DOI Heft:
Sztuka XX wieku
DOI Artikel:Kołoszyńska, Irena; Kopydłowska, Aleksandra; Kwiatkowski, Kazimierz [Ill.]: Kazimierz Kwiatkowski: malarz, pedagog, konserwator
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19631#0277
Irena Kołoszyńska
Aleksandra Kopydłowska
KAZIMIERZ KWIATKOWSKI
MALARZ, PEDAGOG, KONSERWATOR
D ziałalność niejednego z malarzy, któremu nie towarzyszył większy rozgłos, często umyka
z pola widzenia współczesnych. Zdarza się jednak, że artyści ci są wydobywani z długiego okresu
niepamięci przez potomnych, o ile ich dorobek daje ku temu powody, o ile nie uległ on roz-
proszeniu, zniszczeniu, zagładzie. Nieraz z fragmentów pozostałej spuścizny udaje się odtworzyć
drogę twórczą malarza, nie pozbawioną jednak luk i niejasności. Kazimierz Kwiatkowski,
mimo swej wielokierunkowej działalności malarza, pedagoga, konserwatora znalazł się w tej sy-
tuacji, skoro już dziś, w dwadzieścia lat po jego śmierci, pozostało stosunkowo niewiele punktów
zaczepienia, na podstawie których można byłoby w szerszym zakresie omówić każdą z dziedzin,
w którą angażował swój zapał i wiedzę lub sporządzić pełny katalog jego prac. Zachowały się
nieliczne dzieła artysty z okresu międzywojennego, które ugruntowały jego pozycję jako malarza,
sprawiły to, że jego nazwisko znalazło się w katalogach nie tylko wystaw krajowych lecz także
i zagranicznych. Niewątpliwym sukcesem Kwiatkowskiego był udział w III biennale w Rzymie
już w 1925 r. z grupą „Rytm", gdzie znalazł się on wśród liczących się nazwisk w świecie sztuki.
Jego pozycję także ugruntował udział w licznych wystawach organizowanych przez Towarzystwo
Szerzenia Sztuki Polskiej wśród Obcych (TOSSPO) w głównych centrach europejskich.
Działalność Kwiatkowskiego okresu wojennego pozostaje nieznana, dopiero na podstawie
prac powojennych można snuć rozważania na temat jego twórczości późnego okresu, próbując
znaleźć nić powiązania z poprzednim etapem. Jednakże charakter tych dzieł świadczy raczej
o nieco marginesowym znaczeniu, jakie malarstwo sztalugowe ostatnich lat miało dla artysty.
Tym niemniej znajdują się wśród nich prace o dużych walorach, mimo że w owych czasach
punkt ciężkości zainteresowań malarza został przeniesiony na zgoła odmienne zagadnienia,
koncentrując się na dociekaniach naukowo-badawczych w dziedzinie konserwacji.
18 Rocznik Muz. Nar. t. XXVIII/84
273
Aleksandra Kopydłowska
KAZIMIERZ KWIATKOWSKI
MALARZ, PEDAGOG, KONSERWATOR
D ziałalność niejednego z malarzy, któremu nie towarzyszył większy rozgłos, często umyka
z pola widzenia współczesnych. Zdarza się jednak, że artyści ci są wydobywani z długiego okresu
niepamięci przez potomnych, o ile ich dorobek daje ku temu powody, o ile nie uległ on roz-
proszeniu, zniszczeniu, zagładzie. Nieraz z fragmentów pozostałej spuścizny udaje się odtworzyć
drogę twórczą malarza, nie pozbawioną jednak luk i niejasności. Kazimierz Kwiatkowski,
mimo swej wielokierunkowej działalności malarza, pedagoga, konserwatora znalazł się w tej sy-
tuacji, skoro już dziś, w dwadzieścia lat po jego śmierci, pozostało stosunkowo niewiele punktów
zaczepienia, na podstawie których można byłoby w szerszym zakresie omówić każdą z dziedzin,
w którą angażował swój zapał i wiedzę lub sporządzić pełny katalog jego prac. Zachowały się
nieliczne dzieła artysty z okresu międzywojennego, które ugruntowały jego pozycję jako malarza,
sprawiły to, że jego nazwisko znalazło się w katalogach nie tylko wystaw krajowych lecz także
i zagranicznych. Niewątpliwym sukcesem Kwiatkowskiego był udział w III biennale w Rzymie
już w 1925 r. z grupą „Rytm", gdzie znalazł się on wśród liczących się nazwisk w świecie sztuki.
Jego pozycję także ugruntował udział w licznych wystawach organizowanych przez Towarzystwo
Szerzenia Sztuki Polskiej wśród Obcych (TOSSPO) w głównych centrach europejskich.
Działalność Kwiatkowskiego okresu wojennego pozostaje nieznana, dopiero na podstawie
prac powojennych można snuć rozważania na temat jego twórczości późnego okresu, próbując
znaleźć nić powiązania z poprzednim etapem. Jednakże charakter tych dzieł świadczy raczej
o nieco marginesowym znaczeniu, jakie malarstwo sztalugowe ostatnich lat miało dla artysty.
Tym niemniej znajdują się wśród nich prace o dużych walorach, mimo że w owych czasach
punkt ciężkości zainteresowań malarza został przeniesiony na zgoła odmienne zagadnienia,
koncentrując się na dociekaniach naukowo-badawczych w dziedzinie konserwacji.
18 Rocznik Muz. Nar. t. XXVIII/84
273