprawić, w muzeum teraz
Chce się dorobić odznaczeń.
To Kalinowski lubińskim zwany.
Opata syn pierworodny,
Po którym urząd miał odziedziczyć.
Lecz się okazał niegodnym.

Przyczyna tego jest oczywista
Zapewne dobrze wam znana
Za kobietkami on tak przepada
Ma hobby erotomana

By swoje hobby usprawnić jakoś,
Różnych sposobów się chwyta.
Wędruje sobie z nami Leylandem,
O pozwolenie nie pyta.
Żadnej wycieczki więc nie przepuszcza,
Znając ich cenne zalety.
Zabytki - guzik, to rzecz nieważna,
Ważniejsze są dlań kobiety.

Dlaczego, teraz już wszyscy wiecie.
Nie ma w Lubiążu Opata
I czemu klasztor pustkami świeci,
Na cud czekając przez lata.

Więc opanujcie się Kalinowski,
Radzimy wszyscy wam szczerze,
A za pokutę twórcom ballady
Postawcie sutą wieczerzę.