DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:Gromadzki, Jan: Iluminowane księgi liturgiczne z kościoła farnego św. Marii Magdaleny we Wrocławiu: (ze szczególnym uwzględnieniem najstarszych, z około połowy XIV w.)
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.48107#0022
18
Jan Gromadzki
fcfiuftp
hiiiHtaH6f«cttUwitfi>fitflote>3tflctttiicwotuiwiiie
ttHufi , o«MMHcmttt£»łinct»M>aaw«x*młt®Mi_
pmin6^ófctóiwtFwtBttu6iiiat'tC0rtHtt'iostEilii',«n
ctn f««lt
UW ńalit ■ aiirtimis ;W
ńtĄoiotswtg ,afi|ti/?*>iiwiHSt iwmounii..«
ttciicin&is. wtt -oMidn' .utwrjiin- .
' iiftpsik oąte jiml! ■
ttttBiflitoK incritw lifit&tp otóntmt pnńirMJCtrowró
tMCtaigr-ftpiftwipiss nttrni
tmlnlMfilillW- i^ui^ił^MKUWrrw
MmftnutttWitftfóttitttftiiiiU: tą
piamtns attipta* wcW most;. tuń-pfltelMu»i.!S&«w
attaiimnitmaamciioscnin^^
iiaiittłtBwaiteijś Dii. . wńn-ńtW£a.t8‘,‘,u ®
r.0Wi<tor««nft«n;^anownfiUrwr^cbW[ft
rmWfflrBe^imatiouniic- annsmtrobtatftti
fctuittitta mW>nictcfninmc tuc w troi ofićttn>ncrbtnctti
«i r.tui tmsifrtljnąrtrHtnbittnfrtptiufiiiG tngns i fanm™,
ftuim(8attiiSani«i-n66iicntp1iimtu6ara]iia6- ®» .
<ł.wiiitii«luąiniiB onfMp®lt>ttintimr l|<r ćlloBtcacręteni
1lĆttlffiSacliai«lH)lĆS1lUttlUS ■ imSli ńl.l 1 Wltótbhtlltan
flśUSnuńattśj»ttrnnmnftcsfanaeij • • -a > i|.i>naft
vianic:nCHwi<ttocteii6T>!fiQ«mtdias-»»ucpt‘ljoSiaMii
(0Śliim( n ómńKńtssnw
trtu^ftfdna-rdMtfunttrmaaiftiifitliUTpt-SsTinHnoaatic-jir.
li aojffoBHdjm fauitnttf mrfii curtcfatinlicttitir ttbt
MIsnumsrttwGięsiitaweiiM^nsamua-ifiHtiSttlbuśastt
«nnionćcrtinpnn.’-vS6MC- .»■. >ui ómut
rńttsrSranfana.tdc-ittuaWsifrrirwHgótttófiltuetuiiBTmti
ftui-fittąirattGnrcrfimnttifficaietrttńnimilomiiitJwTOinitoai
C óimaratcSTticmfaaa.giittirartte 3iifia «tro-
cdc-qaoiSH4)fts»ic(i<Fti"8ćaiipfiaafitciiiaic«t>a6ipl«iiftś!
TiucttioM-. acifoblaromfttttitu«smtSmra:fimilit«ief
ętettiWwwriifimmwtao fl-in
ATiuciitnwfnii>fe:’fiiiintarFfli<tó’£i.iofti?niriim
ftaimit q«OŁ’ttbt fitts (tgiiitn ttr i iratn tewrityi qtm»
wt-
A.,/,. • . ■■ ■'
^fisttitrflonaittfBiiicpattri/flir
Ypmmnttnn oiiin timfiijjflMK r :ga
imacpatnuteTrttfltrtptnltflliaB
nmbtcas!;«: toRgha-iicniitr ® ic
inllttfiTOCEMtnfiirafitiaiwiaffl-
•itipstints ąnc«m offtniimąpana
łtta fmratiiolita-qniipdafi!mc-fltr
wtetttWwianlftniitaatsa-fl-iB
15. Msza! wielki, ok. 1350-1360, dekoracja kanonu. BUWr. OR, sygn. M 1120, f. 100v-101r. Fot. J. Gromadzki.
mszały, i to mszały pełne - w kolejności chro-
nologicznej: M 1120, M 1158, M 1121, M 1131
(z 1364 r.), M 1146 (z 1371 r.) i M 1156. Wszystkie
są kodeksami o skromnej dekoracji w postaci
inicjałów filigranowych i miniatury z Ukrzyżowa-
niem w kanonie. Aż trzy z nich (M 1120, M 1131
i M 1146), wraz z innym wrocławskim mszałem
z dawnej Biblioteki Bernardyńskiej (BUWr. OR,
sygn. B 1710), powstały w jednym skryptorium
i różnią się w zasadzie tylko autorstwem miniatur
w kanonie. Ich wspólną cechą (z wyjątkiem mszału
M 1120) jest rysunkowa technika i amatorskie
wykonanie, przy dość dobrym na ogół rysunku,
którego jakość musi być pochodną użytego
wzorca. Miniatury tych mszałów zajmują zwykle
ok. pół strony, a w zupełnie niewprawnej ilumi-
nacji w mszale M 115641 tylko szerokość szpalty
kanonu. Jedynie miniatury mszałów M 1120 i M
115842 z 6. dekady XIV w. (il. 15, 16) zostały wyko-
nane przez profesjonalnych, choć niezbyt wybit-
nych, malarzy. Obie te miniatury i nieco młodsze,
reprezentujące podobny poziom wykonawstwa,
miniatury z mszałów B 1711 (1366)43 i 7570 (oba
z BUWr. OR), zaliczyć należy do tego samego
kręgu stylowego co Legendę sw. Jadwigi w Kodeksie
lubińskim.
Prawdopodobnie w 3. ćwierci XIV w. powstały
dwie księgi do śpiewów w chórze: M li 18 i M 1119,
których treść jest obecnie trudna do identyfikacji.
Pierwsza zaginęła w 1945 r., druga jest tak znisz-
czona, że trudno analizować jej zawartość; kodeks
M 1119 dekorowany jest inicjałami filigranowymi
i można przypuszczać, że zaginiony wolumin mógł
być podobny.
Tylko w wypadku niektórych z wymienionych
wyżej kodeksów znane są dokładniej okolicz-
ności fundacji i jedynie co do nich można mieć
pewność, że powstały specjalnie na potrzeby
kościoła św. Marii Magdaleny, a nie trafiły tu
później, jak np. mszał M 1121, w którym wpis
własnościowy informuje o przynależności do
ołtarza św. Antoniego w katedrze44. Dwa z wymie-
nionych mszałów (M 1120 i M 1156) stanowiły
wyposażenie ołtarza św. Barbary.
Licząca ok. 20 woluminów grupa czternasto-
wiecznych ksiąg z fary magdaleńskiej stanowi
Jan Gromadzki
fcfiuftp
hiiiHtaH6f«cttUwitfi>fitflote>3tflctttiicwotuiwiiie
ttHufi , o«MMHcmttt£»łinct»M>aaw«x*młt®Mi_
pmin6^ófctóiwtFwtBttu6iiiat'tC0rtHtt'iostEilii',«n
ctn f««lt
UW ńalit ■ aiirtimis ;W
ńtĄoiotswtg ,afi|ti/?*>iiwiHSt iwmounii..«
ttciicin&is. wtt -oMidn' .utwrjiin- .
' iiftpsik oąte jiml! ■
ttttBiflitoK incritw lifit&tp otóntmt pnńirMJCtrowró
tMCtaigr-ftpiftwipiss nttrni
tmlnlMfilillW- i^ui^ił^MKUWrrw
MmftnutttWitftfóttitttftiiiiU: tą
piamtns attipta* wcW most;. tuń-pfltelMu»i.!S&«w
attaiimnitmaamciioscnin^^
iiaiittłtBwaiteijś Dii. . wńn-ńtW£a.t8‘,‘,u ®
r.0Wi<tor««nft«n;^anownfiUrwr^cbW[ft
rmWfflrBe^imatiouniic- annsmtrobtatftti
fctuittitta mW>nictcfninmc tuc w troi ofićttn>ncrbtnctti
«i r.tui tmsifrtljnąrtrHtnbittnfrtptiufiiiG tngns i fanm™,
ftuim(8attiiSani«i-n66iicntp1iimtu6ara]iia6- ®» .
<ł.wiiitii«luąiniiB onfMp®lt>ttintimr l|<r ćlloBtcacręteni
1lĆttlffiSacliai«lH)lĆS1lUttlUS ■ imSli ńl.l 1 Wltótbhtlltan
flśUSnuńattśj»ttrnnmnftcsfanaeij • • -a > i|.i>naft
vianic:nCHwi<ttocteii6T>!fiQ«mtdias-»»ucpt‘ljoSiaMii
(0Śliim( n ómńKńtssnw
trtu^ftfdna-rdMtfunttrmaaiftiifitliUTpt-SsTinHnoaatic-jir.
li aojffoBHdjm fauitnttf mrfii curtcfatinlicttitir ttbt
MIsnumsrttwGięsiitaweiiM^nsamua-ifiHtiSttlbuśastt
«nnionćcrtinpnn.’-vS6MC- .»■. >ui ómut
rńttsrSranfana.tdc-ittuaWsifrrirwHgótttófiltuetuiiBTmti
ftui-fittąirattGnrcrfimnttifficaietrttńnimilomiiitJwTOinitoai
C óimaratcSTticmfaaa.giittirartte 3iifia «tro-
cdc-qaoiSH4)fts»ic(i<Fti"8ćaiipfiaafitciiiaic«t>a6ipl«iiftś!
TiucttioM-. acifoblaromfttttitu«smtSmra:fimilit«ief
ętettiWwwriifimmwtao fl-in
ATiuciitnwfnii>fe:’fiiiintarFfli<tó’£i.iofti?niriim
ftaimit q«OŁ’ttbt fitts (tgiiitn ttr i iratn tewrityi qtm»
wt-
A.,/,. • . ■■ ■'
^fisttitrflonaittfBiiicpattri/flir
Ypmmnttnn oiiin timfiijjflMK r :ga
imacpatnuteTrttfltrtptnltflliaB
nmbtcas!;«: toRgha-iicniitr ® ic
inllttfiTOCEMtnfiirafitiaiwiaffl-
•itipstints ąnc«m offtniimąpana
łtta fmratiiolita-qniipdafi!mc-fltr
wtetttWwianlftniitaatsa-fl-iB
15. Msza! wielki, ok. 1350-1360, dekoracja kanonu. BUWr. OR, sygn. M 1120, f. 100v-101r. Fot. J. Gromadzki.
mszały, i to mszały pełne - w kolejności chro-
nologicznej: M 1120, M 1158, M 1121, M 1131
(z 1364 r.), M 1146 (z 1371 r.) i M 1156. Wszystkie
są kodeksami o skromnej dekoracji w postaci
inicjałów filigranowych i miniatury z Ukrzyżowa-
niem w kanonie. Aż trzy z nich (M 1120, M 1131
i M 1146), wraz z innym wrocławskim mszałem
z dawnej Biblioteki Bernardyńskiej (BUWr. OR,
sygn. B 1710), powstały w jednym skryptorium
i różnią się w zasadzie tylko autorstwem miniatur
w kanonie. Ich wspólną cechą (z wyjątkiem mszału
M 1120) jest rysunkowa technika i amatorskie
wykonanie, przy dość dobrym na ogół rysunku,
którego jakość musi być pochodną użytego
wzorca. Miniatury tych mszałów zajmują zwykle
ok. pół strony, a w zupełnie niewprawnej ilumi-
nacji w mszale M 115641 tylko szerokość szpalty
kanonu. Jedynie miniatury mszałów M 1120 i M
115842 z 6. dekady XIV w. (il. 15, 16) zostały wyko-
nane przez profesjonalnych, choć niezbyt wybit-
nych, malarzy. Obie te miniatury i nieco młodsze,
reprezentujące podobny poziom wykonawstwa,
miniatury z mszałów B 1711 (1366)43 i 7570 (oba
z BUWr. OR), zaliczyć należy do tego samego
kręgu stylowego co Legendę sw. Jadwigi w Kodeksie
lubińskim.
Prawdopodobnie w 3. ćwierci XIV w. powstały
dwie księgi do śpiewów w chórze: M li 18 i M 1119,
których treść jest obecnie trudna do identyfikacji.
Pierwsza zaginęła w 1945 r., druga jest tak znisz-
czona, że trudno analizować jej zawartość; kodeks
M 1119 dekorowany jest inicjałami filigranowymi
i można przypuszczać, że zaginiony wolumin mógł
być podobny.
Tylko w wypadku niektórych z wymienionych
wyżej kodeksów znane są dokładniej okolicz-
ności fundacji i jedynie co do nich można mieć
pewność, że powstały specjalnie na potrzeby
kościoła św. Marii Magdaleny, a nie trafiły tu
później, jak np. mszał M 1121, w którym wpis
własnościowy informuje o przynależności do
ołtarza św. Antoniego w katedrze44. Dwa z wymie-
nionych mszałów (M 1120 i M 1156) stanowiły
wyposażenie ołtarza św. Barbary.
Licząca ok. 20 woluminów grupa czternasto-
wiecznych ksiąg z fary magdaleńskiej stanowi