DOI Artikel:
Sienkiewicz, Jan Wiktor: Andrzej Okińczyc - "mistrz i niewolnik portretu"
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.27562#0312
310
JAN WIKTOR SIENKIEWICZ
artysty ciągle zaliczanego do tzw. młodej generacji polskich malarzy? Okiń-
czyc - artysta znany chyba najbardziej ze swoich wielu portretów i autopor-
tretów, chociaż kojarzony również z dziełami, które Tadeusz Nyczek nazywa
„obrazami złud i odbić” oraz „fresków na murach”4 - miał do tej pory zna-
czącą ilość wystaw indywidualnych w Polsce i poza jej granicami, z towarzy-
szącymi im katalogami, uczestniczył też w ważnych wystawach zbiorowych,
zwłaszcza poświęconych portretowi5. Wiele tekstów na temat jego twórczości
ukazało się w takich periodykach, jak „Sztuka”, „Artelier” czy „Art and Busi-
ness” oraz w tygodnikach i prasie codziennej polskiej i obcej6. Jakie więc
i gdzie jest miejsce twórczości Okińczyca w tyglu pojawiających się coraz to
innych, często niby nowatorskich i niby odkrywczych sposobów wyrażania
czy też zaznaczania swojej indywidualnej linii twórczej, swojego charakteru,
zmierzającego przede wszystkim do odkrycia, czy ustalenia w ostateczności
najważniejszego dla artysty - swojego stylu? Mówiąc o obrazach Okińczyca,
Okińczyc, aktor malarstwa, „Tygodnik Powszechny”, 1996, nr 15, s. 14.
5 Zob.: m.in. katalogi wystaw: Andrzej Okińczyc, Toruń, maj-czerwiec 1981, Galeria
u Kallimacha; Andrzej Okińczyc, Obrazy, rysunki, Warszawa 22 listopada-3 grudnia 1993,
Galeria Sztuki Współczesnej „Zapiecek”; Andrzej Okińczyc, Portrety, Poznań, 5-31 maja 1993,
Art and Business Club Gallery; Wystawy zbiorowe: m.in. III Ogólnopolskie Triennale - Pre-
zentacje Portretu Współczesnego, Radom 1984; I Triennale Autoportretu, Ogólnopolski Konkurs
im. Jacka Malczewskiego, Radom 1994; Mistrzowie rysunku, rysunki polskich artystów z kolek-
cji Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Radom 11 listopada-10 grudnia 1995, Muzeum
Okręgowe im. Jacka Malczewskiego; Wystawy: Galeria BWA, Poznań 1980, 1987; Galeria
BWA, Bydgoszcz 1981; Galeria List, Hanower, 1983, 1987; Galeria Bazart, Poznań 1983,
1984, 1985, 1986; Galeria „Inny Świat”, Kraków 1987; Galeria „Zapiecek”, Warszawa 1987,
1993; Galeria Sulzbeck, Erlangen 1988; Muzeum Archeologiczne, Gdańsk 1989; Galeria MR,
Poznań 1990; Sala San Antonio Abad, Las Palmas 1990; Modern Art Gallery, Paryż 1991;
Galeria Otres, Las Palmas 1991; Państwowa Galeria Sztuki w Łodzi, Łódź 1994; Muzeum
w Gliwicach. Gliwice 1995; Galeria Zamkowa - Centrum Kultury Poznania Zamek, Poznań
1995; Galeria Piano Nobile, Kraków 1996; Pałac Lubomirskich, Warszawa 1997.
6 Między innymi: „Sztuka”, 1974, nr 1/1 ; „Art and Business”, 1991, nr 5; 1993, nr 11/12;
1994, nr 3/4; 1994, nr 7/8; 1995, nr 10; „Artelier”, 1992, nr 1; 1993. nr 3-4/4-5; także mie-
sięcznik popularyzujący Wielkopolskę „Welcome to Poznań”, 1996, nr 6; „Kalejdoskop Kultu-
ralny”, z 3 czerwca 1997; „Tygodnik Powszechny”, 1996, nr 15; „Gazeta Malarzy i Poetów”,
1996, nr 14. W prasie zagranicznej m.in.: „Hannoversche Allgemeine Zeitung”, z 15 maja
1987; „Haz”, z 12 maja 1987; „Schadelspalter”, z maja 1987; „Abendzeitung”, z 15 lipca
1988; „Ntirnberger Zeitung”, z 15 lipca 1988; „Erlanger Nachrichten”, z 16/17 lipca 1988;
„Diario de Las Palmas”, z 6 lutego 1990; „Art et Valeurs”, z lipca 1991; „La Gazette de
l’Hotel Drouot”, z 24 maja 1991; „Regart Expo”, z maja 1991. Poza tym, 28 lutego
1996 r. w I programie TVP, o godz. 12. 40 wyemitowany został film dokumentalny Grażyny
Banaszkiewicz: Andrzeja Okińczyca portretowanie.
JAN WIKTOR SIENKIEWICZ
artysty ciągle zaliczanego do tzw. młodej generacji polskich malarzy? Okiń-
czyc - artysta znany chyba najbardziej ze swoich wielu portretów i autopor-
tretów, chociaż kojarzony również z dziełami, które Tadeusz Nyczek nazywa
„obrazami złud i odbić” oraz „fresków na murach”4 - miał do tej pory zna-
czącą ilość wystaw indywidualnych w Polsce i poza jej granicami, z towarzy-
szącymi im katalogami, uczestniczył też w ważnych wystawach zbiorowych,
zwłaszcza poświęconych portretowi5. Wiele tekstów na temat jego twórczości
ukazało się w takich periodykach, jak „Sztuka”, „Artelier” czy „Art and Busi-
ness” oraz w tygodnikach i prasie codziennej polskiej i obcej6. Jakie więc
i gdzie jest miejsce twórczości Okińczyca w tyglu pojawiających się coraz to
innych, często niby nowatorskich i niby odkrywczych sposobów wyrażania
czy też zaznaczania swojej indywidualnej linii twórczej, swojego charakteru,
zmierzającego przede wszystkim do odkrycia, czy ustalenia w ostateczności
najważniejszego dla artysty - swojego stylu? Mówiąc o obrazach Okińczyca,
Okińczyc, aktor malarstwa, „Tygodnik Powszechny”, 1996, nr 15, s. 14.
5 Zob.: m.in. katalogi wystaw: Andrzej Okińczyc, Toruń, maj-czerwiec 1981, Galeria
u Kallimacha; Andrzej Okińczyc, Obrazy, rysunki, Warszawa 22 listopada-3 grudnia 1993,
Galeria Sztuki Współczesnej „Zapiecek”; Andrzej Okińczyc, Portrety, Poznań, 5-31 maja 1993,
Art and Business Club Gallery; Wystawy zbiorowe: m.in. III Ogólnopolskie Triennale - Pre-
zentacje Portretu Współczesnego, Radom 1984; I Triennale Autoportretu, Ogólnopolski Konkurs
im. Jacka Malczewskiego, Radom 1994; Mistrzowie rysunku, rysunki polskich artystów z kolek-
cji Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Radom 11 listopada-10 grudnia 1995, Muzeum
Okręgowe im. Jacka Malczewskiego; Wystawy: Galeria BWA, Poznań 1980, 1987; Galeria
BWA, Bydgoszcz 1981; Galeria List, Hanower, 1983, 1987; Galeria Bazart, Poznań 1983,
1984, 1985, 1986; Galeria „Inny Świat”, Kraków 1987; Galeria „Zapiecek”, Warszawa 1987,
1993; Galeria Sulzbeck, Erlangen 1988; Muzeum Archeologiczne, Gdańsk 1989; Galeria MR,
Poznań 1990; Sala San Antonio Abad, Las Palmas 1990; Modern Art Gallery, Paryż 1991;
Galeria Otres, Las Palmas 1991; Państwowa Galeria Sztuki w Łodzi, Łódź 1994; Muzeum
w Gliwicach. Gliwice 1995; Galeria Zamkowa - Centrum Kultury Poznania Zamek, Poznań
1995; Galeria Piano Nobile, Kraków 1996; Pałac Lubomirskich, Warszawa 1997.
6 Między innymi: „Sztuka”, 1974, nr 1/1 ; „Art and Business”, 1991, nr 5; 1993, nr 11/12;
1994, nr 3/4; 1994, nr 7/8; 1995, nr 10; „Artelier”, 1992, nr 1; 1993. nr 3-4/4-5; także mie-
sięcznik popularyzujący Wielkopolskę „Welcome to Poznań”, 1996, nr 6; „Kalejdoskop Kultu-
ralny”, z 3 czerwca 1997; „Tygodnik Powszechny”, 1996, nr 15; „Gazeta Malarzy i Poetów”,
1996, nr 14. W prasie zagranicznej m.in.: „Hannoversche Allgemeine Zeitung”, z 15 maja
1987; „Haz”, z 12 maja 1987; „Schadelspalter”, z maja 1987; „Abendzeitung”, z 15 lipca
1988; „Ntirnberger Zeitung”, z 15 lipca 1988; „Erlanger Nachrichten”, z 16/17 lipca 1988;
„Diario de Las Palmas”, z 6 lutego 1990; „Art et Valeurs”, z lipca 1991; „La Gazette de
l’Hotel Drouot”, z 24 maja 1991; „Regart Expo”, z maja 1991. Poza tym, 28 lutego
1996 r. w I programie TVP, o godz. 12. 40 wyemitowany został film dokumentalny Grażyny
Banaszkiewicz: Andrzeja Okińczyca portretowanie.