SEBASTIAN MAJEWSKI 1'79
ш"3. Jeśli zaś zaskarbił sobie wdzięczną pamięć
w tej „ziemi obcej", w ojczyźnie przybranej, to
i polska historia sztuki ma wobec niego swe obo-
wiązki, od. których nikt jej nic zwolni4.
' Z życiorysu artysty znana nam jest tylko nikła
liczba faktów. Wiemy, że pochodził z ziemi płoc-
• kiej, urodził się w Wyszogrodzie, miasteczku, które
w owym czasie, to jest pod koniec XVI w., prze-
żywało najlepsze lata. Rodzicami jego byli Łukasz
i Katarzyna Majewscy, niewątpliwie mieszczanie,
może tak liczni tu rzemieślnicy. Sebastian przyszedł
na świat około 1585—1590 г., bo wyzwolony został
na towarzysza sztuki malarskiej przez cech krakow-
ski ' w 1606 r. Jego nauczycielem był Stanisław
Szczerbie5. №e ma zresztą pewności, czy Majewski
ueżył się w Krakowie, czy też w Lublinie, gdzie
Szczerbie stale mieszkał, a gdzie malarze swego
cechu nie mieli. Szczerbie utrzymywał jednak stałe
związki ż Krakowem i w orbicie jego artystycznego
środowiska rozwijał swą twórczość. Miała ona do-
2. Stanisław Szczerbie, Sw. Wojciech, 1618, kwatera ołtarza
w Końskowoli
3. Stanisław Szczerbie, Sw. Stanisław, 1618, kwatera ołtarza
w Końskowoli
syć prowincjonalny charakter i nie wyróżniała się
swymi wartościami. Świadczy o tym jedyne znane
i pewne dzieło Szczcrbica, sygnowane i datowane
na 1618 r. malowidła ołtarza Sw. Anny w kościele
pod tymże wezwaniem w Końskowali, pow. Puła-
wy. Są to kompozycje ledwo przeciętne i niezbyt
indywidualne, zarówno. ikonograficznie, jak i ar-
tystycznie. Przedstawiają Sw. Annę Samotrzeć
3 G. Pannella, Gnida illustrata di Tcramo, Teramo 1888,
s. 23. Zob. też Tcramo. Guida turistica, storica, cconomica, Pescara
1959, s. 81. Z innych wybitnych ludzi związanych z miastem
wymienia się m. in. Giacomo Palądini, arcybiskupa Taranto
i Florencji, zmarłego w Polsce, dokąd przybył jako legat
papieski.
4 Jak mnie poinformował proboszcz katedry w Teramo,
któremu uprzejmie dziękuję za cierpliwe udostępnianie obra-
zów powierzonych jego opiece, miała być w tej miejscowo-
ści podjęta praca monograficzna o Majewskim, zamierzona
jako praca dyplomowa. Od tego projektu jednak odstąpiono.
5 W. Gąsiorowski, Cechy krakowskie, ich dzieje, ordy-
nacje, listy, swobody, zwyczaje itp., Kraków 1860, s. 60.
ш"3. Jeśli zaś zaskarbił sobie wdzięczną pamięć
w tej „ziemi obcej", w ojczyźnie przybranej, to
i polska historia sztuki ma wobec niego swe obo-
wiązki, od. których nikt jej nic zwolni4.
' Z życiorysu artysty znana nam jest tylko nikła
liczba faktów. Wiemy, że pochodził z ziemi płoc-
• kiej, urodził się w Wyszogrodzie, miasteczku, które
w owym czasie, to jest pod koniec XVI w., prze-
żywało najlepsze lata. Rodzicami jego byli Łukasz
i Katarzyna Majewscy, niewątpliwie mieszczanie,
może tak liczni tu rzemieślnicy. Sebastian przyszedł
na świat około 1585—1590 г., bo wyzwolony został
na towarzysza sztuki malarskiej przez cech krakow-
ski ' w 1606 r. Jego nauczycielem był Stanisław
Szczerbie5. №e ma zresztą pewności, czy Majewski
ueżył się w Krakowie, czy też w Lublinie, gdzie
Szczerbie stale mieszkał, a gdzie malarze swego
cechu nie mieli. Szczerbie utrzymywał jednak stałe
związki ż Krakowem i w orbicie jego artystycznego
środowiska rozwijał swą twórczość. Miała ona do-
2. Stanisław Szczerbie, Sw. Wojciech, 1618, kwatera ołtarza
w Końskowoli
3. Stanisław Szczerbie, Sw. Stanisław, 1618, kwatera ołtarza
w Końskowoli
syć prowincjonalny charakter i nie wyróżniała się
swymi wartościami. Świadczy o tym jedyne znane
i pewne dzieło Szczcrbica, sygnowane i datowane
na 1618 r. malowidła ołtarza Sw. Anny w kościele
pod tymże wezwaniem w Końskowali, pow. Puła-
wy. Są to kompozycje ledwo przeciętne i niezbyt
indywidualne, zarówno. ikonograficznie, jak i ar-
tystycznie. Przedstawiają Sw. Annę Samotrzeć
3 G. Pannella, Gnida illustrata di Tcramo, Teramo 1888,
s. 23. Zob. też Tcramo. Guida turistica, storica, cconomica, Pescara
1959, s. 81. Z innych wybitnych ludzi związanych z miastem
wymienia się m. in. Giacomo Palądini, arcybiskupa Taranto
i Florencji, zmarłego w Polsce, dokąd przybył jako legat
papieski.
4 Jak mnie poinformował proboszcz katedry w Teramo,
któremu uprzejmie dziękuję za cierpliwe udostępnianie obra-
zów powierzonych jego opiece, miała być w tej miejscowo-
ści podjęta praca monograficzna o Majewskim, zamierzona
jako praca dyplomowa. Od tego projektu jednak odstąpiono.
5 W. Gąsiorowski, Cechy krakowskie, ich dzieje, ordy-
nacje, listy, swobody, zwyczaje itp., Kraków 1860, s. 60.