DOI Artikel:
Zieliński, Dominik: Założenie ogrodowe pałacu Herrenchiemsee: motyw ogrodów wersalskich w mecenacie artystycznym Ludwika II Bawarskiego
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14576#0118
112
DOMINIK ZIELIŃSKI
-
1. Projekt założenia ogrodowego Herrenchiemsee, kopia autorstwa Jakoba Môhla, ok. 1884, wg planu Carla von Effnera
z 1876 r. Herrenchiemsee, Kônig Ludwig II.-Muséum, Wasserspiele Herrenchiemsee. Baudokumentation der Wiedererrichtung,
Rosenheim 1994, s. 80
w latach 1881-1885: zawsze 23 sierpnia (na dwa dni przed urodzinami)23 oraz w pierwszym tygodniu paź-
dziernika24.
Zrealizowana część ogrodów znajduje się od zachodniej strony i rozciąga od fasady pałacu aż po kanał
wpadający do jeziora, którego wody niemalże wypełniają horyzont (il. 2). Ogród niemal w pełni wzoruje się
na wersalskim założeniu ogrodowym Ludwika XIV autorstwa André Le Nôtre'a i Charles'a Le Bruna25.
Ludwik II przywiązywał wagę do usytuowania pałacu względem stron świata, tak jak w rezydencji
Ludwika XIV. Położone w południowej części wyspy założenie pałacowo-ogrodowe oparto, podobnie jak
w Wersalu, na osi południowy wschód - północny zachód (il. 3)26.
23 R a u с h, Schloss Herrenchiemsee..., 1995, s. 172
24 S с h m i d, К n i г г, op. cit., s. 29.
25 O ogrodach Wersalu m.in.: В a r i d o n, op. cit.; R.W. Berger, In the garden of the Sun King. Studies on the park oj
Versailles under Louis XIV, Washington 1985; J. Girard, G. К u r a s z e w s к i, Versailles gardens. Sculpture and mythology,
London 1985; T.F. H e d i n, Le Nostre to Mansart. Transition in the Gardens of Versailles, „Gazette des Beaux-Arts", 130, 1997,
s. 191 344; A. Marie, Naissance de Versailles. Le château, les jardins, Paris 1968; S. Pinças, Versailles. Un jardin à la fran-
çaise, Paris 1995; I. T h о m p s о n, The Sun King s garden. Louis XIV, André Le Nôtre and the création of the gardens of Versailles,
London 2006; G. Weber, Die Versailles-Konzepte von André le Nôtre, „Munchner Jahrbuch der bildenden Kunst", 20, 1969,
s. 207 218.
26 Odchylenie osi założenia wersalskiego w stosunku do założenia Herrenchiemsee wynosi 7 stopni. R h o t e rt, op. cit., s. 75.
DOMINIK ZIELIŃSKI
-
1. Projekt założenia ogrodowego Herrenchiemsee, kopia autorstwa Jakoba Môhla, ok. 1884, wg planu Carla von Effnera
z 1876 r. Herrenchiemsee, Kônig Ludwig II.-Muséum, Wasserspiele Herrenchiemsee. Baudokumentation der Wiedererrichtung,
Rosenheim 1994, s. 80
w latach 1881-1885: zawsze 23 sierpnia (na dwa dni przed urodzinami)23 oraz w pierwszym tygodniu paź-
dziernika24.
Zrealizowana część ogrodów znajduje się od zachodniej strony i rozciąga od fasady pałacu aż po kanał
wpadający do jeziora, którego wody niemalże wypełniają horyzont (il. 2). Ogród niemal w pełni wzoruje się
na wersalskim założeniu ogrodowym Ludwika XIV autorstwa André Le Nôtre'a i Charles'a Le Bruna25.
Ludwik II przywiązywał wagę do usytuowania pałacu względem stron świata, tak jak w rezydencji
Ludwika XIV. Położone w południowej części wyspy założenie pałacowo-ogrodowe oparto, podobnie jak
w Wersalu, na osi południowy wschód - północny zachód (il. 3)26.
23 R a u с h, Schloss Herrenchiemsee..., 1995, s. 172
24 S с h m i d, К n i г г, op. cit., s. 29.
25 O ogrodach Wersalu m.in.: В a r i d o n, op. cit.; R.W. Berger, In the garden of the Sun King. Studies on the park oj
Versailles under Louis XIV, Washington 1985; J. Girard, G. К u r a s z e w s к i, Versailles gardens. Sculpture and mythology,
London 1985; T.F. H e d i n, Le Nostre to Mansart. Transition in the Gardens of Versailles, „Gazette des Beaux-Arts", 130, 1997,
s. 191 344; A. Marie, Naissance de Versailles. Le château, les jardins, Paris 1968; S. Pinças, Versailles. Un jardin à la fran-
çaise, Paris 1995; I. T h о m p s о n, The Sun King s garden. Louis XIV, André Le Nôtre and the création of the gardens of Versailles,
London 2006; G. Weber, Die Versailles-Konzepte von André le Nôtre, „Munchner Jahrbuch der bildenden Kunst", 20, 1969,
s. 207 218.
26 Odchylenie osi założenia wersalskiego w stosunku do założenia Herrenchiemsee wynosi 7 stopni. R h o t e rt, op. cit., s. 75.