Muzeum Narodowe <Breslau> [Hrsg.]; Muzeum Śla̜skie <Breslau> [Hrsg.]: Roczniki Sztuki Śląskiej (7.1970)

Techniki malarzy śląskich XVI wieku

151

najskiej), widoczne w cechach stylowych
szeregu obrazów śląskich pierwszej połowy
XVI wieku — wskazać należy na uderzające
zbieżności z wczesno włoską tradycją metody
malarstwa olejnego. A więc znajdujemy tutaj
białą zaprawę i delikatną imprimaturę w od-
cieniach ugru; podmalówek temperowy utrzy-
many jest w tonach lokalnych, a olejne lase-
runki — zwielokrotnione. Do zespołu tego na-
leżą następujące malowidła: Pożegnanie Chry-
stusa z Marią z epitafiów H. Starczedela (nr
kat. 3) i W. Knybanta (nr kat. 1), oba z ok.
1520 roku, Ecce Homo z epitafium M. Kuch-
lera, 1522 r. (nr kat. 5) — wszystkie trzy
znajdują się w Muzeum Narodowym w War-
szawie — oraz dwa obrazy z Muzeum Archi-
diecezjalnego: Święta Rodzina z ok. 1520 roku

(nr kat. 2) i Vir Dolorum z lat 1520—30 (nr
kat. 8).

Jak z powyższych rozważań wynika, mala-
rzom śląskim XVI wieku znane były właściwie
wszystkie ówcześnie uprawiane w Europie te-
chniczne sposoby malowania. Podobnie bowiem
jak w sferze zjawisk ściśle artystycznych
Śląsk będąc krajem granicznym, podatnym na
różne inspiracje zewnętrzne, czerpał z boga-
tych doświadczeń technicznych zarówno półno-
cy, jak i południa Europy. Najbardziej jednak
charakterystycznym zjawiskiem było przewi-
janie się przez cały omawiany tutaj okres ro-
dzimego nurtu tradycyjnego, który w widocz-
ny sposób wycisnął swoje piętno na malarstwie
śląskim.