DOI Artikel:
Woziński, Andrzej: Niderlandy - Lubeka - Gdańsk: o artystycznym pochodzeniu późnogotyckich rzeźb Marii z Dzieciątkiem z Garczyna i Sianowa
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.43438#0041
na którym siedzi Jezus. Na jej głowie widnieje korona. Maria ma owalną twarz
(il. 5,6) o subtelnych, drobnych rysach, wysokim i wypukłym czole, uniesionych,
łukowatych brwiach, migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i niewiel-
kich ustach o wdzięcznym wykroju, z dołeczkami w kącikach. Jest zamyślona.
Lekko pochyla głowę ku Jezusowi. Jej twarz okalają falujące włosy, częściowo przy-
kryte zsuniętym na tył głowy pomiętym maforium i wyłaniające się spod niego
w grubych, długich, sięgających do pasa splotach; jeden z nich przełożony jest
pod prawą dłonią Marii. Z gęstwiny szat wysuwają się dłonie o długich palcach.
II. 5. Maria z Dzieciątkiem,
około 1470-1480, kościół Narodzenia
Najświętszej Marii Panny, Sianowo,
fot. Andrzej Woziński
Ił. 6. Maria z Dzieciątkiem,
około 1470-1480, kościół św. Andrzeja,
Garczyn, fot. Andrzej Woziński
W rzeźbie z Garczyna wyraźnie widoczna jest ich struktura kostna oraz
wypielęgnowane owalne paznokcie. Maria garczyńska trzyma w prawej dłoni
berło14. Madonna w Sianowie podtrzymuje rozstawionymi palcami przechy-
lony ku oglądającemu, wiklinowy koszyk z okazałą kiścią winogron przewie-
szoną na zewnątrz15 i dotyka jednocześnie lewej stopy Jezusa. W obu rzeźbach
Matka lewą dłonią podtrzymuje Syna pod lewym pośladkiem. Pozostałe par-
tie jej ciała są niemal zupełnie zatarte pod obfitymi, silnie pofałdowanymi
szatami, pod którymi zarysowuje się jedynie wysunięte kolano - w rzeźbie
w Garczynie zaakcentowane ujmującą je od góry i po bokach fałdą. Prawym
ramieniem przyciska do korpusu podciągniętą połę płaszcza - w Garczynie
14 Wydaje się, że berło jest elementem wtórnym. Niestety, dokumentacja konserwatorska
nie porusza tej kwestii.
15 Winogrona są częściowo rekonstruowane, zob. Dokumentacja konserwatorska (Sia-
nowo), s. 2.
Niderlandy -
Lubeka -
Gdańsk...
35
(il. 5,6) o subtelnych, drobnych rysach, wysokim i wypukłym czole, uniesionych,
łukowatych brwiach, migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i niewiel-
kich ustach o wdzięcznym wykroju, z dołeczkami w kącikach. Jest zamyślona.
Lekko pochyla głowę ku Jezusowi. Jej twarz okalają falujące włosy, częściowo przy-
kryte zsuniętym na tył głowy pomiętym maforium i wyłaniające się spod niego
w grubych, długich, sięgających do pasa splotach; jeden z nich przełożony jest
pod prawą dłonią Marii. Z gęstwiny szat wysuwają się dłonie o długich palcach.
II. 5. Maria z Dzieciątkiem,
około 1470-1480, kościół Narodzenia
Najświętszej Marii Panny, Sianowo,
fot. Andrzej Woziński
Ił. 6. Maria z Dzieciątkiem,
około 1470-1480, kościół św. Andrzeja,
Garczyn, fot. Andrzej Woziński
W rzeźbie z Garczyna wyraźnie widoczna jest ich struktura kostna oraz
wypielęgnowane owalne paznokcie. Maria garczyńska trzyma w prawej dłoni
berło14. Madonna w Sianowie podtrzymuje rozstawionymi palcami przechy-
lony ku oglądającemu, wiklinowy koszyk z okazałą kiścią winogron przewie-
szoną na zewnątrz15 i dotyka jednocześnie lewej stopy Jezusa. W obu rzeźbach
Matka lewą dłonią podtrzymuje Syna pod lewym pośladkiem. Pozostałe par-
tie jej ciała są niemal zupełnie zatarte pod obfitymi, silnie pofałdowanymi
szatami, pod którymi zarysowuje się jedynie wysunięte kolano - w rzeźbie
w Garczynie zaakcentowane ujmującą je od góry i po bokach fałdą. Prawym
ramieniem przyciska do korpusu podciągniętą połę płaszcza - w Garczynie
14 Wydaje się, że berło jest elementem wtórnym. Niestety, dokumentacja konserwatorska
nie porusza tej kwestii.
15 Winogrona są częściowo rekonstruowane, zob. Dokumentacja konserwatorska (Sia-
nowo), s. 2.
Niderlandy -
Lubeka -
Gdańsk...
35