DOI Heft:
Sztuka XX wieku
DOI Artikel:Skalska-Miecik, Lija: Echa sztuki rosyjskiej w twórczości warszawskich modernistów
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19631#0132
1. Eligiusz Niewiadomski, Centuary w lesie {O zmroku), 1894, zaginiony, wg Tyg. II., 1896, s. 946
którego pierwszy etap nauki trwa siedem lat i obejmuje lata 1887—1894. W trzy lata po nim
na Wydział Malarski zostaje przyjęty warszawiak Eligiusz Niewiadomski, nieco później przy-
jeżdża z Mińska Ferdynand Ruszczyć oraz zamieszkały w Kijowie Konrad Krzyżanowski.
Wszyscy oni rozpoczynają studia w schyłkowym okresie czekającej na reformę Akademii, przy
czym Stabrowski i Niewiadomski kończą jej pełny kurs, zanim ta reforma została wprowadzona
w życie.
Końcowym etapem akademickiej edukacji była praca konkursowa, a jej najwyższą oceną —
wielki medal złoty oraz tytuł „kłassnyj chudożnik" I stopnia, przyznawane za dzieła posia-
dające wybitne walory artystyczne. Medale takie i tytuły otrzymali w roku 1894 Eligiusz Nie-
wiadomski za obraz O zmroku {Centuary w lesie; il. 1) oraz Kazimierz Stabrowski za obraz
Mahomet na pustyni {Ucieczka z Mekki; il. 2). Ich prace stały się niemal główną sensacją wysta-
128
którego pierwszy etap nauki trwa siedem lat i obejmuje lata 1887—1894. W trzy lata po nim
na Wydział Malarski zostaje przyjęty warszawiak Eligiusz Niewiadomski, nieco później przy-
jeżdża z Mińska Ferdynand Ruszczyć oraz zamieszkały w Kijowie Konrad Krzyżanowski.
Wszyscy oni rozpoczynają studia w schyłkowym okresie czekającej na reformę Akademii, przy
czym Stabrowski i Niewiadomski kończą jej pełny kurs, zanim ta reforma została wprowadzona
w życie.
Końcowym etapem akademickiej edukacji była praca konkursowa, a jej najwyższą oceną —
wielki medal złoty oraz tytuł „kłassnyj chudożnik" I stopnia, przyznawane za dzieła posia-
dające wybitne walory artystyczne. Medale takie i tytuły otrzymali w roku 1894 Eligiusz Nie-
wiadomski za obraz O zmroku {Centuary w lesie; il. 1) oraz Kazimierz Stabrowski za obraz
Mahomet na pustyni {Ucieczka z Mekki; il. 2). Ich prace stały się niemal główną sensacją wysta-
128