DOI Heft:
Od redakcji
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.21226#0013
Od Redakcji
Muzeum Książąt Czartoryskich, któremu poświęcony jest IV tom „Rozpraw”, to - z jednej
strony - historyczna kolekcja rodziny książęcej, na którą składają się zbiory muzealne
i biblioteczne, z drugiej zaś - twór powojenny: funkcjonująca w świadomości społecznej,
silnie wpisana w krajobraz kulturowy Krakowa ekspozycja sztuki europejskiej, sięgająca
od starożytności do połowy wieku XIX. Plon działalności kolekcjonerskiej Czartoryskich
stanowi co prawda jej jądro, ale nie jest jedynym elementem kolekcji, gdyż galerie malar-
stwa i sztuki starożytnej zostały wzbogacone o zbiory Muzeum Narodowego w Krakowie
oraz depozyty osób prywatnych. Owo współistnienie i „dopełnianie się” - zarówno tema-
tyczne, jak i artystyczne - eksponowanych wspólnie dzieł, należących do Fundacji Książąt
Czartoryskich oraz Muzeum Narodowego w Krakowie, w sposób niezamierzony, lecz nie-
uchronny, zostało pokazane w artykule Doroty Gorzelany pt. Oblicza dionizyjskie. Kilka
uwag o ikonografii Dionizosa i Ariadny na wazach greckich w zbiorach Fundacji Książąt
Czartoryskich i Muzeum Narodowego w Krakowie. W tomie, który mamy przyjemność od-
dawać w ręce Czytelników, znalazły odzwierciedlenie także różne rodzaje działań podej-
mowanych przez Muzeum Narodowe w Krakowie w ramach opieki nad zbiorami muze-
alnymi i bibliotecznymi Książąt Czartoryskich: ich eksponowanie, opracowanie naukowe
(zarówno przez specjalistów muzealnych, jak i osoby „z zewnątrz”), konserwacja, a także
działalność edukacyjna, w tym również udostępnianie kolekcji do zajęć uniwersyteckich.
W ciągu swego długiego istnienia Muzeum Książąt Czartoryskich, zwłaszcza zaś Ga-
leria Malarstwa i Rzeźby Europejskiej, było swoistym laboratorium badawczym dla hi-
storyków sztuki i konserwatorów. Owocem ich pracy są nowe atrybucje obrazów i prace
konserwatorskie. Dorota Dec w artykule: Uwagi o nowych atrybucjach obrazów włoskich
z kolekcji Książąt Czartoryskich w Krakowie świadomie nawiązuje do swoich poprzedni-
ków: dra Marka Rostworowskiego i prof. Anny Różyckiej Bryzek, w swoim czasie kustoszy
Działu XII, którzy publikowali wyniki swoich badań na łamach „Biuletynu Historii Sztu-
ki” i „Folia Historiae Artium”.
Trudno mówić o Muzeum Książąt Czartoryskich, nie wspominając o Damie z grono-
stajem. Zatem w sposób szczególny polecamy uwadze Czytelników tekst O jedynym w Pol-
sce obrazie Leonarda da Vinci. Uwagi konserwatorów, jego autorki: Małgorzata Chmielew-
ska, Anna Grochowska-Angelus i Katarzyna Novljaković szczegółowo analizują fizyczną
strukturę obrazu i omawiają jego stan zachowania, co nabiera szczególnej wagi wobec
powszechnie postulowanej konieczności podjęcia badań konserwatorskich tego wybitne-
go dzieła.
Dalszą część „Rozpraw” poświęcono Bibliotece Książąt Czartoryskich. lej prawdziwą
ozdobę stanowi zespół około dwustu średniowiecznych i nowożytnych rękopisów ilumino-
wanych, wśród których znajdują się niekwestionowane arcydzieła: Złoty Kodeks Pułtuski,
modlitewnik z kręgu Berlińskiego Mistrza Marii Burgundzkiej i Pontyfikał Erazma Ciołka.
Muzeum Książąt Czartoryskich, któremu poświęcony jest IV tom „Rozpraw”, to - z jednej
strony - historyczna kolekcja rodziny książęcej, na którą składają się zbiory muzealne
i biblioteczne, z drugiej zaś - twór powojenny: funkcjonująca w świadomości społecznej,
silnie wpisana w krajobraz kulturowy Krakowa ekspozycja sztuki europejskiej, sięgająca
od starożytności do połowy wieku XIX. Plon działalności kolekcjonerskiej Czartoryskich
stanowi co prawda jej jądro, ale nie jest jedynym elementem kolekcji, gdyż galerie malar-
stwa i sztuki starożytnej zostały wzbogacone o zbiory Muzeum Narodowego w Krakowie
oraz depozyty osób prywatnych. Owo współistnienie i „dopełnianie się” - zarówno tema-
tyczne, jak i artystyczne - eksponowanych wspólnie dzieł, należących do Fundacji Książąt
Czartoryskich oraz Muzeum Narodowego w Krakowie, w sposób niezamierzony, lecz nie-
uchronny, zostało pokazane w artykule Doroty Gorzelany pt. Oblicza dionizyjskie. Kilka
uwag o ikonografii Dionizosa i Ariadny na wazach greckich w zbiorach Fundacji Książąt
Czartoryskich i Muzeum Narodowego w Krakowie. W tomie, który mamy przyjemność od-
dawać w ręce Czytelników, znalazły odzwierciedlenie także różne rodzaje działań podej-
mowanych przez Muzeum Narodowe w Krakowie w ramach opieki nad zbiorami muze-
alnymi i bibliotecznymi Książąt Czartoryskich: ich eksponowanie, opracowanie naukowe
(zarówno przez specjalistów muzealnych, jak i osoby „z zewnątrz”), konserwacja, a także
działalność edukacyjna, w tym również udostępnianie kolekcji do zajęć uniwersyteckich.
W ciągu swego długiego istnienia Muzeum Książąt Czartoryskich, zwłaszcza zaś Ga-
leria Malarstwa i Rzeźby Europejskiej, było swoistym laboratorium badawczym dla hi-
storyków sztuki i konserwatorów. Owocem ich pracy są nowe atrybucje obrazów i prace
konserwatorskie. Dorota Dec w artykule: Uwagi o nowych atrybucjach obrazów włoskich
z kolekcji Książąt Czartoryskich w Krakowie świadomie nawiązuje do swoich poprzedni-
ków: dra Marka Rostworowskiego i prof. Anny Różyckiej Bryzek, w swoim czasie kustoszy
Działu XII, którzy publikowali wyniki swoich badań na łamach „Biuletynu Historii Sztu-
ki” i „Folia Historiae Artium”.
Trudno mówić o Muzeum Książąt Czartoryskich, nie wspominając o Damie z grono-
stajem. Zatem w sposób szczególny polecamy uwadze Czytelników tekst O jedynym w Pol-
sce obrazie Leonarda da Vinci. Uwagi konserwatorów, jego autorki: Małgorzata Chmielew-
ska, Anna Grochowska-Angelus i Katarzyna Novljaković szczegółowo analizują fizyczną
strukturę obrazu i omawiają jego stan zachowania, co nabiera szczególnej wagi wobec
powszechnie postulowanej konieczności podjęcia badań konserwatorskich tego wybitne-
go dzieła.
Dalszą część „Rozpraw” poświęcono Bibliotece Książąt Czartoryskich. lej prawdziwą
ozdobę stanowi zespół około dwustu średniowiecznych i nowożytnych rękopisów ilumino-
wanych, wśród których znajdują się niekwestionowane arcydzieła: Złoty Kodeks Pułtuski,
modlitewnik z kręgu Berlińskiego Mistrza Marii Burgundzkiej i Pontyfikał Erazma Ciołka.