DOI Heft:
In memoriam
DOI Artikel:Kabata, Aleksandra: Wspomnienie o kustoszu Biblioteki Książąt Czartoryskich w Krakowie dr. Tadeuszu Frączyku (9 XII 1920 - 16 IX 2009)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.21226#0267
Aleksandra Kabata
Wspomnienie o kustoszu Biblioteki
Książąt Czartoryskich w Krakowie
dr. Tadeuszu Frączyku
(9X11 1920- 16 IX 2009)
„Miłość do książek i rodziny Czartoryskich spowodowała, iż od 1 listopada 1958 roku
na 31 lat związał swoje życie zawodowe, ale też niejako osobiste z Biblioteką XX. Czarto-
ryskich, jako Oddziałem Muzeum Narodowego w Krakowie”. Tak we wspomnieniu o śp.
Tacie napisali synowie doktora Tadeusza Frączyka, Marek i Zbigniew1. W tym miejscu
należy się drobne sprostowanie, otóż ten związek w rzeczywistości trwał znacznie dłużej,
bo ponad 50 lat. Jeszcze zanim Tadeusz Frączyk został zaangażowany w wymiarze pełnego
etatu w Muzeum Narodowym w Krakowie, przez 5 lat łączył badania nad księgozbiorem
puławskim Czartoryskich z pracą w Spółdzielni Wydawniczo-Oświatowej „Czytelnik”,
a następnie w nowo powstałym Wydawnictwie Literackim, i później, po osiągnięciu wieku
emerytalnego, jeszcze do roku 1990 był zatrudniony w muzeum. Przez ostatnie lata, już
„nieformalnie”, przychodził do biblioteki i pracował w czytelni przy pierwszym stoliku,
obok regałów z tomami Polskiego Słownika Biograficznego i jego francuskiego odpowied-
nika Biographie universelle, ancienne et moderne (Paris 1811-1862), gdzie miał stałe miej-
sce do pracy własnej, zawsze zarezerwowane dla „naszego Pana Doktora”.
Właśnie to przytoczone na początku zdanie najpełniej charakteryzuje Tadeusza Frą-
czyka, kustosza Biblioteki Książąt Czartoryskich. Trudno było sobie wyobrazić, że bi-
blioteka mogłaby istnieć bez Niego, a jeśli nawet, to na pewno nie byłaby to już ta sama
biblioteka. Wszystkie drogi Doktora Frączyka zawsze prowadziły do Biblioteki Książąt
Czartoryskich. Jego życiorys zawodowy, naukowy, wielość zainteresowań oraz publikacje
dobitnie pokazują, że podejmowane tematy skupiały się zawsze w tym jednym miejscu,
w ukochanej przez Niego Bibliotece Czartoryskich1 2.
W latach, kiedy rozpoczynał swoją pracę zawodową, biblioteka mieściła się jeszcze
w murach krakowskiego Arsenału Miejskiego, gdzie po sprowadzeniu zbiorów z Pary-
1 Okolicznościowy druk na prawach rękopisu, ofiarowany współpracownikom Biblioteki Książąt Czar-
toryskich.
2 Nota biograficzna i wykaz publikacji zostały podane w aneksie (zob. niżej). Wspomnienie i życiorys
opublikował J. Starnawski, Tadeusz Frączyk (1920-2009), „Wiek XIX. Rocznik Towarzystwa Literac-
kiego im. A. Mickiewicza” II (XLIV), 2009, s. 281-284; idem, Tadeusz Frączyk (9 XII1920-16 IX 2009)
„Roczniki Biblioteczne” LIY, 2010, s. 267-270.
Wspomnienie o kustoszu Biblioteki
Książąt Czartoryskich w Krakowie
dr. Tadeuszu Frączyku
(9X11 1920- 16 IX 2009)
„Miłość do książek i rodziny Czartoryskich spowodowała, iż od 1 listopada 1958 roku
na 31 lat związał swoje życie zawodowe, ale też niejako osobiste z Biblioteką XX. Czarto-
ryskich, jako Oddziałem Muzeum Narodowego w Krakowie”. Tak we wspomnieniu o śp.
Tacie napisali synowie doktora Tadeusza Frączyka, Marek i Zbigniew1. W tym miejscu
należy się drobne sprostowanie, otóż ten związek w rzeczywistości trwał znacznie dłużej,
bo ponad 50 lat. Jeszcze zanim Tadeusz Frączyk został zaangażowany w wymiarze pełnego
etatu w Muzeum Narodowym w Krakowie, przez 5 lat łączył badania nad księgozbiorem
puławskim Czartoryskich z pracą w Spółdzielni Wydawniczo-Oświatowej „Czytelnik”,
a następnie w nowo powstałym Wydawnictwie Literackim, i później, po osiągnięciu wieku
emerytalnego, jeszcze do roku 1990 był zatrudniony w muzeum. Przez ostatnie lata, już
„nieformalnie”, przychodził do biblioteki i pracował w czytelni przy pierwszym stoliku,
obok regałów z tomami Polskiego Słownika Biograficznego i jego francuskiego odpowied-
nika Biographie universelle, ancienne et moderne (Paris 1811-1862), gdzie miał stałe miej-
sce do pracy własnej, zawsze zarezerwowane dla „naszego Pana Doktora”.
Właśnie to przytoczone na początku zdanie najpełniej charakteryzuje Tadeusza Frą-
czyka, kustosza Biblioteki Książąt Czartoryskich. Trudno było sobie wyobrazić, że bi-
blioteka mogłaby istnieć bez Niego, a jeśli nawet, to na pewno nie byłaby to już ta sama
biblioteka. Wszystkie drogi Doktora Frączyka zawsze prowadziły do Biblioteki Książąt
Czartoryskich. Jego życiorys zawodowy, naukowy, wielość zainteresowań oraz publikacje
dobitnie pokazują, że podejmowane tematy skupiały się zawsze w tym jednym miejscu,
w ukochanej przez Niego Bibliotece Czartoryskich1 2.
W latach, kiedy rozpoczynał swoją pracę zawodową, biblioteka mieściła się jeszcze
w murach krakowskiego Arsenału Miejskiego, gdzie po sprowadzeniu zbiorów z Pary-
1 Okolicznościowy druk na prawach rękopisu, ofiarowany współpracownikom Biblioteki Książąt Czar-
toryskich.
2 Nota biograficzna i wykaz publikacji zostały podane w aneksie (zob. niżej). Wspomnienie i życiorys
opublikował J. Starnawski, Tadeusz Frączyk (1920-2009), „Wiek XIX. Rocznik Towarzystwa Literac-
kiego im. A. Mickiewicza” II (XLIV), 2009, s. 281-284; idem, Tadeusz Frączyk (9 XII1920-16 IX 2009)
„Roczniki Biblioteczne” LIY, 2010, s. 267-270.