Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (10.1966)

7. Jan Krywult (1873—1923)

W czasie gdy warszawski Salon Krywulta był terenem rozgrywek o polskie malarstwo impre-
sjonistyczne, Europa przeżywała już narodziny nowego stylu, gwałtownie wkraczającego we
wszystkie dziedziny sztuki. Godząc w ciągle jeszcze dominujące tradycje akademickie, styl ten
sięgnął po nowe środki wyrazowe — bujną, dekoracyjną linię, grę jednolitych plam barwnych,
inspirowanie się stylizowanymi elementami świata roślinnego i folkloru oraz bogatą orna-
mentyką Dalekiego Wschodu.

Nowa była oczywiście i treść tej sztuki. Stanowiła ona odbicie modnych naówczas w Euro-
pie poglądów filozoficznych odkrytego na nowo Schopenhauera, jego ucznia Nietschego, a po-
tem Bergsona. A więc ucieczka od życia w niematerialny świat artystycznej wizji, w sferę przeżyć
irracjonalnych i poznania intuicyjnego.

Nowy styl szybko opanował Europę stwarzając liczne i żywe ośrodki: niemiecki Jugendstil,
francuską Art Nouveau, a także Młodą Skandynawię, Młode Czechy i wreszcie Młodą Polskę.

22 Rocznik Muz. Nar. t. X/66

337