Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (28.1984)

popiera rozwój rolnictwa i handlu, występuje przeciw wojnom zaborczym i sławieniu władców
wojowniczych i zdobywczych"9. Interpretacja taka jest możliwa. Nie wiadomo jednak czy jest
to efekt zamierzony czy przypadkowy. Jeżeli zamierzony, to znaczyłoby iż inspiratorem, pomy-
słodawcą i zamawiającym ten stolik był Stanisław August. Na to jak dotąd nie ma dowodów.

P. Verlet przypuszcza, iż manufaktura w Sevres produkowała plakiety porcelanowe z malo-
widłami bez przeznaczenia i można je było kupić jako ozdobę do wprawienia w mebel, karocę itp.
Tak postępował właśnie M. Carlin, który pracował głównie na zamówienie handlarzy. Poza
tym plakiety na „warszawskim" stoliku, co zauważa również A. Rottermund, nie są jednorodne.
Środkowa różni się od bocznych nie tylko techniką malarską ale i grubością. Prawdopodobnie
wykonane były w innym czasie i przez innego artystę. Świadczyć o tym może sygnowanie na
odwrociu znakiem manufaktury i autora tylko środkowej plakiety. W podobnym stoliku, wy-
konanym przez Dodina i Carlina dla Madame Du Barry (za pośrednictwem handlarza Poirier

9 Jw., s. 572.

77